अङ्ग पूर्वी भारतको एक प्राचीन आर्य जनजाति थियो जसको अस्तित्व फलाम युगको समयमा प्रमाणित गरिएको छ। अङ्ग जनजातिका सदस्यहरूलाई अङ्गेय भनिन्थ्यो। अङ्गुत्तरा निकाया जस्ता बौद्ध ग्रन्थहरूमा "सोह्र महान् राष्ट्रहरू" मा गनिएको, अङ्गलाई जैन व्याख्यप्रज्ञाप्तिको प्राचीन जनपदहरूको सूचीमा पनि उल्लेख गरिएको छ।[]

अङ्ग महाजनपद
११०० ईपू–५३० ईपू
अङ्ग र वैदिक कालको उत्तरार्धका अन्य राज्यहरू
अङ्ग र वैदिक कालको उत्तरार्धका अन्य राज्यहरू
राजधानीभागलपुर
धर्म
हिन्दु धर्म
सरकारराजतन्त्र
राजा 
ऐतिहासिक कालफलाम युग
• स्थापित
११०० ईपू
• विस्थापित
५३० ईपू

रामायणले अङ्ग नामको उत्पत्ति भनेको कामदेवलाई शिवले जलाएर मारेको ठाउँ र उनको शरीरका अङ्गहरू छरिएको ठाउँको रूपमा वर्णन गर्दछ।[]

अङ्ग पहिलो पटक अथर्ववेदमा उल्लेख गरिएको थियो, जहाँ यो गान्धारी, मुजावत र मागधीहरूसँग जोडिएको थियो। अङ्गका संस्थापक राजा अङ्ग वैरोकान हुनसक्छन्, जसलाई ऐतरेय ब्राह्मणमा एक शासकको रूपमा उल्लेख गरिएको छ जसलाई ऐन्द्र महाभिषेकको आर्य अनुष्ठानद्वारा अभिषेक गरिएको थियो।[]

यो पनि हेर्नुहोस्

सम्पादन गर्नुहोस्

सन्दर्भ सामग्रीहरू

सम्पादन गर्नुहोस्
  1. Davane, G. V. (१९५७), "The Legend of Udayana", Bulletin of the Deccan College Post-Graduate and Research Institute 18: 344–373, जेएसटिओआर 42930814 
  2. Balakanda Book I, Chapter 23 वेब्याक मेसिन अभिलेखिकरण २०१२-०२-१७ मिति
  3. Sharma, R. S. (१९९२), A Comprehensive History of India: A.D. 985–1206 (अङ्ग्रेजीमा), People's Publishing House, आइएसबिएन 978-81-7007-121-1