पाल्क जलसन्धि

पाल्क जलसन्धि भारतको तमिलनाडु राज्य र श्रीलङ्काको टापु राष्ट्रको उत्तरी प्रान्तको जाफना जिल्ला बीचको जलसन्धि हो। यसले उत्तरपूर्वमा बङ्गालको खाडीलाई दक्षिणपश्चिममा पाल्क खाडीसँग जोड्दछ। ९.१ मिटर भन्दा कमको अधिकतम गहिराइमा, यो ४० देखि ८५ माइल (६४ देखि १३७ किलोमिटर) चौडा र ८५ माइल लामो छ। यसमा तमिलनाडुको भाइगाई नदी समेत धेरै नदीहरू बग्छन्।

पाल्क जलसन्धि
स्थान	लक्षद्वीप सागर–बङ्गालको खाडी
निर्देशाङ्क	१०°००′उ॰ ७९°४५′पू॰
प्रकार	जलसन्धि
मूल भाग	हिन्द महासागर
प्रवाहित राष्ट्रहरू	भारत, श्रीलङ्का
अधिकतम चौडाइ	८२ किमी (५१ माइल)
सतहको क्षेत्रफल	२,५०० किमी (१,६०० माइल)
उच्च तापक्रम	३५ °से (९५ °फे)
न्यून तापक्रम	१५ °से (५९ °फे)

भूगोल

पाल्क खाडी यसको दक्षिणी छेउमा तल्लो टापुहरू र चट्टानहरू को एक शृङ्खलासंग जडित छ जसलाई सामूहिक रूपमा राम सेतु भनिन्छ। यो शृङ्खला तमिलनाडुको रामेश्वरम टापु र श्रीलङ्काको मन्नार टापुको धनुषकोडी बीचमा फैलिएको छ। रामेश्वरम टापुलाई पम्बन ब्रिजले भारतीय मुख्य भूमिसँग जोडेको छ।

इतिहास

सन् १९१४ मा, मद्रास/चेन्नई देखि धनुषकोडी सम्म नियमित रेलहरू, मन्नार टापुको तलाइमन्नारको लागि फेरी, र त्यसपछि कोलम्बोको लागि रेलहरू चल्थ्यो। सन् १९६४ मा, एक चक्रवातले धनुष्कोडी र रेलवेलाई ध्वस्त पारेको थियो र पाल्क जलसन्धि र पाल्क बेको किनारमा ठुलो क्षति पुर्यायो।

जलसन्धिको उथले पानी र चट्टानहरूले ठुला जहाजहरूलाई त्यहाँबाट जान गाह्रो बनाउँछ, यद्यपि माछा मार्ने डुङ्गाहरू र तटीय व्यापार बोक्ने साना शिल्पहरूले शताब्दीयौंदेखि जलसन्धिलाई नेभिगेट गर्दै आएका छन्। ठुला जहाजहरू श्रीलङ्काको वरिपरि घुम्नै पर्छ। तर, यो योजनाले विभिन्न धार्मिक सर्कलबाट विरोधको सामना गर्यो। भारतीय महाकाव्य रामायण, हजारौं वर्ष पहिले संस्कृतमा लेखिएको र एक महत्त्वपूर्ण हिन्दु पाठ, कसरी रामले वानरहरूको सेनाको सहयोगमा, आफ्नी पत्नी सीतालाई रावणबाट बचाउनको लागि समुद्र पार गरी लंकासम्म ढुङ्गाको पुल बनाएका थिए भनेर वर्णन गर्दछ।

यो पनि हेर्नुहोस्

• मन्नारको खाडी