लेखन एक संज्ञानात्मक र सामाजिक गतिविधि हो जसमा भौतिक प्रक्रियाहरू र लेखन प्रणालीहरूको प्रयोग गरी मानव विचारहरूलाई मानव भाषाको निरन्तर प्रतिनिधित्वमा संरचना र अनुवाद गर्न सकिन्छ। लेखनको प्रणालीले प्रतिनिधित्व गर्ने भाषाको रूपमा धेरै समान अर्थ संरचनाहरूमा निर्भर गर्दछ, जस्तै लेक्सिकन र सिन्ट्याक्स, त्यस भाषाको ध्वनीविज्ञान र आकारविज्ञानलाई प्रतिनिधित्व गर्ने प्रतीकहरूको प्रणालीको थप निर्भरताको साथ। यद्यपि, लिखित भाषाले बोलिने भाषामा उपलब्ध कुनै पनि विशेषताहरू लिन सक्छ।[]

लुम्बिनीको अशोक स्तम्भ

लेखन प्रणाली आफैमा भाषाहरू गठन गर्दैन; तिनीहरू भाषालाई समय र/वा ठाउँद्वारा छुट्याएका अन्य मानिसहरूले पढ्न र पुनर्निर्माण गर्न सक्ने फारममा रेन्डर गर्ने माध्यम हुन्। जबकि सबै भाषाहरूले लेखन प्रणाली प्रयोग गर्दैनन्, ती भाषाहरूले भाषाको टिकाऊ रूपहरू सिर्जना गरेर बोल्ने भाषाको क्षमतालाई पूरक र विस्तार गर्न सक्छन् जुन अन्तरिक्षमा प्रसारण गर्न सकिन्छ र समयसँगै भण्डारण गर्न सकिन्छ।[]

यो पनि हेर्नुहोस्

सम्पादन गर्नुहोस्

सन्दर्भ सामग्रीहरू

सम्पादन गर्नुहोस्
  1. Harris, Roy (2000). Rethinking Writing. Bloomington IN: Indiana University Press.
  2. Estrem, Heidi. "Writing is a Knowledge-Making Activity." Naming What We Know: Threshold Concepts of Writing Studies. L. Adler-Kassner & E. Wardle, eds. Logan: Utah State University Press, 2015: 55–56.