सन्त सोयराबाई

सन्त सोयराबाई (मराठी: संत सोयराबाई) भारतको महाराष्ट्रमा चौधौँ शताब्दीमा जन्मेकी महार सन्त थिइन् । उनी उनका पति चोखामेलाकी अनुयायी थिइन् ।

आफ्नै शैलीमा उस्तै सुनिने शब्दहरूको प्रयोग नगरी टन्नै कविता लेखेपनि सोयराबाईका ६२ कविताहरू मात्र साँचेर राखिएको छ । उनको अभङ्गमा उनले आफैँलाई चोखामेलाकी महारी भन्दै ईश्वरले दलित जीवन तथा अनुभवलाई जानेर नराम्रो बनाएको दोष लगाएकी छिन् । उनका आधारभूत कृतिमा उनले प्रभुलाई चढाएको भोगको बारेमा लेखिएको छ भने अन्य कृतिहरूमा उनले ईश्वर प्रतिको भक्ति र छुवाछुत प्रतिको रिस पोखेकी छिन् ।

सोयराबाई आत्माको पवित्रतामा विश्वास राख्थिन् । शरीर जन्मजात नै अपवित्र भए तापनि आत्मा कहिल्यै अशुद्ध हुँदैन भन्ने उनको मान्यता थियो ।

सोयराबाई आफ्ना पतिका साथ पण्ढरपुरमा तीर्थयात्र गर्न गएकी थिइन् तर त्यहाँ रहेका रुढिवादी ब्राह्मण पूजारी तथा पण्डित गणले उनीहरूलाई अपहेलित गरे । यद्यपि, उनले कहिल्यै पनि आत्मविश्वास र स्वाभिमान गुमाइनन् ।