अवहट्ठ (अन्ततः संस्कृत अपशब्द 'अर्थहीन ध्वनी' बाट) हिन्द-आर्य भाषाहरूको पूर्वी समूहको विकासको चरण हो।[] पूर्वी समूहमा असमिया, बङ्गाली, भोजपुरी, मगही, मैथिलीउडिया जस्ता भाषाहरू छन्।

अवहट्ठ
अवहट्ठमा १०औँ शताब्दीको एक पृष्ठ
क्षेत्रभारत
विलुप्त१४औँ शताब्दी
भाषा सङ्केतहरू
आइएसओ ६३९-३कुनै पनि होईन (mis)
ग्लोटोलगकुनै पनि होईन

अबाहट्टलाई अपभ्रंश चरणको अनुसरण गर्ने मानिन्छ, अर्थात् ती अपभ्रंशहरू मगधी प्राकृतबाट व्युत्पन्न भएका हुन्।[] अपभ्रंश र अबहट्टा धेरै लोकप्रिय भए, विशेष गरी आम जनतामा। यसले भारतीय उपमहाद्वीपको उत्तरी आधा भागमा सम्पर्क भाषाको रूपमा काम गर्यो।[]

यो पनि हेर्नुहोस्

सम्पादन गर्नुहोस्

सन्दर्भ सामग्रीहरू

सम्पादन गर्नुहोस्
  1. Deshpande, Madhav, Sanskrit and Prakrit, p. 32.
  2. २.० २.१ St-Pierre, Paul; Kar, Prafulla C. (२००७-०१-०१), In Translation: Reflections, Refractions, Transformations (अङ्ग्रेजीमा), John Benjamins Publishing, पृ: 163, आइएसबिएन 978-90-272-1679-3