जेरुङ भाषा

जेरुङ वा जेरो नेपालमा बोलिने किराँती भाषा हो। ओपेनोर्ट (२००५) ले परामर्श गरेका मातृभाषा परामर्शदाताहरूले भाषालाई निर्दिष्ट गर्न 'जेरो' शब्दलाई प्राथमिकता दिए। यसको विपरीत, 'जेरुङ' शब्द, भाषा क्षेत्र भित्रका धेरै गाउँहरूको नामका साथै वाम्बुले-भाषी क्षेत्रको एक गाउँको नाममा प्रयोग गरिएको एक उपनाम हो। जेरुङ भाषा वाम्बुलेसँग पारस्परिक रूपमा बोधगम्य छ। पूर्वी नेपालको ओखलढुङ्गा र सिन्धुली जिल्लामा बसोबास गर्ने २,००० भन्दा बढी मानिसहरूले जेरुङ बोल्दछन्। गेर्ड हनोन (सन् १९९१) का अनुसार जेरुङका तीनदेखि चार वटा उपभाषाछन्: माधवपुर, बल्खु–सिस्नेरी र रत्नावती (सिन्धुली)। यद्यपि, ओपेनोर्ट (२००५) का सल्लाहकारहरूका अनुसार, त्यहाँ केवल दुई प्रमुख बोलीहरू छन्: एक उत्तरी बोली, जुन ओखलढुङ्गा जिल्ला (कूच) मा बोलिने छ, र एक दक्षिणी बोली, जुन सिन्धुली जिल्लामा बोलिने छ (सिनधुली)।

जेरुङ
मूलभाषी	नेपाल
क्षेत्र	कोशी प्रदेश
रैथाने(हरू)	जेरुङ राई
मातृभाषी वक्ता	२,८१७ (बाह्रौँ राष्ट्रिय जनगणना २०७८)
भाषा परिवार	चिनियाँ तिब्बती भाषा परिवार भोट बर्मेली महाकिराँती (?) किराँती पश्चिमी चौरसिया जेरुङ
भाषा सङ्केतहरू
आइएसओ ६३९-३	jee
ग्लोटोलग	jeru1240

भौगोलिक वितरण

जेरुङ नेपालको निम्न स्थानहरूमा बोलिन्छ:

• सिन्धुली जिल्ला: बहादुर खोला पश्चिम किनारा गाउँ, सुनकोसी नदी दक्षिणमा मोहनटार गाउँ (दक्षिणी बोली)
• ओखलढुङ्गा जिल्ला: मौलाङ खोला क्षेत्र, सुनकोसी नदीको उत्तरमा (उत्तरी बोली)