"आधुनिक गीत", नेपाली संगीतको एक विधा हो, जुन सन् १९५० को दशकमा देखापरेको हो र यसले लोक, शास्त्रीय, पश्चिमी संगीत र गजलबाट प्रभाव पारेको छ। मास्टर रत्न दास प्रकाश, अम्बर गुरुङ, नाति काजी जस्ता संगीतकारहरूले यस प्रायः भावनात्मक विधाका मुख्य तत्वहरूलाई एकसाथ कोरेका थिए।[१]

सन् १९५१ मा राणा शासन सत्तामा परेपछि राजा त्रिभुवन मा पुनर्स्थापना गरियो, जनसङ्घले सञ्चारमाध्यममाथि लगाएको प्रतिबन्धलाई उल्टाइयो। यससँगै भारत (बलिउड) का अन्य संगीत विधा र चलचित्र गीतहरूको प्रभाव नेपालमा आयो। राज्य प्रायोजित रेडियो नेपाल को स्थापना अप्रिल १९५१ मा भएको थियो र रेडियो संगीतको प्रवद्र्धनको प्रमुख माध्यम बन्यो। सरकारले नेपाली भाषालाई राष्ट्रिय भाषाको रूपमा सक्रिय रूपमा प्रवर्द्धन गर्‍यो र१९६१ मा रत्न रेकर्डिङ ट्रस्टले नेपाली आधुनिक गीतहरूको फोनोग्राफिक रेकर्डहरू उत्पादन गर्न थाल्यो। नेपाली राष्ट्रियताको भावनालाई अगाडि बढाउन रेडियो नेपाल र रत्न रेकर्डिङ ट्रस्टले नेपाली लोकप्रिय सङ्गीतको प्रसारण गर्यो। आधुनिक गीत नेपालको लोकप्रिय संगीत बनेको छ र आज पनि कायमै छ। यद्यपि यो सबैले सुनेका छन्, प्राथमिक श्रोताहरू वृद्ध, शिक्षित, शहरी बासिन्दा हुन्।[१]

यो पनि हेर्नुहोस् सम्पादन गर्नुहोस्

सन्दर्भ सम्पादन गर्नुहोस्

  1. १.० १.१ Banaji, Shakuntala (अक्टोबर २०११), South Asian Media Cultures: Audiences, Representations, Contexts (अङ्ग्रेजीमा), Anthem Press, आइएसबिएन 9781843313205, मूलबाट २०१८-०३-०५-मा सङ्ग्रहित।