भाषा शिक्षा - दोस्रो वा विदेशी भाषा सिकाउने प्रक्रिया र अभ्यास - मुख्य रूपमा लागु भाषाविज्ञानको एक शाखा हो, तर यो एक अन्तरविषय क्षेत्र हुन सक्छ। त्यहाँ भाषा शिक्षाका लागि चार मुख्य सिकाइ वर्गहरू छन्: सञ्चार योग्यता, प्रवीणता, क्रस-सांस्कृतिक अनुभवहरू, र बहु साक्षरता।[]

जोङ्खानेपाली भाषामा "म्याउ" शब्दहरू देखाउने चित्र। यसलाई भाषा शिक्षाको लागि प्रयोग गर्न सकिन्छ।

बढ्दो भूमण्डलीकरणले कार्यबलमा धेरै भाषाहरूमा सञ्चार गर्न सक्ने व्यक्तिहरूको लागि ठुलो आवश्यकता सिर्जना गरेको छ। व्यापार, पर्यटन, कूटनीति, प्रविधि, मिडिया, अनुवाद, व्याख्याविज्ञान जस्ता क्षेत्रमा साझा भाषाहरू प्रयोग गरिन्छ। कोरिया, जापानचीन जस्ता धेरै देशहरूले प्राथमिक र माध्यमिक विद्यालय तहमा कम्तीमा एउटा विदेशी भाषा सिकाउने शिक्षा नीतिहरू बनाएका छन्। यद्यपि, भारत, सिङ्गापुर, मलेसिया, पाकिस्तानफिलिपिन्स जस्ता केही देशहरूले आफ्नो सरकारमा दोस्रो आधिकारिक भाषा प्रयोग गर्छन्।[]

यो पनि हेर्नुहोस्

सम्पादन गर्नुहोस्

सन्दर्भ सामग्रीहरू

सम्पादन गर्नुहोस्
  1. Phillips, J. K. (2007). Foreign Language Education: Whose Definition?. The Modern Language Journal, 91(2), 266–268. ISSN 0026-7902
  2. Holden, Susan; Mickey Rodgers (१९९८), English language teaching, Mexico City: DELTI, आइएसबिएन 968-6820-12-4