सुरजापुरी भाषा

सुरजापुरी बिहारी शाखाको पूर्वी आर्य भाषा हो, जुन उत्तर बङ्गाल, पश्चिम बङ्गाल र बिहारको पूर्णिया मण्डलको केही पूर्वी भागहरू, साथै नेपालको झापा जिल्ला, भारतको असमको गोलपाडा मण्डल र बङ्गलादेशको रङ्पुर मण्डल सहित पूर्वी भारतमा बोलिने गरिन्छ। केही क्षेत्रका वक्ताहरूमाझ यसलाई 'देशी भाषा' भनिन्छ। यसलाई हिन्दी, मैथिली र बङ्गाली भाषाको मिश्रण मानिन्छ।

सुरजापुरी
सुरा, देसी भाषा
सुरजापुरी, সুরজাপুরী
पूर्वी नागरी र देवनागरी लिपिमा 'सुरजापुरी'
मूलभाषी	भारत, नेपाल, बङ्गलादेश
क्षेत्र	बिहार, पश्चिम बङ्गाल
मातृभाषी वक्ता	२,२५६,२२८
भाषा परिवार	भारोपेली भाषा परिवार आर्य इरानेली आर्य पूर्वी आर्य बिहारी सुरजापुरी
लिपि	पूर्वी नागरी लिपि र देवनागरी लिपि
भाषा सङ्केतहरू
आइएसओ ६३९-३	sjp
ग्लोटोलग	surj1235

भौगोलिक वितरण

सुरजापुरी मुख्यतया बिहारको पूर्णिया मण्डल (किशनगन्ज, कटिहार, पूर्णिया र अररिया जिल्ला) का केही भागहरूमा सुरजापुरी बङ्गालीको रूपमा बोलिने गरिन्छ। यो पश्चिम बङ्गाल (उत्तर दिनाजपुर र दक्षिण दिनाजपुर जिल्लाहरू, र मालदह जिल्लाको उत्तरी मालदहमा, विशेष गरी हरिश्चन्द्रपुर र चञ्चल क्षेत्र र दार्जिलिङ जिल्लाको सिलिगुडीमा - जलपाईगुडी मण्डल भित्र उत्तर बङ्गाल क्षेत्रको भाग), बङ्गलादेश (ठाकुरगाउँ जिल्ला) साथै झापा जिल्ला र मोरङ जिल्लाको पूर्वी नेपालका केही भागहरूमा पनि बोलिने गरिन्छ। सन् २०११ को तथ्याङ्क अनुसार बिहारमा १८,५७,९३० वक्ताहरू थिए।

सम्बन्धित भाषाहरू

सुरजापुरी उत्तर बङ्गाल र पश्चिमी असममा बोलिने कामतापुरी भाषा (र यसको बोलीहरू गोलपरिया, राजवंशी र कोच राजवंशी) का साथै हिन्दी, बङ्गाली र मैथिलीसँग सम्बन्धित छ।