वाकाटक वंश

(वाकाटकबाट अनुप्रेषित)

वाकाटक राजवंश एक पुरातन भारतीय राजवंश थियो जुन ३औँ शताब्दीको मध्यमा डेक्कनबाट उत्पन्न भएको थियो। तिनीहरूको राज्य उत्तरमा मालवागुजरातको दक्षिणी छेउदेखि दक्षिणमा तुङ्गभद्रा नदीसम्म र पश्चिममा अरब सागरदेखि पूर्वमा छत्तीसगढको किनारसम्म फैलिएको मानिन्छ। वाकाटकहरू कला, वास्तुकला र साहित्यको संरक्षक भएको रूपमा प्रख्यात छन्। तिनीहरूले सार्वजनिक कार्यहरूको नेतृत्व गरे र तिनीहरूका स्मारकहरू दृश्य विरासत हुन्।[]

वाकाटक वंश
२५० ई–५०० ई
राजधानीवाशिम
आम भाषाहरूसंस्कृत
महाराष्ट्री प्राकृत
धर्म
हिन्दु धर्म
सरकारराजतन्त्र
महाराज 
ऐतिहासिक कालशास्त्रीय भारत
• स्थापित
२५० ई
• विस्थापित
५०० ई
पूर्ववर्ती
उत्तरवर्ती
पश्चिमी क्षत्रप
सातवाहन वंश
अभिर वंश
कालाचुरी वंश
विष्णुकुन्दिन वंश
चालुक्य वंश
राजर्षितुल्यकुल
अचेलभारत

राजवंशको संस्थापक विन्ध्यशक्ति (२५०-२७०) थियो, जसको नाम विन्ध्यवासिनी देवीको नामबाट आएको हो। वंशको उत्पत्ति त्यहीँ भएको हुन सक्छ। वाकाटकहरूको संस्थापक विन्ध्यशक्तिको बारेमा लगभग केही थाहा छैन।[] वत्सगुल्मा शाखाको स्थापना उनको मृत्युपछि प्रवरसेन प्रथमका दोस्रो छोरा सर्वसेनले गरेका थिए। राजा सर्वसेनले महाराष्ट्रको वाशिम जिल्लाको वर्तमान वाशिमलाई आफ्नो राजधानी बनाए।[]

कदम्बसले सम्पुर्ण वाकाटक राज्यलाई जितेर रविवर्माको शासन (४८५–५१९ ईस्वी) को समयमा सम्भवतः ५०० ईस्वी पछि आफ्नो इलाकामा गाडेका थिए।[][] वाकाटकहरूले सातवाहनहरूलाई प्रतिस्थापन गरे तापनि तिनीहरूले आफ्नो सिक्का बनाउने परम्परालाई निरन्तरता दिएको देखिँदैन। आज सम्म, कुनै वाकाटक सिक्का कहिल्यै पहिचान गरिएको छैन।[]

यो पनि हेर्नुहोस्

सम्पादन गर्नुहोस्

सन्दर्भ सामग्रीहरू

सम्पादन गर्नुहोस्
  1. Ancient India, A History Textbook for Class XI, Ram Sharan Sharma, National Council of Educational Research and Training, India, pp 211
  2. २.० २.१ Mahajan V.D. (1960, reprint 2007) Ancient India, New Delhi: S.Chand, आइएसबिएन ८१-२१९-०८८७-६, pp.587-8
  3. Sircar, Dinesh Chandra (१९५९), Epigraphia Indica Vol.33, Archaeological Survey of India, पृ: 134–140। 
  4. Visaria, Anish, "Search, Seek, and Discover Jain Literature.", JaineLibrary - jainqq.org, अन्तिम पहुँच २०२२-०४-१५ 
  5. Vakataka - Gupta Age Circa 200-550 A.D.by Ramesh Chandra Majumdar p.301