फेब्रुअरी क्रान्ति

सन् १९१७ मा रूसमा भएका दुई क्रान्तिमध्ये पहिलो

फेब्रुअरी क्रान्ति (रूसी भाषा: Февра́льская револю́ция, फेवरालस्क्या रेवोल्युत्सीया) सोभियत इतिहासमा फेब्रुअरी बुर्जुवा प्रजातान्त्रिक क्रान्ति र कहिलेकाहीँ मार्च क्रान्तिको रूपमा चिनिन्छ। सन् १९१७ मा रूसमा भएका दुई क्रान्तिमध्ये पहिलो थियो।

फेब्रुअरी क्रान्ति
रूसी क्रान्ति,
१९१७ - १९२३ को क्रान्तिको भाग

१९१७ मार्च, पेट्रोग्राडमा विरोध प्रदर्शन
मिति१९१७ मार्च ८ - १६
[ पुरानो शैली फेब्रुअरी २३ - मार्च ३ ]
स्थान
परिणाम

क्रान्तिकारी विजय:

योद्धा

रूसी राजतन्त्र:


राजतन्त्रवादीहरू:

रिपब्लिकन:


समाजवादी:

सेनापतिहरू
शक्ति
पेट्रोग्राड पुलिस: ३,५००
मृत्यु र क्षति
पेट्रोग्राडमा १,४४३ मारिए[१]

क्रान्तिका मुख्य घटनाहरू रूसको तत्कालीन राजधानी पेट्रोग्राड (वर्तमान सेन्ट पिटर्सवर्ग) मा र नजिकै भएका थिए, जहाँ लामो समयदेखि राजतन्त्रसँगको असन्तुष्टिले फेब्रुअरी २३ पुरानो शैली (८ मार्च नयाँ शैली) मा खाद्यान्न राशनको विरोध जनविरोधमा उत्रिएको थियो। क्रान्तिकारी गतिविधि करिब आठ दिनसम्म चलेको थियो, जसमा रूसी राजतन्त्रको अन्तिम वफादार सेनाहरू, प्रहरी र जोंडार्मसँग व्यापक प्रदर्शन र हिंसात्मक सशस्त्र झडपहरू समावेश थिए। फेब्रुअरी २७ पुरानो शैली (मार्च १२ नयाँ शैली) मा राजधानीको ग्यारिसन सेनाले क्रान्तिकारीहरूको साथ दिए। तीन दिनपछि जार निकोलस द्वितीयले मुकुटत्याग गरे जसको परिणाम रोमानोभ वंशीय शासन र रूसी साम्राज्यको अन्त्य भयो। प्रिन्स जर्जी लभोभको नेतृत्वमा एक रूसी अस्थायी सरकारले रूसको मन्त्रिपरिषद्लाई प्रतिस्थापन गर्यो।

अस्थायी सरकार धेरै अलोकप्रिय साबित भयो र पेट्रोग्राड सोभियतसँग दोहोरो शक्ति बाँड्न बाध्य भयो। अलेक्जेन्डर केरेन्स्की जुलाई दिनहरू पछि सरकारको प्रमुख बने, जसमा सरकारले सयौं प्रदर्शनकारीहरूलाई मारेको थियो। उनले रूसको तत्काल समस्याहरू समाधान गर्न असमर्थ थिए। जस्ता - सामूहिक रोजगार र खाद्यान्न अभाव, र रूसलाई अझ अलोकप्रिय युद्धमा राख्ने प्रयास गरे। अस्थायी सरकारको असफलताले त्यस वर्ष पछि कम्युनिस्ट बोल्सेभिकहरूले अक्टोबर क्रान्तिको नेतृत्व गर्यो। फेब्रुअरी क्रान्तिले देशलाई कमजोर बनायो; अक्टोबर क्रान्तिले यसलाई तोड्यो, जसको परिणाम रुसी गृहयुद्धसोभियत संघको अन्ततः गठन भयो।

यो पनि हेर्नुहोस् सम्पादन गर्नुहोस्

सन्दर्भ सामग्रीहरू सम्पादन गर्नुहोस्

  1. Orlando Figes (२००८), A People's Tragedy, First, पृ: ३२१, आइएसबिएन 9780712673273