यो लेख हिन्दीबाट अनुवाद गरिएको हो। यहाँ क्लिक गरेर यस लेखमा रहेका त्रुटिहरु सुधार्न सक्नुहुन्छ।

A painting from the Mahabharata Balabhadra fighting Jarasandha

जरासन्ध महाभारत कालीन मगध राज्यको नरेश थियो। त्यो धेरै नैं शक्तिशाली राजा थियो र त्यसका सपना चक्रवती सम्राट बन्ने थियो। यद्यपि त्यो एक शक्तिशाली राजा त थियो, तर त्यो थियो धेरै क्रूर। अजेय हो क आफ्नो सपना पूरा गर्नका लागि त्यसले धेरै राजाहरूलाई आफ्नो कारागारमा बन्दी बनाएर राखयो थियो।

त्यो मथुरा नरेश कंसको परम मित्र थियो। श्रीकृष्णदेखि कंस वधको प्रतिशोध लिनको लागि त्यसले १७ पल्ट मथुरामा चढाईको तर प्रत्येक पल्ट त्यसलाई असफल हुनु पर्यो। जरासंध श्री कृष्णको परम शत्रु र एक योद्धा थियो।

जरासन्धका पिता थिए महाराज र तिनको दुइ पटरानीहरू थियो। त्यो दुवैलाई एकसमान चाहन्थे। धेरै समय व्यतीत भयो र ती बूढा भए, तर तिनको कुनै सन्तान थिएन। तब एक पल्ट उनले सुनाको तिनको राज्यमा ऋषि चंडकौशिक पधारे भए छन् र ती एक सामान्यका वृक्षका तल विराजमान छन्। यो सुन्दै नैं राजन आशापूर्ण भएर ऋषिदेखि मिलन हिड दिए। ऋषिका नजिकपुग गर्न उनले ऋषिलाई आफ्नो दुख कह सुनाए राजाको वृतान्त सुनेर ऋषिलाई दया आ गई र उनले नरेशलाई एक सामान्य दिए र कहाको यसलाई आफ्नो रानीलोई खिला दिनु। तर किनकी तिनको दुइ पत्नीयां थियो र ती दुवै हीदेखि एक समान प्रेम गरिन्थ्यो, यस कारण ती ए त्यस सामान्यका बराबर टुक्रा गरेर आफ्नो दुवै रानिहरूलाई खिला दिए। यसबाट दुवै रानिहरूलाई आधा-आधा पुत्र भए। भयका मारे उनले ती दुवै टुकडोलाई वनमा फिकवा दिए। तब वहाँदेखि जरा नामक एक राक्षसी पनि जाँदै थियो। त्यसले माँसका ती दुइटै लोथ्नेलाई देख्यो र त्यसले दायां लोथडा दाहरू हाथमा र बायां लोथडा बाहिरु हाथमा लिया जसदेखि त्यो दुवै टुक्रा जोडए। जुड्दै नैं त्यस बालकले धेरै जोरको गर्जनाको जसदेखि भयभीत भएर जरा राक्षसी भाग गई र राजभवनमा दुइटै रानिहरूको छातीदेखि दुध उतर आए यसै कारण त्यसका नाम जरासंध भयो। यस प्रकार जरासन्धको जन्म भयो।

चित्र:जरासन्ध वध.jpeg
जरासंध वध गर्दै भीमसेन

इंद्रप्रस्थ नगरीको निर्माण पूरा हुनको पश्चात एक दिन नारद मुनिले महाराज युधिष्ठिरलाई तिनको पिताको यो संदेश सुनायाको अब ती राजसूय यज्ञ गर्नुहोस्। यस विषयमा महाराजले श्रीकृष्णदेखि कुराको त उनले पनि युधिष्ठिरलाई राजसूय यज्ञ गर्नका लागि प्रोत्साहित गरे, तर महाराज युधिष्ठिरका चक्रवर्ती सम्राट बन्नका मार्गमा केवल एक रोडा थियो, मगध नरेश जरासन्ध, जसलाई परास्त गरे बिना त्यो सम्राट छैन बन सकन्थे र ना नैं त्यसलाई रणभूमिमा परास्त गरे सकिन्थ्यो। यस समस्याको समाधान गर्नका लागि श्रीकृष्ण, भीमअर्जुनका साथ ब्राह्मणहरूको भेष बनाएर मगधतर्फ गए। वहाँ पुग गर्न जरासंधले तिनलाई ब्राह्मण बुझएर केही माँग लिनको लागि भने लकिन त्यस समय ब्राह्मण भेषधारी श्रीकृष्णले कहाको अहिले तिनको दुवै मित्रहरूको मौन व्रत छ जुन अर्ध रात्रिमा समाप्त भनछ। तब जरासन्धले अर्ध रात्रि तब नैं आउने वचन दिए र तिनलाई ब्राह्मण कक्षमा ठहराए

तब अर्धरात्रिमा त्यो आयो तर त्यसलाई ती तीनहरूमा केही संदेह भयोको ती ब्राह्मण छैन र उन्हेण तिनको वास्तविक रूपमा आउनेलाई कहा। तब श्रीकृष्णको खरी-खोटी सुननेका पछि त्यसलाई क्रोध आए र त्यस्ने कहाको तिनलाई जुन पनि चाहिन्छ ती माँगले र यहाँदेखि चले जाहरू। तब उनले ब्राह्मण भेषमा नैं जरासन्धलाई मल्लयुद्ध गर्नका लागि भने र फेरि आफ्नो वास्तविक परिचय दिए। त्यसले मल्ल युद्धका लागि भीमलाई चुनयो।

तब अर्को त्यसले भीमका साथ मल्लभूमिमा मल्ल युद्ध गरे। तर जति पल्ट भीमसेन त्यसको दुइ टुक्रा गर्दै त्यो फिरदेखि जुड जाता। यसमा श्रीकृष्णले एक डंडीको सहायतादेखि भीमलाई सङ्केत गरेको यस पल्ट त्यो त्यसको टुक्रा गरका दुइटै टुक्रा अलग-अलग दिशामा फहरूके। तब भीमले त्यस्तो नैं गरे र यस प्रकार जरासंधको वध भयो।

तब त्यसका वध गरेर ती तीनहरूले त्यसको बंदीगृहमा बन्द सबै ८६ राजाहरूलाई मुक्त गरे र श्रीकृष्णले जरासन्ध का पुत्रलाई राजा बनाए।