सालिम अली

सलीम मोइनुद्दीन अब्दुल अली (१२ नोभेम्बर १८९६ - २० जून १ १९८७) एक भारतीय पक्षी विज्ञ र प्रकृतिवादी थिए। को "भारतको बर्डम्यान" को रूपमा जानिन्छ, सालिम अली यस्तो पहिलो व्यक्ति थिए जसले भारत भारत भरी मा व्यवस्थित रूपबाट पक्षी सर्वेक्षण को आयोजन गरे र चराहरु मा लेखिएको उनको पुस्तकहरुले भारत मा पक्षी विज्ञान को विकास मा धेरै नै मद्दत गरेको छ। १९७६ मा, उनी पद्म विभूषण, भारत का दोस्रो सर्वोच्च नागरिक पुरस्कार बाट सम्मानित भए। १९४७ पछि, उनी बम्बई प्राकृतिक इतिहास समाज को एक प्रमुख व्यक्तित्व बने र संगठन को लागी उनको सरकार को समर्थन लाई प्रभावित गरे, भरतपुर बर्ड अभयारण्य केवलादेव राष्ट्रिय निकुञ्ज ) को निर्माण र एक बाँध परियोजना को लागी धेरै नै जोड दिए, साइलेंट वेली नेशनल पार्क कोलागी खतरा थियो। महत्वपूर्ण क्षण रतफिऊयड मेरो ब्लग बाली भनिएको थियो कि एक युवा रायगढ मा घुमिरहेको तिरुपति को घर मा थियो।

सालिम अली
सालिम अली
जन्म	(१८९६-११-१२)नोभेम्बर १२, १८९६ मुम्बई, भारत
मृत्यु	२० जुन १९८७(1987-06-20) (उमेर ९०) मुम्बई, भारत
राष्ट्रियता	भारत
जीवनसाथी	तहमिना अली
पुरस्कार	पद्म विभूषण (1976)
वैज्ञानिक करियर
क्षेत्र	पक्षीविज्ञान प्राकृतिक इतिहास
प्रभाव	Erwin Stresemann

बाल्यकाल

सलीम अलीको जन्म बम्बईको सुलेमानी बोहरा मुस्लिम परिवारमा भएको थियो। उहाँ उनीहरुको परिवारको सबैभन्दा कान्छो र नवौं बच्चा हुनुहुन्थ्यो। उनका बुबा मोइजुद्दीन एक बर्षको उमेरमा मरेका थिए र उनकी आमा जीनत-अन-निसा तीन बर्षको उमेरमा मरेकी थिइन्। बच्चाहरु मुम्बईको खेतवाडी क्षेत्र मा एक मध्यम वर्ग परिवार मा हुर्केका मामा अमीरुद्दीन तैयाबजी र निस्सन्देह काकी हमिदा बेगम को हेरचाह मा। उनका अर्का काका अब्बास तयबजी थिए जो एक प्रसिद्ध भारतीय स्वतन्त्रता सेनानी थे। बम्बे नेचुरल हिस्ट्री सोसाइटी (BNHS) का सचिव डबल्यू. एस. मिलार्ड को पर्यवेक्षणमा, सलीमले चराहरु मा गम्भीर अध्ययन शुरू गरे, जो असामान्य रूप देखि रंगीन भँगी को पहिचान गरेका थिए, जसलाई युवा सलीम नाम दिइएको थियो। मिलर्डले चरालाई पहेँलो गला भएको भँगेराको रुपमा चिनाए र सलीमलाई समाजमा रहेका सबै चराहरुलाई देखाए। मिलार्डले सलीमलाई चरा संग्रह गर्न प्रोत्साहित गर्न केही किताब दिए, मुम्बईका साधारण बर्ड्सले भने, र उनलाई छाल निकाल्ने र संरक्षणमा तालिम दिने प्रस्ताव राखे। युवा सलीम (पछि शिक्षक) नर्मन बॉयड किन्नर, बी. एन. एच. एस. मा पहिलो भुक्तान क्यूरेटर, जो पछि ब्रिटिश संग्रहालय द्वारा सहयोग गरीयो भेटियो। आफ्नो आत्मकथा द फॉल अफ ए स्प्यारोमा, अलीले पहेँलो घाँटी भएको भँगेराको घटनालाई आफ्नो जीवनको एउटा महत्वपूर्ण बिन्दु ठान्नुभएको छ किनकि यो त्यहाँबाट उनी पक्षीविज्ञान, एक असामान्य क्यारियर छनौट को लागी प्रेरित भएका थिए। त्यो समय। उनको प्रारम्भिक रुचि भारत मा शिकार मा किताबहरु मा थियो, तर पछि उनको रुचि खेल-शूटिंग to मा सारियो, जसको लागी उनी उनको पालनपोषण बुबा अमीरुद्दीन द्वारा धेरै प्रोत्साहित गरियो। शूटिंग प्रतियोगिताहरु प्राय जसो उनी हुर्केका छिमेकी मा आयोजित थिए र उनको खेल साथीहरु मध्ये एक इस्कंदर मिर्जा थिए, जो एक टाढा भाई र एक राम्रो शूटर पनि थिए, जो उनको पछिल्लो जीवन मा पाकिस्तान मा पहिलो बने। राष्ट्रपति बने।

सलीम अली आफ्नो प्राथमिक शिक्षा र पछि मुम्बई को सेन्ट जेभियर्स मा दुई बहिनीहरु संग गिरगाउँ मा स्थापित ज़नाना बाइबल मेडिकल मिशन गर्ल्स हाई स्कूल मा भर्ना भए। लगभग १३ वर्षको उमेरमा उनी टाउको दुखाईबाट पीडित थिए, जसले उनलाई बारम्बार कक्षाहरु छोड्न बाध्य बनायो। उहाँलाई सिन्ध पठाईयो उसको एक मामा संग जो सुक्खा हावाले उनलाई निको हुन मद्दत गर्न सकीयो, र लामो समय पछि फर्केर आए पछि, उनले १९१३  मा बम्बई विश्वविद्यालय बाट आफ्नो कक्षा १० को परीक्षा पास गरे।

बर्मा र जर्मनी

पहेँलो गलाको भँगेरा

सलीम अली को प्रारम्भिक शिक्षा सेन्ट जेभियर्स कलेज, मुम्बई मा भयो। कलेज मा एक कठिन पहिलो बर्ष पछि, उनी छोडेर गए र परिवार को वोल्फफ्रेम (टंगस्टन) खनन (टंगस्टन कवच बनाउन को लागी प्रयोग गरीयो र युद्ध को समयमा महत्वपूर्ण थियो) र भवन काठ को हेरचाह गर्न को लागी टेवोय, बर्मा (टेनासेरीम) गए। क्षेत्र वरपर जंगलहरुले घेरिएको थियो र अलीलाई आफ्नो प्रकृतिवादी (र शिकार) सीप सिकाउने अवसर थियो। उनले जेसी हपवुड र बर्थोल्ड रिबेन्ट्रोप जो बर्मा मा वन सेवा मा थिए संग परिचित बनायो। १९१७ मा सात बर्ष पछि भारत फर्केर, उनले आफ्नो औपचारिक अध्ययन जारी राख्ने निर्णय गरे। उनले डावर कमर्स कलेजमा वाणिज्य कानून र लेखा अध्ययन गरे। जे होस्, सेन्ट जेभियर्स कलेज मा, फादर एथलबेर्ट ब्लेटर उनीहरुको साँचो चासो पहिचान गरी उनीहरुलाई समझाए। डाभर्स कलेज मा एक बिहान को कक्षा मा भाग लिए पछि, उनी सेन्ट जेभियर्स मा एक जूलॉजी कक्षा मा भाग लिनु भएको थियो र एक प्राणी विज्ञान कोर्स मा प्रतिस्पर्धा गर्न सक्षम थिए। उनले डिसेम्बर १९१८  मा बम्बेमा लामो ब्रेकको क्रममा आफ्नो टाढाको आफन्त तेहमीनासँग विवाह गरे।

लगभग यसै समय विश्वविद्यालयको औपचारिक डिग्री नभएको कारण भारतीय प्राणी सर्वेक्षण को एक पक्षीविज्ञानी पद हासिल र्न असमर्थ भएका थिए, जो अन्ततः एम॰एल॰ रूनवाल लाई दिइएको थियो । जे होस्, १९२६ मा मुम्बईको प्रिन्स अफ वेल्स संग्रहालयमा भर्खरै खोलिएको प्राकृतिक इतिहास खण्डमा रु ३५० को तलबको मार्गदर्शकको रूपमा नियुक्त भएपछि उनले अध्ययन गर्ने निर्णय गरे। जे होस् उनी दुई बर्ष काम गरे पछि काम बाट थकित थिए र १९२८ मा जर्मनी को लागी अध्ययन बिदा लिने निर्णय गरे, जहाँ उनी बर्लिन विश्वविद्यालय को प्राणी संग्रहालय मा प्रोफेसर इरविन स्ट्रेसमैन को अधीनमा काम गर्नु पर्ने थियो । उनको काम को भाग जेके स्टैनफोर्ड द्वारा संकलित नमूनाहरु को जांच मा शामिल थियो। बी॰एन॰एच॰एस॰ का एक सदस्य स्ट्यानफोर्डले बेलायतको संग्रहालय मा क्लाउड टाइसहर्स्ट संग सम्पर्क राखेका थिए जो बी॰एन॰एच॰एस॰ को सहयोग को साथ आफैले यो काम लिन चाहन्थे। टाइसहर्स्ट एक भारतीयलाई काम मा शामिल गर्ने विचार लाई सराहना गरेनन् र स्ट्रेसमैन को संलग्नता को विरोध गरे, जो एक जर्मन थिए । यसको बावजूद, अली बर्लिन गए र बर्नहार्ड रेन्स्च, ओस्कर हेनरोथ र अर्न्स्ट मेयर सहित समय का धेरै प्रमुख जर्मन पक्षी विज्ञहरु संग कुराकानी गरे। उहाँले पनि वेधशाला हेलिगोलैंड मा अनुभव प्राप्त गर्नुभयो।

पक्षी विज्ञान

मोरी र डिलन रिपली (१ 6)) संग एक संग्रह भ्रमण मा

१ 30 ३० मा भारत फर्केपछि उनले पत्ता लगाए कि कोषको अभावका कारण गाइड लेक्चररको पद समाप्त भएको थियो। र एक उपयुक्त जागिर पाउन असमर्थ, सलीम अली र तेहमीना तब मुम्बई नजिकैको किहिम भनिने तटीय गाउँमा बसाइँ सरे। यहाँ उहाँसँग खाडी वीभर को प्रजनन को नजिक बाट अध्ययन गर्ने अवसर थियो र यसको क्रमिक बहुविवाह प्रजनन प्रणाली को खोज गरे। पछि टिप्पणीकारहरूले सुझाव दिए कि अध्ययन मुगल प्रकृतिवादीहरुको परम्परा थियो र सलीम अली को प्रशंसा गरे। त्यसपछि उनले कोटागिरि मा केहि महिना बिताए जहाँ उनलाई केएम अनन्तन, एक सेवानिवृत्त सेना डाक्टर द्वारा आमन्त्रित गरीयो जसले पहिलो विश्व को समयमा मेसोपोटामिया मा सेवा गरेका थिए। अली को सम्पर्क श्रीमतीकिनलोच संग पनि भयो , जो लाँगवुड शोला मा बस्ने, र उनको ज्वाइँ, आर सी मोरिस, जो बिलिगिरिरंगन हिल्स मा बस्तथे । यस पछि उनले शाही राज्यहरु मा शासकहरु को प्रायोजन को तहत हैदराबाद, कोचीन, त्रावणकोर, ग्वालियर, इंदौर र भोपाल मा व्यवस्थित पक्षी सर्वेक्षण गर्ने अवसर पाए। उनले ह्यूग व्हिस्लर बाट धेरै सहयोग र समर्थन प्राप्त गरे जसले भारत को धेरै भागहरु मा सर्वेक्षण गरेका थिए र यस संग सम्बन्धित धेरै महत्त्वपूर्ण नोटहरु राखेका थिए। चाखलाग्दो कुरा, व्हिस्लर सुरुमा यो अज्ञात भारतीय संग धेरै चिढिएका थिए। द स्टडी अफ इन्डियन बर्ड्स मा, व्हिस्लरले उल्लेख गरे कि ठुलो रैकेट-टेल्ड ड्रोंगो को लामो पुच्छर भित्री भागहरु मा वेबबिंग को कमी छ। सलीम अलीले लेखे कि त्यस्ता अशुद्धिहरु प्रारम्भिक साहित्य बाट आएका थिए र स्पष्ट कि यो मेरुदण्ड को मोड़ को बारे मा गलत थियो। सुरु सुरुमा व्हिस्लर एक अज्ञात भारतीय द्वारा एक गलत सर्वेक्षण द्वारा आक्रोशित थियो र पत्रिका को सम्पादक, एसएच प्रेटर र सर रेजिनाल्ड स्पेन्स लाई "अहंकार" भरिएको एउटा पत्र लेखे। व्हिस्लरले पछि नमूनाहरु फेरी जाँच गरे र न केवल आफ्नो गल्ती स्वीकार गरे तर अली को एक घनिष्ठ मित्र बन्नुभयो।

व्हिस्लरले सलीमलाई रिचर्ड मेनर्टजेजेनसँग पनि परिचय गराए, र उनीहरु मिलेर अफगानिस्तानमा अभियान चलाए। यद्यपि सलीम को बारेमा मेनर्टज़ेगन को विचारहरु पनि आलोचनात्मक थिए, तर पनि उनीहरु साथी बने। सलीम अली ले मेनर्टज़ेगन को चरा को काम मा केहि पनि खास भेटेनन, तर धेरै पछि अध्ययनहरु कपटी पाए। मेनर्टजेजेन सर्वेक्षण को दिन बाट डायरी लेख्न को लागी प्रयोग गरीयो र सलीम अली आफ्नो आत्मकथा मा पुन: प्रस्तुत:

30.4.1937 'I am disappointed in Salim. He is quite useless at anything but collecting. He cannot skin a bird, nor cook, nor do anything connected with camp life, packing up or chopping wood. He writes interminable notes about something-perhaps me... Even collecting he never does on his own initiative...

20.5.1937 'Salim is the personification of the educated Indian and interests me a great deal. He is excellent at his own theoretical subjects, but has no practical ability, and at everyday little problems is hopelessly inefficient... His views are astounding. He is prepared to turn the British out of India tomorrow and govern the country himself. I have repeatedly told him that the British Government have no intention of handing over millions of uneducated Indians to the mercy of such men as Salim:...

सलीम अलीको प्रारम्भिक सर्वेक्षणले आफ्नी श्रीमती तेहमीनाको समर्थन र समर्थन दुबैलाई आकर्षित गर्यो, र उनीहरु १९३९ मा एक मामूली शल्यक्रिया पछि मरे पछि उनी एकदम अलग भए। १ १९३९ मा तेहमीनाको मृत्यु पछि सलीम अली आफ्नी बहिनी कम्मो र जीजाजी संग बस्न थाले। आफ्नो उत्तर्राध यात्रा मा, अली Finns Baya Kumaon Terai को जनसंख्या को पुन: खोज गरे तर पहाडी बटेर (Ophrasia superciliosa ) खोज्न को लागी उनको अभियान मा असफल रहे र आज पनि यो आज अज्ञात छ।

मैसूर राज्य सर्वेक्षण को दौरान सलीम अली द्वारा एकत्र एक नमूना को लागी लेबल

अली पक्षी वर्गीकरण र वर्गीकरण को विवरण मा धेरै रुचि थिएन र क्षेत्र मा चराहरु को अध्ययन मा अधिक चासो थियो। एर्स्ट मेयरले रिपलीलाई गुनासो गरे कि अली पर्याप्त नमूनाहरु स संकलन गर्न असफल रहे। सायद तपाइँ उसलाई यो व्याख्या गर्न सक्नुहुन्छ। " अली आफैंले रिपलीलाई चराको वर्गीकरणको बारेमा गुनासो गर्दै लेखे:

My head reels at all these nomenclatural metaphysics! I feel strongly like retiring from ornithology, if this is the stuff, and spending the rest of my days in the peace of the wilderness with birds, and away from the dust and frenzy of taxonomical warfare. I somehow feel complete detachment from all this, and am thoroughly unmoved by what name one ornithologist chooses to dub a bird that is familiar to me, and care even less in regard to one that is unfamiliar ----- The more I see of these subspecific tangles and inanities, the more I can understand the people who silently raise their eyebrows and put a finger to their temples when they contemplate the modern ornithologist in action.

— Ali to Ripley, 5 जनवरी 1956

अलीले पछि लेखे कि उनको रुचि "प्राकृतिक वातावरण मा जीवित चरा मा थियो। "

सिदना डिलन रिपली संग सलीम अली संग संगै धेरै नौकरशाही समस्याहरु को नेतृत्व गरे। विगतमा रिपलीको ओएसएस एजेन्टको रूपमा, उनले भारतीय पक्षी व्यापारमा सीआईए को संलग्नता सहित धेरै आरोपहरुको सामना गर्नु परेको छ।

सलीम अलीले आफ्नो साथी लोके भान थो संग चराहरु को फोटो लिन को लागी केही रुचि देखाए। लोकेले अली को परिचय बी॰एन॰एच॰एस॰ सदस्य र रोयल इन्डियन नेवी का लेफ्टिनेन्ट कमाण्डर जेटीएम गिब्सन संग गराए, जसले स्विट्जरल्याण्डको एक स्कूलमा लोकेलाई अंग्रेजी पढाएका थिए। उनी सिंगापुर एक धनी व्यापारी थिए र चराहरु मा एक गहिरो चासो थियो। लोकेले अली र बी॰एन॰एच॰एस॰ लाई आर्थिक सहयोगको साथ सहयोग गरे। भारत मा पक्षी विज्ञान को ऐतिहासिक पक्षहरुको बारेमा पनि अली को धेरै चासो थियो। लेखहरुको एक श्रृंखला मा, यसको पहिलो प्रकाशन मा, उनले प्राकृतिक इतिहास मा मुगल सम्राटहरु को योगदान को जाँच गरे। १९७१ को सुन्दर लाल होरा मेमोरियल लेक्चर र १९७८ को आजाद मेमोरियल लेक्चर मा, उनले भारत मा पक्षी अध्ययन को महत्व र इतिहास को बारे मा कुरा गरे।

अन्य योगदान

सलीम अली बीएनएचएस को अस्तित्व सुनिश्चित गर्न मा धेरै प्रभावशाली थिए र कुनै न कुनै तरिकाले तत्कालीन प्रधानमन्त्री पंडित नेहरु लाई आर्थिक सहायता को लागी लेखेर १०० बर्ष पुरानो संस्था को रखरखाव गर्न सफल भयो। सलीमले आफ्नो परिवारका अन्य सदस्यहरुलाई पनि प्रभावित पारे। एक काकाको छोरा, हुमायूँ अब्दुलाली, एक पक्षीविद् बन्नुभयो, जबकि उनकी भतीजी लीक चराहरु मा रुचि राख्नुभयो र अली को एक टाढाको काकाको छोरा जफर फुथले संग विवाह गर्नुभयो जो पछि बी॰एन॰एच॰एस॰ को मानार्थ सचिव बन्नुभयो र भारत मा पक्षी प्रेमीहरु को नेटवर्किंग को माध्यम बाट पक्षी अध्ययन को विकास मा एक प्रमुख भूमिका खेल्नुभयो । अलीले धेरै एमएससी र पीएचडी विद्यार्थीहरुलाई निर्देशित गरे, जसमध्ये पहिलो विजयकुमार अम्बेडकर थिए, जसले पछि बायाँ वीभरको प्रजनन र पारिस्थितिकीमा अध्ययन गरे र एक शोध प्रबंध बनाए, जसको सकारात्मक समीक्षा डेभिड लेकले गरेका थिए। द्वारा गरियो।

महत्वपूर्ण क्षेत्रहरु जहाँ पैसा प्राप्त गर्न सकिन्थ्यो, त्यसको पहिचान को माध्यम बाट, अली भारत मा पक्षी विज्ञान को विकास को लागी सहायता प्रदान गर्न सक्षम थिए। कृषि अनुसन्धान के लिए भारतीय परिषद भित्र एक आर्थिक इकाई स्थापित गर्न उनले मद्दत गरे।क्यासनुर वन रोग, एक सन्धिपाद जनित वायरस जुन चाही एक साइबेरियाई रूप को समान थियो, मा अध्ययन गर्न को लागी परियोजना को माध्यम बाट पलायन को अध्ययन को लागी मार्ग प्रशस्त गर्न सक्षम थिए। परियोजना आंशिक रूपमा संयुक्त राज्य अमेरिका को पीएल ४८० द्वारा वित्त पोषित थियो तर राजनीतिक कठिनाइहरु को कारण समाप्त भयो। १९८० को उत्तरार्धमा, उनले एक बी॰एन॰एच॰एस॰ परियोजना निर्देशित गरे जसको उद्देश्य भारतीय बिमानस्थलहरुमाचराहरुको टक्कर न्युनिकरण गर्नु पर्ने थियो। उनले भारत को ति पक्षी प्रेमीहरु जो "न्यूज़लेटर फॉर बर्डवाचर्स" संग सम्बद्ध थिए, को माध्यम बाट पनि प्रारम्भिक नागरिक विज्ञान परियोजनाहरु मा काम गर्ने कोसिस गरे।

डा अली को स्वतन्त्रता पछि भारत मा संरक्षण मा विशेष गरी प्रधानमन्त्री जवाहरलाल नेहरू र इन्दिरा गान्धी को माध्यम बाट एक ठूलो प्रभाव थियो। इन्दिरा गान्धी आफै एक उत्सुक पक्षी प्रेमी थिईन् र उनी अली को पक्षी पुस्तक (१९२४ मा इंदिरा गान्धी लाई उनको पिता नेहरु द्वारा "भारतीय पक्षीहरुको किताब" को एक प्रति उपहारको रूपमा दिइएको थियो, जब उनी देहरादुन जेलमा थिए र उनी खुद नैनी जेलमा कैद थिइन ) र धेरै गांधीवादी पक्षी प्रेमी होरेस अलेक्जेन्डर संग धेरै नै प्रभावित भएको थिए। अलीले भरतपुर बर्ड अभयारण्यको नाम र निर्णयलाई प्रभावित गरे जसले मौन उपत्यका राष्ट्रिय निकुञ्जको रक्षा गर्न पुग्यो। अलीले पछि भरतपुरमा हस्तक्षेप गरे जसको कारण उनले अभयारण्यमा गाईवस्तु र चरागाहको बहिष्कार गरे किनकि यो धेरै महँगो साबित हुँदै थियो र पारिस्थितिक परिवर्तन ल्याईरहेको थियो र जसको कारण पानी चराहरुको धेरै प्रजातिहरुको लोप भएको थियो। केहि इतिहासकारहरुले उल्लेख गरेका छन् कि सलीम अली र बी॰एन॰एच॰एस॰ द्वारा प्रयोग गरिएको संरक्षण को दृष्टिकोण अलोकतान्त्रिक थियो।

व्यक्तिगत राय

सलीम अली को धेरै विचारहरु उनको समय को मुख्यधारा विचारहरु को विपरीत थिए। एउटा यस्तो प्रश्न उनी प्राय: सोधिन्थ्यो चरा नमूनाहरु को संग्रह थियो, विशेष गरी पछि जीवन मा जब उनी आफ्नो संरक्षण सक्रियता को लागी परिचित थिए। जब कीकभी शिकार (आखेट) साहित्य को प्रशंसक रहेका अली को विचार शिकार को बारे मा कट्टर रह्यो तर उनले अवैज्ञानिक अध्ययन को लागी चरा नमूनाहरु को संग्रह जारी राखे। उहाँको आफ्नै विचार थियो कि वन्यजन्तु संरक्षण को अभ्यास को व्यावहारिकता को आवश्यकता छ र अहिंसा जस्तै दर्शन मा आधारित हुनुहुन्न । उनले भने कि यो मौलिक धार्मिक भावना भारत मा पक्षी अध्ययन को विकास मा एक बाधा थियो।

it is true that I despise purposeless killing, and regard it as an act of vandalism, deserving the severest condemnation. But my love for birds is not of the sentimental variety. It is essentially aesthetic and scientific, and in some cases may even be pragmatic. For a scientific approach to bird study, it is often necessary to sacrifice a few, ... (and) I have no doubt that but for the methodical collecting of specimens in my earlier years - several thousands, alas - it would have been impossible to advance our taxonomical knowledge of Indian birds ... nor indeed of their geographic distribution, ecology, and bionomics.

— Ali (1985):195

उनी एक मुस्लिम परिवार मा हुर्के र अरबी नबुझी उनको बालक अवस्था को दिन मा कुरान पढ्न सिकाइएको थियो। आफ्नो वयस्क जीवन मा उनले यसलाई तिरस्कृत गरे किनकि उनले प्रार्थना लाई एक आडम्बरपूर्ण अभ्यास सम्झिए र उनलाई सम्म्कपूर्ण अभ्यास को रूप मा देखे र "ठुला बडाहरुको पाखण्डी दिखावे" बाट रिस उठदथ्यो।

१९६० को दशकको शुरुमा भारतको लागि राष्ट्रिय चरालाई विचार गरिँदै थियो र सलीम अली यो चरालाई महान भारतीय बस्टर्ड बन्न चाहन्थे, यद्यपि यो प्रस्ताव भारतीय मोरको पक्षमा अस्वीकार गरियो।

यद्यपि उनले धेरै ढिलो मान्यता प्राप्त गरे, उनले धेरै मानार्थ विद्यावरिधी र धेरै पुरस्कार प्राप्त गरे। पहिलो १९५३ मा "जोय गोबिन्दा कानून स्वर्ण पदक" थियो, बंगाल को एशियाटिक सोसाइटी द्वारा प्रदान गरीएको थियो र यो पुरस्कार सुन्दर लाल होरा (१९७० मा भारतीय राष्ट्रीय विज्ञान एकेडेमी को सुन्दर लाल होरा मेमोरियल मेडल प्राप्त गरीएको थियो) द्वारा उनको काम को मूल्यांकन आधारमा प्रदान गरिएको थियो। उनले अलीगढ मुस्लिम विश्वविद्यालय ( १९५८), दिल्ली विश्वविद्यालय (१९७३) र आंध्र विश्वविद्यालय (१९७८) बाट मानार्थ विद्यावरिधी प्राप्त गरे। १९६७ मा, उनी ब्रिटिश ओर्निथोलॉजिस्ट युनियन स्वर्ण पदक जित्ने पहिलो गैर-ब्रिटिश नागरिक बने। उही वर्ष मा, उनले $ १००,००० को लागी जे पॉल गेट्टी वन्यजीव संरक्षण पुरस्कार जीते, जुन उनले सलीम अली प्रकृति संरक्षण कोष कोष गर्न को लागी प्रयोग गरे। १९६९ मा उनले प्रकृति र प्राकृतिक संसाधन को संरक्षण को लागी अन्तर्राष्ट्रिय संघ को लागी सी फिलिप्स मेमोरियल पदक प्राप्त गरे। १९७३ मा, युएसएसआर एकेडेमी अफ मेडिकल साइंसेजले उनलाई पावलोवस्की सेनेटरी मेमोरियल मेडल प्रदान गर्यो, र उही वर्ष उनी नेदरल्याण्डका राजकुमार बर्नहार्ड द्वारा नेदरल्याण्ड्स को ऑर्डर ऑफ द गोल्डेन आर्क को कमांडर बने। भारत सरकारले उनलाई ११९७६मा पद्म भूषण र १ 6 in मा पद्म विभूषण बाट सम्मानित गरेको थियो । उनी १९८५ मा राज्यसभामा मनोनित भएका थिए।

लामो समयदेखि प्रोस्टेट क्यान्सरसँग लडिरहेका ९१ वर्षीय सलीम अलीको १९८७ मा मृत्यु भयो। १९९० मा, सलीम अली केन्द्र पक्षी विज्ञान र प्राकृतिक इतिहास (SACON) कोइम्बटूर मा भारत सरकार द्वारा स्थापित गरीएको थियो। पांडिचेरी विश्वविद्यालय ले सालिम अली स्कूल ऑफ इकोलॉजी और पर्यावरण विज्ञान को स्थापित गर्‍यो। गोवा सरकारले सलीम अली बर्ड अभयारण्य स्थापित गरेको छ र केरलाको वेम्बनाड नजिकैको थटकड बर्ड अभयारण्य पनि उनको नाममा राखिएको छ। बम्बई मा बी॰एन॰एच॰एस॰ स्थान को पुनः नामकरण गर्दै "डा सलीम अली चौक" राखिएको थियो। १९७२ मा, किट्टी थोंग्लोंग्याले बी॰एन॰एच॰एस॰ को संग्रह मा गलत नमूनाहरु पहिचान गरीन् र ल्याटिडेन्स स्लीमाली भनिने नयाँ प्रजातिको वर्णन गरे, जुन संसारको सबैभन्दा दुर्लभ ब्याट मानिन्छ र जीनस ल्याटिडेन्सको एक मात्र प्रजाति मानिन्छ। व्हिस्लर र अबडुलाली, क्रमशः, चट्टान झाडी क्वेली (पर्डिकुला अर्गोनडाह सलिमली) को उप-प्रजाति र फिन्ल विवर (प्लोसिअस मेगार्चुस सलिमली) को उत्तर -पूर्वी जनसंख्या को उप -प्रजातिहरु को नाम पनि उनको नाममा राखिएको छ। ब्ल्याक रम्प्ड फ्लेमब्याक वुडपेकर (डिनोपियम बेंघालेन्स तेहमाइन ) को एक उप-प्रजाति ह्विस्लर र किन्नरले आफ्नी श्रीमतीको मृत्यु पछि नाम दिएका थिए।

The International Jury for the J. Paul Getty Wildlife Conservation Prize of the World Wildlife Fund has selected for 1975 Salim A. Ali

Creator of an environment for conservation in India, your work over fifty years in acquainting Indians with the natural riches of the subcontinent has been instrumental in the promotion of protection, the setting up of parks and reserves, and indeed the awakening of conscience in all circles from the government to the simplest village Panchayat. Since the writing of your book, the Book of Indian Birds which in its way was the seminal natural history volume for everyone in India, your name has been the single one known throughout the length and breadth of your own country, Pakistan, and Bangladesh as the father of conservation and the fount of knowledge on birds. Your message has gone high and low across the land and we are sure that weaver birds weave your initials in their nests, and swifts perform parabolas in the sky in your honor.
For your lifelong dedication to the preservation of bird life in the Indian subcontinent and your identification with the Bombay Natural History Society as a force for education, the World Wildlife Fund takes delight in presenting you with the second J. Paul Getty Wildlife Conservation Prize. फ़रवरी 19, 1976.

लेखन

सलीम अली धेरै पत्रिकाहरु को लागी लेख लेखेका छन्, मुख्य रूप बाट बम्बई प्राकृतिक इतिहास समाज को जर्नल। साथै उनले धेरै लोकप्रिय र शैक्षिक पुस्तकहरु लेखेका छन्, जस मध्ये केहि अझै प्रकाशित छैनन्। यस को लागी अली तेहमीना को श्रेय दिन्छन् जो इंग्ल्याण्ड मा अध्ययन गरी आफ्नो अंग्रेजी सुधार गर्न को लागी। उनको साहित्यिक लेखन को केहि अंग्रेजी लेखन को संग्रह मा प्रयोग गरीएको थियो। सन् १९३० मा, उनले एउटा लोकप्रिय लेख लेखेका थिए जसको शीर्षक स्टॉपिंग बाय द वुड्स ऑन ए संडे मोर्निंग, थियो, जुन पुनः प्रकाशन १९८४ मा उनको जन्मदिनमा इन्डियन एक्सप्रेसमा भयो। उहाँको सबैभन्दा लोकप्रिय कृति द बुक अफ इन्डियन बर्ड्स थियो , जो व्हिस्लरको पपुलर ह्यान्डबुक अफ बर्ड्स को शैली मा लेखिएको थियो, र यसको पहिलो संस्करण १९४१ मा प्रकाशित भएको थियो, धेरै भाषाहरुमा अनुवाद गरीएको थियो, र यसको १२ संस्करण प्रकाशित गरीएको छ। पहिलो दस खण्ड छत्तीस हजार एक भन्दा बढि प्रति विक्री भयो । १९४३ मा पहिलो संस्करणको समीक्षा अर्न्स्ट मेयर द्वारा गरिएको थियो, जसले यसको प्रशंसा गरे, यद्यपि उनले टिप्पणी गर्दै भने की चित्रहरु अमेरिकन बर्ड बुक को मापदण्डहरु सम्म थिएनन्। जब की उनको सर्वोत्कृष्ट डिलन कृति को साथ लेखीएको हैंड बुक अफ  द बर्ड्स ऑफ इंडिया एंड पाकिस्तान थियो, जो १० खण्ड थियो र मात्र एक "पुस्तिका" को रूप मा उल्लेख गरीन्छ। यो काम १९६४ मा शुरू गरीएको थियो र १९७४ मा समाप्त भयो र उनको मृत्यु पछि अन्य द्वारा यसको दोस्रो संस्करण पूरा गरीयो जसमा बी॰एन॰एच॰एस॰ के जे॰एस॰ सेराव, ब्रुस बीहलर, माइकल डेलफायज और पामेला रसमुसेन उल्लेखनीय छन्। "ह्यान्डबुक" को एक एकल "कम्पैक्ट संस्करण" पनि निर्माण गरीएको थियो र अनुपूरक निदर्शी कार्य ए पिक्टोरिएल गाइड टू द बर्ड्स ऑफ द इंडियन सबकॉटिनेंट जसको चित्र जोन हेनरी डिक द्वारा गरिएको थियो र सह-लेखक डिलन रिपले थिए र यसको प्रकाशन १९८३ मा गरिएको थियो। यी प्लेटहरु ह्यान्डबुक को प्रयोग दोस्रो संस्करण मा पनि गरीएको थियो।

उनले क्षेत्रीय गाइडहरु पनि निर्माण गरेका छन् जसमा "द बर्ड्स अफ केरल" (१९५३ मा पहिलो संस्करण बाहिर आएको थियो र "द बर्ड्स अफ त्रावणकोर" शीर्षक थियो), "द बर्ड्स अफ सिक्किम", "द बर्ड्स अफ कच्छ" (पछि "द बर्ड्स ऑफ गुजरात") "इंडियन हिल बर्ड्स" और "द बर्ड्स ऑफ इस्टर्न हिमालय" सामेल छन्। नेशनल बुक ट्रस्ट द्वारा धेरै कम लागतका किताबहरु प्रकाशित गरिएका थिए, जसमा "कॉमन बर्ड्स" (१९६७) जसलाई उनले आफ्नी भतीजी लीक फुतेहली सँग मिलेर लेखेका थिए, जुन हिन्दी र अन्य भाषाहरुमा अनुवाद सहित धेरै खण्डहरुमा छापिएको थियो। १९८५ मा उनले आफ्नो आत्मकथा लेखे जसको शीर्षकद फॉल अफ स्प्यारो छ । अलीले बम्बे नेचुरल हिस्ट्री सोसाइटी को बारे मा आफ्नो दृष्टिकोणहरु लेखेका छन, संरक्षणसम्बन्धी गतिविधिहरु को महत्व को उल्लेख गरेका छन। बी॰एन॰एच॰एस॰ को जर्नल को १९८६ को संस्करण मा, उनले यसमा आफ्नो भूमिका उल्लेख गरेका छन, ६४ खण्ड मा आखेट बाट संरक्षणमा परिवर्तित रूचिलाई प्रकट गरे जुन चाही सूक्ष्म संचिका मा परिरक्षित थियो र चरम सीमा जस मा यो एच। प्राटर को असाधारण सम्पादकत्व अन्तर्गत पुगेको थियो।

उनको छोटो पत्र र लेखन को एक दुई खण्ड संकलन २००७ मा प्रकाशित भएको थियो, जसको सम्पादन तारा गान्धी द्वारा गरिएको थियो, जो उनको अन्तिम विद्यार्थीहरु मध्ये एक थिइन।

आत्मकथा

• अली, सलीम (१ 5 )५) द फॉल ऑफ स्पैरो, अक्सफोर्ड युनिभर्सिटी प्रेस। ISBN 0-19-562127-1

बाह्य कडीहरू

• सलीम अली (प्रभासाक्षी) चराहरूको एक मित्र
• भारतीय पन्क्षीको पुस्तक (सन् १९४१)