जाफना राज्य

जाफना राज्य आजको उत्तरी श्रीलङ्काको ऐतिहासिक राज्य थियो। यो जाफना प्रायद्वीपमा जाफना सहरको वरिपरि अस्तित्वमा आएको थियो र परम्परागत रूपमा भारतको कलिङ्गबाट कलिङ्ग माघाको आक्रमण पछि स्थापना भएको मानिन्छ। यस अवधिमा, महत्त्वपूर्ण स्थानीय तमिल साहित्य उत्पादन गरियो र हिन्दु मन्दिरहरू निर्माण गरियो, जसमा भाषाको विकासको लागि एकेडेमी पनि समावेश थियो।

जाफना राज्य யாழ்ப்பாண அரசு යාපනය රාජධානිය
सन् १२१५–१६१९
झन्डा
आम भाषाहरू	तमिल
धर्म	हिन्दु धर्म (शैव)
सरकार	राजतन्त्र
इतिहास
• स्थापित	सन् १२१५
• विस्थापित	१६१९
पूर्ववर्ती उत्तरवर्ती पोलोनारु राज्य चोल वंश पाण्ड्य वंश पोर्तुगाली सिलोन

इतिहास

जाफना राज्यको उत्पत्ति अस्पष्ट छ र अझै पनि इतिहासकारहरूको बीचमा विवादको विषय हो। मुख्यधाराका इतिहासकारहरूमध्ये, व्यापक रूपमा स्वीकृत दृष्टिकोण यो छ कि जाफनामा आर्यचक्रवर्ती वंशको राज्य आधुनिक भारतको कलिङ्गबाट भएको दाबी गर्ने माघा नामक पहिलेको अज्ञात प्रधानको आक्रमणबाट सुरु भएको थियो।

चन्द्रभानुले दक्षिणतर्फ दोस्रो आक्रमण गर्दा पाण्डेयहरू सिंहली राजाको समर्थनमा आए र चन्द्रभानुलाई मारेर आक्रमणको जिम्मा पाएका मन्त्री आर्यचक्रवर्तीलाई राजाको रूपमा स्थापित गरे। जब पाण्ड्य साम्राज्य मुस्लिम आक्रमणका कारण कमजोर भयो, क्रमिक आर्यचक्रवर्ती शासकहरूले जाफना राज्यलाई स्वतन्त्र र श्रीलङ्कामा गणना गर्नको लागि एक क्षेत्रीय शक्ति बनायो।

१५औँ शताब्दीसम्म राज्यको अर्थतन्त्र लगभग निर्वाहमुखी कृषिमा आधारित थियो। १५औँ शताब्दी पछि, तथापि, विस्तारित हिन्द महासागरमा समाहित भएपछि अर्थतन्त्र विविध र व्यावसायिक बन्यो।

धर्म

श्रीलङ्कामा शैवको भारतबाट बसोबास गर्नेहरूको प्रारम्भिक कालदेखि निरन्तर इतिहास रहेको छ। हिन्दु पूजालाई बौद्ध धार्मिक अभ्यासहरूको भागको रूपमा पनि व्यापक रूपमा स्वीकार गरिएको थियो। श्रीलङ्काको चोल अवधिमा, ९औँ र १०औँ शताब्दीको वरिपरि, हिन्दु धर्मले टापु राज्यमा आधिकारिक धर्मको रूपमा स्थिति प्राप्त गर्यो। कलिङ्ग माघ, जसको शासनले चोलहरूको शासन पछ्याएको थियो, त्यस समयको मूल साहित्यले हिन्दु पुनरुत्थानवादीको रूपमा सम्झन्छ।

राज्य धर्मको रूपमा, हिन्दु धर्मले जाफना राज्यको अवधिमा स्थापनाका सबै विशेषाधिकारहरू प्राप्त गर्यो। आर्यचक्रवर्ती वंश हिन्दु धर्मप्रति संरक्षकको रूपमा आफ्नो कर्तव्यहरूप्रति धेरै सचेत थियो किनभने यसका पुर्खाहरूले रामेश्वरम मन्दिरलाई संरक्षण दिएका थिए।