भगवान दास (१२ जनवरी १८६९ - १८ सेप्टेम्बर १९५८) एक भारतीय थिओसोफिस्ट र सार्वजनिक व्यक्तित्व थिए। केही समयको लागि उनले ब्रिटिश भारतको केन्द्रीय विधान सभामा सेवा गरे। उनी हिन्दुस्तानी कल्चर सोसाइटीमा लागे र विरोधको रूपमा दंगाको विरोध गर्न सक्रिय थिए। बेलायती शासनबाट राष्ट्रिय स्वतन्त्रताको वकालतको रूपमा, उनी प्रायः औपनिवेशिक सरकारबाट प्रतिशोधको खतरामा थिए। सन् १९५५ मा उनलाई भारत रत्न प्रदान गरिएको थियो ।

भगवान दास
जन्म१२ जनवरी १८६९ बनारस,
बनारस राज्य
(वर्तमान दिन):
वाराणसी,
उत्तर प्रदेश,
भारत
मृत्यु१८ सेप्टेम्बर १९५८(1958-09-18) (उमेर ८९)
सन्तानश्री प्रकाश
पुरस्कारभारत रत्न (१९५५)

भारतको वाराणसीमा जन्मिएका उनले कलेक्सन ब्यूरोमा डेपुटी बन्नको लागि स्कूल स्नातक गरे, र पछि आफ्नो शैक्षिक कार्यहरू जारी राख्न छोडे। एनी बेसेन्टको भाषणबाट प्रेरित भएर दास १८९४ मा थियोसोफिकल सोसाइटीमा सामेल भए। नयाँ दिल्लीको एउटा प्रमुख सडक, जसमा भारतको सर्वोच्च अदालत अवस्थित छ, उनको नामबाट नामाकरण गरिएको छ र वाराणसीको सिगरा क्षेत्रमा उनको नाममा एउटा उपनिवेश पनि राखिएको छ। भगवान दास नगर।'

बनारस हिन्दू विश्वविद्यालयमा, कानून छात्रावास उनको नाममा राखिएको छ (डा. भगवान दास होस्टल)। भारतीय कानून संस्थान र बार काउन्सिल अफ इन्डियाको कार्यालय नयाँ दिल्लीको प्रगति मैदान नजिकै डा. भगवान दासको नाममा रहेको सडकमा अवस्थित छ।