राजा रवि वर्मा (२९ अप्रिल १८४८ – २ अक्टोबर १९०६[][]) एक भारतीय चित्रकार र कलाकार थिए। उनका कृतिहरू युरोपेली अकादमिक कलाको विशुद्ध भारतीय संवेदनशीलता र मूर्तिकलाको संयोजनको उत्कृष्ट उदाहरण हुन्। विशेष गरी, उहाँ आफ्ना चित्रहरूको किफायती लिथोग्राफहरू जनतालाई उपलब्ध गराउनको लागि उल्लेखनीय हुनुहुन्थ्यो, जसले चित्रकार र सार्वजनिक व्यक्तित्वको रूपमा उनको पहुँच र प्रभावलाई धेरै बढायो। यसबाहेक, हिन्दू देवताहरूको धार्मिक चित्रण र भारतीय महाकाव्य र पुराणहरूका कामहरूले गहिरो प्रशंसा पाएका छन्। उहाँ पहिलेको परप्पानाड, मलाप्पुरम जिल्लाको शाही परिवारको हिस्सा हुनुहुन्थ्यो।

राजा रवि वर्मा
१८९० को दशकमा राजा रवि वर्मा
जन्म(१८४८-०४-२९)२९ अप्रिल १८४८[][]
किलिमानूर, त्रवनकोर (वर्तमान दिन तिरुवनन्तपुरम, केरला)
मृत्यु२ अक्टोबर १९०६(1906-10-02) (उमेर ५८)
अटिंगल, त्रावणकोर, ब्रिटिश राज
अन्य नामकिलिमनूरको कोइल थाम्पुरन, रवि वर्मा Koil Thampuran
मातृ शिक्षाप्रतिष्ठानUniversity College Thiruvananthapuram
पेशाpainter, artist
उल्लेखनीय कार्य
जीवनसाथीपुरुरुट्टाथी थिरुनल महाप्रभा थमपुरट्टी
पुरस्कारकैसर-ए-हिन्द स्वर्ण पदक
हस्ताक्षर

राजा रवि वर्मा भारतको वर्तमान केरला राज्यको त्रावणकोरको शाही परिवारसँग नजिकको सम्बन्ध थियो। पछि उनको जीवनमा, उनका दुई नातिनीहरूलाई शाही परिवारमा ग्रहण गरिएको थियो, र तिनीहरूका सन्तानहरू हालका तीन महाराजाहरू (बलराम वर्मा III, मार्तन्ड वर्मा III र राम वर्मा VII) सहित त्रावणकोरको वर्तमान शाही परिवार समावेश गर्दछ।[]

व्यक्तिगत जीवन

सम्पादन गर्नुहोस्

राजा रवि वर्माको जन्म किलिमनूरको कोइल थाम्पुरन किलिमनूर दरबारमा त्रावणकोर (हालको केरल)[] को एक कुलीन परिवारमा भएको थियो। राजा उपाधिलाई वाइसराय र भारतका गभर्नर जनरल लर्ड कर्जनले व्यक्तिगत उपाधिको रूपमा प्रदान गरेका थिए।[]

 
(१८९३), वर्माकी छोरी महाप्रभालाई उनका एक छोरासँग चित्रण गर्दै
 
वर्माकी भाउजू, भरणी थिरुनल लक्ष्मी बाई, अटिङ्गल (वा त्रावणकोर)की वरिष्ठ रानी, ​​जसले 1900 मा वर्माका नातिनीहरूलाई धर्मपुत्र ग्रहण गरेकी थिइन्।

), who adopted Varma's granddaughters in 1900]]

रवि वर्मा एजुमाविल नीलकण्ठन भट्टरिपाद र उमा अम्बाबाई थम्पुररत्तीका छोरा थिए। उनकी आमा उमा अम्बाबाई थमपुरट्टी त्रावणकोर राज्य भित्र किलिमनूर सामन्ती सम्पदामा शासन गर्ने ब्यारोनियल परिवारसँग सम्बन्धित थिइन्। उनी केही प्रतिभाको कवि र लेखक थिइन्, र उनको कृति पार्वती स्वयंवरम उनको मृत्यु पछि वर्मा द्वारा प्रकाशित गरिएको थियो। रवि वर्माका बुबा संस्कृत र आयुर्वेदका विद्वान थिए र केरलाको एर्नाकुलम जिल्लाका थिए। रवि वर्माका एक बहिनी मंगलाबाई र एक भाइ राजा वर्मा (जन्म १८६०)थिए।

१८६६ मा, १८ वर्षको उमेरमा, वर्माले त्रावणकोर राज्यको अर्को प्रमुख जालदार, मावेलिक्काराको शाही घरानाकी १२ वर्षीया भागीरथी बाई (औपचारिक रूपमा पुरुरुट्टाटी नल भागीरथी बाई थमपुरट्टी भनेर चिनिन्छ) सँग विवाह गरे। भगीर्थी तीन बहिनीहरूमध्ये कान्छी थिइन्, र उनका दुवै दिदीबहिनीहरूलाई १८५७ मा त्रावणकोरको शाही परिवारमा वंशलाई अगाडि बढाउनको लागि धर्मपुत्री बनाइएको थियो। तिनीहरू अटिङ्गलको वरिष्ठ र कनिष्ठ रानीको रूपमा चिनिन्थ्यो, र तिनीहरूको सन्तानमा त्रावणकोरको सिंहासनमा उत्तराधिकार सुम्पिएको थियो। त्यसैले भागीरथीसँगको विवाहका कारण रविवर्माको राजपरिवारसँगको सम्बन्ध निकै नजिक भयो । आमाबाबुले उचित भारतीय तरिकाले व्यवस्थित गरेको विवाह सामंजस्यपूर्ण र सफल भयो। दम्पतीका पाँच सन्तान, दुई छोरा र तीन छोरी थिए। तिनीहरूका जेठा छोरा केरल वर्मा (जन्म १८७६) अत्यधिक आध्यात्मिक स्वभावका थिए। उनले कहिल्यै विवाह गरेनन् र अन्ततः सन् १९१२ मा घर छोडेर संसार त्यागे। कान्छो छोरा, रामा वर्मा (जन्म १८७९), आफ्नो बुबाको कलात्मक प्रतिभा विरासतमा पाए र जेजे स्कूल अफ आर्ट्स, मुम्बईमा अध्ययन गरे।

वर्मालाई त्रावणकोरका अर्को महाराजा अयल्याम थिरुनलले संरक्षण गरेका थिए र त्यसपछि औपचारिक प्रशिक्षण सुरु गरे।[] उनले मदुरैमा चित्रकलाका आधारभूत कुराहरू सिके। पछि, उनले रामास्वामी नायडूबाट पानीको चित्रकलामा तालिम लिए र बेलायती चित्रकार थिओडोर जेन्सनबाट तैल चित्रकलाको तालिम लिए।[]

 
लक्ष्मी विलास दरबारमा बस्ने क्रममा वर्माले प्रयोग गरेको स्टुडियो

ब्रिटिस प्रशासक एडगर थर्स्टनले वर्मा र तिनको भाइको क्यारियरलाई बढावा दिन महत्त्वपूर्ण थिए।[] वर्माले १८७३ मा भियनामा आफ्ना चित्रहरूको प्रदर्शनीको लागि पुरस्कार जिते पछि व्यापक प्रशंसा प्राप्त गरे। वर्माका चित्रहरू १८९३ मा शिकागोमा आयोजित विश्व कोलम्बियन प्रदर्शनीमा पनि पठाइयो र तिनलाई तीन स्वर्ण पदक प्रदान गरियो।[१०] विषयको खोजीमा उनी भारतभर घुमे । उनले प्रायः भारतीय महिलाहरूमा हिन्दू देवीहरूको मोडल गरे, जसलाई उनी सुन्दर ठान्थे। रवि वर्मा विशेष गरी महाभारतको दुष्यन्त र शकुन्तला, र नला र दमयन्तीको कथाका एपिसोडहरू चित्रण गर्ने चित्रका लागि प्रख्यात छन्। रवि वर्माको हिन्दू पात्रहरूको प्रतिनिधित्व महाकाव्यहरूको भारतीय कल्पनाको एक हिस्सा बनेको छ। उनी आफ्नो शैलीमा धेरै दिखावा र भावनात्मक भएकोले अक्सर आलोचना गरिन्छ तर उनको काम भारतमा धेरै लोकप्रिय छ। उनका धेरै उत्कृष्ट चित्रहरू लक्ष्मी विलास प्यालेस, वडोदरामा राखिएका छन्।[११]

 
१९७१ को भारतको टिकटमा राजा रवि वर्मा

सन् १९०४ मा, ब्रिटिश राजा सम्राटको तर्फबाट भाइसरोय लर्ड कर्जनले वर्मालाई कैसर-ए-हिन्द स्वर्ण पदक प्रदान गरे। केरलाको मावेलिकारामा उनको सम्मानमा ललित कलामा समर्पित कलेज पनि स्थापना गरिएको थियो। किलिमनूरमा राजा रवि वर्मा हाई उनको नामबाट राखिएको थियो र भारतभरि उनको नाम बोकेका धेरै सांस्कृतिक संस्थाहरू छन्। २०१३ मा, बुध मा क्रेटर वर्मा उनको सम्मान मा नाम दिइएको थियो।[१२] भारतीय कलामा उनको ठूलो योगदानलाई ध्यानमा राख्दै, केरला सरकारले राजा रवि वर्मा पुरस्करम नामको पुरस्कार स्थापना गरेको छ, जुन कला र संस्कृतिको क्षेत्रमा उत्कृष्टता देखाउने व्यक्तिहरूलाई प्रत्येक वर्ष पुरस्कृत गरिन्छ।[१३]

  • उनको ६५ औँ पुण्यतिथिमा इन्डिया पोष्टले रवि वर्मा र उनको प्रसिद्ध चित्र 'दमयन्ती र स्वान' चित्रण गरिएको एक स्मारक हुलाक टिकट जारी गर्‍यो।


सन्दर्भ सामग्री

सम्पादन गर्नुहोस्
  1. Joshi, Om Prakash (१९८५), Sociology of Indian art, Rawat Publications, पृ: ४०। 
  2. K.R.N. Swamy (२८ अप्रिल २००२), "A great painter, no doubt, but controversial too", Spectrum–The Tribune, मूलबाट २८ अक्टोबर २०१४-मा सङ्ग्रहित, अन्तिम पहुँच २८ अक्टोबर २०१४ 
  3. Nagam Aiya, The Travancore State Manual
  4. "Restoring works of art", The Hindu, २००५-०७-१९, मूलबाट १८ अप्रिल २०१५-मा सङ्ग्रहित, अन्तिम पहुँच १८ अप्रिल २०१५ 
  5. Lord Padmanabha and his dasas वेब्याक मेसिन अभिलेखिकरण ८ फेब्रुअरी २०२३ मिति indianculture.gov.in. Retrieved 31 July 2021
  6. ६.० ६.१ PAL, DEEPANJANA (२०११), THE PAINTER, Random House India, आइएसबिएन 9788184002614, अन्तिम पहुँच १८ अप्रिल २०१५ 
  7. "The Diary of C. Rajaraja Varma"
  8. "The Sunday Tribune - Spectrum - Article", मूलबाट ७ फेब्रुअरी २०२३-मा सङ्ग्रहित, अन्तिम पहुँच २८ जुलाई २०२१ 
  9. Mitter, Partha (१९९४), Art and Nationalism in Colonial India, 1850-1922: Occidental Orientations, Cambridge University Press, पृ: 69, 193, 208, आइएसबिएन 978-0-52144-354-8 
  10. Kilimanoor Chandran, Ravi Varmayum Chitrakalayum(in Malayalam), Department of Culture, Kerala, 1998.
  11. Vadodara, Lakshmi Vilas Palace, "Raja Ravi Varma Paintings, Vadodara", www.historyofvadodara.in, मूलबाट २४ सेप्टेम्बर २०१५-मा सङ्ग्रहित, अन्तिम पहुँच २४ जनवरी २०१५  वेब्याक मेसिन अभिलेखिकरण २४ सेप्टेम्बर २०१५ मिति
  12. "Gazetteer of Planetary Nomenclature", Planetarynames.we.ugs.gov, मूलबाट ७ फेब्रुअरी २०२३-मा सङ्ग्रहित, अन्तिम पहुँच १४ मार्च २०१४ 
  13. "Raja Ravi Varma Award", The Hindu, ११ फेब्रुअरी २०१६, मूलबाट ७ फेब्रुअरी २०२३-मा सङ्ग्रहित, अन्तिम पहुँच ४ अगस्ट २०१८