बर्बर
बर्बर त्यो हो जसलाई कि त असभ्य वा आदिम मानिन्छ। पदनाम सामान्यतया लोकप्रिय इस्टेरियोटाइपमा आधारित सामान्यीकरणको रूपमा लागु हुन्छ; बर्बरहरू कुनै पनि राष्ट्रका सदस्यहरू हुन सक्छन् जसलाई कसै-कसैले कम सभ्य वा व्यवस्थित (जस्तै आदिवासी समाज) मान्नुहुन्छ तर कुनै निश्चित "आदिम" सांस्कृतिक समूह (जस्तै घुमन्ते) वा सामाजिक वर्ग (जस्तै डाकुहरू) दुवैको हिस्सा हुन सक्छन्। आफ्नै राष्ट्र भित्र र बाहिर।[१]
बर्बर प्राचीन भारतको संस्कृतमा पाइन्छ, जसको प्राथमिक अर्थ "हल्लिरहेको" को अर्थ अपरिचित भाषा भएको व्यक्तिलाई बुझाउँछ।[२] ग्रीक शब्द barbaros संस्कृत बर्बरसँग सम्बन्धित छ। यो भारोपेली भाषा जरा ल्याटिन balbusमा "हल्लिरहेको" र चेक blblati "हल्लाउनु" को लागि पनि पाइन्छ।[३] समकालीन हिन्दी (बड़बड़ाना) र उर्दू (بڑبڑانا) दुबैमा क्रियाबरानाको अर्थ 'बडबड गर्नु, बकबक बोल्नु, असंगत रूपमा बडाउनु' हो।[४]
इतिहास
सम्पादन गर्नुहोस्पुरातन भारतीय महाकाव्य महाभारतमा, संस्कृत शब्द बर्बर गैरवैदिक मानिसहरू ("निराश, विदेशी, पापी मानिसहरू, निम्न र बर्बर") को बुझ्न नसकिने, अपरिचित बोली ("बडबड", "असंगत हड्ताल" को रूपमा बुझिन्छ)।[५]
यो पनि हेर्नुहोस्
सम्पादन गर्नुहोस्सन्दर्भ सामग्रीहरू
सम्पादन गर्नुहोस्- ↑ Webster's New Universal Unabridged Dictionary, 1972, p. 149, Simon & Schuster Publishing.
- ↑ S Apte (1920), Apte English–Sanskrit Dictionary, "Fool" entry, 3rd ed., Pune
- ↑ Onions, C.T. (1966), edited by, The Oxford Dictionary of English Etymology, page 74, The Clarendon Press, Oxford.
- ↑ बड़बड़ाना Wiktionary
- ↑ Suryakanta (1975), Sanskrit Hindi English Dictionary, reprinted 1986, page 417, Orient Longman (आइएसबिएन ०-८६१२५-२४८-९).
