दोस्रो भाषा
दोस्रो भाषा भनेको पहिलो भाषाको अतिरिक्त बोलिने भाषा हो। दोस्रो भाषा छिमेकी भाषा, वक्ताको गृह देशको अर्को भाषा वा विदेशी भाषा हुन सक्छ। एक वक्ताको प्रभावशाली भाषा, जुन भाषा वक्ताले सबैभन्दा बढी प्रयोग गर्छ वा सबैभन्दा सहज छ, आवश्यक छैन कि वक्ताको पहिलो भाषा हो।
बिदेशी भाषासम्पादन
उदाहरणका लागि, भारत, पाकिस्तान, श्रीलंका, बङ्गलादेश, फिलिपिन्स, नर्डिक देशहरू र नेदरल्यान्ड्स जस्ता देशहरूमा अङ्ग्रेजीलाई यसका धेरै वक्ताहरूले दोस्रो भाषा मान्छन्, किनभने उनीहरूले यसलाई युवावस्थामा सिक्छन् र नियमित रूपमा प्रयोग गर्छन्। वास्तवमा दक्षिण एसियाका केही भागहरूमा यो अदालत, सरकार र व्यापारको आधिकारिक भाषा हो। यद्यपि, हङकङको विपरीत, ऐतिहासिक लिङ्कहरू, मिडिया, मानिसहरू बीचको कुराकानी, र साझा शब्दावली जस्ता प्रयोगका लागि अवसरहरूको अभावको कारणले गर्दा चीनमा अङ्ग्रेजीलाई विदेशी भाषा मानिन्छ।
तथ्याङ्कसम्पादन
भाषा | दोस्रो भाषा वक्ताहरू |
---|---|
१. अङ्ग्रेजी | ९७९ मिलियन[१][२] |
२. हिन्दी-उर्दू | >५०० मिलियन |
३. रुसी | ११० मिलियन |
४. फ्रान्सेली | २८० मिलियन |
५. पोर्तुगाली | १५ मिलियन |
६. अरबी | २४६ मिलियन |
७. मन्डारिन | १७८ मिलियन |
८. स्पेनी | ७१ मिलियन |
९. जर्मनेली | ८८ मिलियन |
१०. जापानी | १ मिलियन |
सन्दर्भ सामग्रीहरूसम्पादन
- ↑ "The World's Most Widely Spoken Languages", मूलबाट २०१३-१२-३१-मा सङ्ग्रहित। (reference for entire table)
- ↑ "The World's 10 most influential Languages", मूलबाट २०१३-०५-०७-मा सङ्ग्रहित। (reference for entire table)