अनुस्वार धेरै ब्राह्मिक लिपिहरूमा अनुनासिक ध्वनिको प्रकार चिह्न लगाउन प्रयोग गरिएको प्रतीक हो। पुरातन संस्कृतको सन्दर्भमा, अनुस्वार भनेको लिखित प्रतिनिधित्वको पर्वाह नगरी विशेष नाकको आवाजको नाम हो।[] देवनागरीमा, अनुस्वारलाई अक्षरको माथिको बिन्दुले प्रतिनिधित्व गरिन्छ (जस्तै मं)।[]

अनुस्वार

यो पनि हेर्नुहोस्

सम्पादन गर्नुहोस्

सन्दर्भ सामग्रीहरू

सम्पादन गर्नुहोस्
  1. १.० १.१ William Bright, "The Devanagari Script", in Daniels & Bright, The World's Writing Systems, OUP, 1996.