बन्दागोभी

बन्दाकोबी(बन्दागोभी)

Cabbage
Cabbage and its cross section
प्रजाति	Brassica oleracea
उपज समूह	Capitata Group
उत्पत्ति	Mediterranean, 1st century
उपज समूह सदस्यहरू	White cabbage (capitata var. alba L.) Red Cabbage (var. capitata f. rubra) Savoy cabbage (capitata var. sabauda L.)

बन्दागोभी , ब्रासिका ओलेरेसियाका धेरै प्रजातिहरू समावेश गरीएको , पातदार हरियो, रातो (बैजनी), वा सेतो (पहेँलो हरियो) बोट हो जुन यसको बाक्लो पातदार टाउकोको लागि वार्षिक तरकारी बालीको रूपमा उब्जिन्छ । यो जंगली बन्दागोभी ( B. oleracea var. oleracea ) बाट आएको हो, र " कोल फसल " वा ब्रासिकाससँग सम्बन्धित छ , जसको अर्थ ब्रोकाउली र फूलगोभी सँग नजिकको सम्बन्ध छ।

गोभीको तौल सामान्यतया ५०० र १,००० ग्राम (१ र २ पाउण्ड) बीचको हुन्छ। चिल्लो-पात भएको, बलियो टाउको भएको हरियो बन्दागोबीहरू सबैभन्दा सामान्य हुन्छन्, चिल्लो-पात भएका बैजनी बन्दागोबीहरू र दुवै रङका बाटुलो-पात भएका बन्दाकोबीहरू दुर्लभ छन्। लामो घमाइलो दिनको अवस्थामा, जस्तै गर्मीमा उच्च उत्तरी अक्षांशहरूमा पाइने, बन्दकोबीहरू धेरै ठूला हुन सक्छन्। सन् २०१२ को अनुसार , सबैभन्दा भारी बन्दाकोबी ६२.७१ किलोग्राम (१३८ lb ४ oz) थियो। गोभीको टाउको सामान्यतया बिरुवाको जीवन चक्रको पहिलो वर्षमा छनोट गरिन्छ, तर बीउको लागि अभिप्रेरित बोटहरूलाई दोस्रो वर्ष बढ्न दिइन्छ र क्रस-परागण रोक्नको लागि अन्य कोल बालीहरूबाट अलग राख्नुपर्छ । बन्दाकोबी धेरै पोषक तत्वहरूको कमी , साथै धेरै कीटाणुहरू, ब्याक्टेरिया र फंगल रोगहरूको लागि प्रवर छ।

विवरण

बन्दकोबीको बिरुवामा पातलो टपरुट र कोर्डेट (हृदयको आकारको) कोटिलेडन हुन्छ । उत्पादन गरिएका पहिलो पातहरू अण्डाकार (अण्डाको आकारको) बाटुलो खालको हुन्छन् । बिरुवाहरू ४९-६० सेन्टिमिटर ( १५+१/२- २३+१ ⁄ २ इन्च) परिपक्व वनस्पति चरणमा पहिलो वर्ष अग्लो र १.५–२ मिटर (५–६ )+१⁄ २फिट) दोस्रो वर्षमा फूल फुल्दा अग्लो । टाउकोको औसत ०.५ र ४ किलोग्राम (१ र ८ पाउण्ड) को बीचमा हुन्छ, छिटो बढ्दै जाने, पहिले परिपक्व हुने प्रजातिहरूले सानो टाउको उत्पादन गर्छ। धेरैजसो बन्दागोभीमा बाक्लो, एकान्तर पातहरू हुन्छन्, जसको मार्जिन लहरा वा लोबदेखि अत्यधिक विच्छेदन गरिएको हुन्छ। केही प्रजातिहरूका पातहरूमा मोमी फूल हुन्छ। बिरुवाहरूमा जरा प्रणाली हुन्छ जुन रेशेदार र उथला हुन्छ। लगभग ९०% जराको भार माटोको माथिल्लो २०–३० सेन्टिमिटर (८–१२ इन्च) मा हुन्छ। केही पार्श्व जराहरू २ मिटर सम्म प्रवेश गर्न सक्छन्+१ ⁄ २  फिट) गहिरो।

पुष्पक्रम ५०–१०० सेन्टिमिटर (२०–४० इन्च) अग्लो, पहेंलो वा सेतो फूलहरू भएको एउटा शाखारहित र अनिश्चित टर्मिनल रेसमे हो । प्रत्येक फूलमा चारवटा पंखुडीहरू लम्बवत ढाँचामा फुलेका हुन्छन्, साथै चार स्त्रीकेसरहरू , छवटा पुंकेसरहरू र दुई-कोशिका भएको एक उच्च अंडाशय र एकल कलंक र शैली समावेश गर्दछ । छवटा पुंकेसर मध्ये दुईमा छोटो फिलामेन्ट हुन्छ। फल एक सिलिक हो जुन परिपक्वतामा स्फुटनको माध्यम बाट खुल्छ खैरो वा कालो बीउ प्रकट गर्न को लागी आकार मा सानो र गोलो हुन्छ। आत्म-परागण असम्भव छ, र बिरुवाहरू कीराहरूद्वारा क्रस परागकित हुन्छन्।  प्रारम्भिक पातहरू ७ देखि १५ पातहरू सम्मिलित गुलाबी आकार बनाउँछन्, प्रत्येक २५-३५ सेमी (१०-१४ इन्च) द्वारा २०-३० सेमी (८-१२ इन्च) यसपछि, छोटो बाटुलो आकारहरू भएका पातहरू बन्छन् र पातहरू भित्र तिर लखेटेर टाउको बन्छन्।

धेरै आकार, रंग र पातको बनावट विभिन्न खेती गरिएका गोभी प्रजातिहरूमा पाइन्छ। पातका प्रकारहरू सामान्यतया डाडु जस्तो, कोमल टाउको घुमेको चिल्लो पात हुन्छन्, जबकि रङ हरियोमा सेतो साग र बैजनीहरूको दायरा समावेश हुन्छ।

टाउकोको तौल विशेषताहरू, शीत कठोरता, द्रुत वृद्धि र भण्डारण क्षमताका लागि बन्दाकोबी चयन गरिएको छ । गोभीको टाउकोको उपस्थितिलाई चयनात्मक प्रजननमा महत्त्व दिइएको छ, जसमा आकार, रंग, दृढता र अन्य शारीरिक विशेषताहरूका लागि प्रजातिहरू छनौट गरिन्छ। प्रजनन उद्देश्यहरू अब विभिन्न कीराहरू र रोगहरूको प्रतिरोध बढाउन र बन्दकोबीको पोषण सामग्री सुधार गर्नमा केन्द्रित छन्।

आधुनिक खेती

पूरै घाम लाग्ने ठाउँमा राम्ररी निकास भएको माटोमा हुर्काउँदा बिरुवाहरूले उत्कृष्ट प्रदर्शन गर्छन्। विभिन्न प्रजातिहरूले हल्का बालुवादेखि भारी माटोसम्मको विभिन्न माटो प्रकारहरू मन पराउँछन् तर सबैले ६.० र ६.८ बीचको pH भएको उर्वर भूमिलाई प्राथमिकता दिन्छ। इष्टतम वृद्धिको लागि, माटोमा नाइट्रोजनको पर्याप्त स्तर हुनुपर्छ , विशेष गरी प्रारम्भिक टाउको बन्ने चरणमा  र बाहिरी पातहरूको विस्तारको प्रारम्भिक चरणहरूमा पर्याप्त फस्फोरस र पोटासियम हुनुपर्छ।

४ देखि २४ °C (३९ र ७५ °F) को बीचको तापमानले उत्कृष्ट वृद्धिलाई संकेत गर्छ र उच्च वा तल्लो तापमानको विस्तारित अवधिले समयपूर्व कस्सिन (फूलहरू) सक्छ। कम तापक्रम ( वर्नालाइजेशन भनिने प्रक्रिया) को अवधिबाट प्रेरित फूल फुल्ने बिरुवा किशोरावस्था पुरा भएको अवस्थामा मात्र हुन्छ। किशोरबाट वयस्क अवस्थामा संक्रमण तब हुन्छ जब काण्डको व्यास लगभग ६ मिमी ( १ ⁄ ४  इन्च) हुन्छ। बसन्तिकरणले बिरुवालाई फूल फुल्नु अघि पर्याप्त आकारमा बढ्न सहयोग हुन्छ। केही मौसमहरूमा बन्दकोबीलाई चिसो अवधिको सुरुमा रोप्न सकिन्छ र फूलको लागि प्रेरित नगरी पछि न्यानो अवधिसम्म बचाउन सकिन्छ, यो अभ्यास पूर्वी अमेरिकामा सामान्य छ।

बिरुवाहरू सामान्यतया संरक्षित स्थानहरूमा बढ्दो मौसमको सुरुमा बाहिर प्रत्यारोपण गर्नु अघि सुरु गरिन्छ , यद्यपि केहीलाई सीधै जमिनमा रोपिन्छ जहाँबाट तिनीहरू फसल गरिनेछ। २० र  ३० डिग्री सेल्सियस (६८ र ८६ डिग्री फारेनहाइट) बीचको माटोको तापक्रममा १३ मिलिमिटर ( १⁄ २ इन्च) गहिराइमा रोपिएको बीउबाट बिरुवा सामान्यतया ४–६ दिनमा निस्कन्छ । उत्पादकहरूले सामान्यतया बिरुवालाई ३० देखि ६१ सेन्टिमिटर (१२ देखि २४ इन्च) टाढा रोप्छन्।  नजिकको दूरीले प्रत्येक बोटमा उपलब्ध स्रोतहरू (विशेष गरी प्रकाशको मात्रा) कम गर्छ र परिपक्वतामा पुग्न लाग्ने समयलाई बढाउँछ।

गोभीका केही प्रजातिहरू सजावटी प्रयोगको लागि विकसित गरिएको छ यसलाई सामान्यतया "फूल फुल्ने गोभी" भनिन्छ। तिनीहरूले टाउको उत्पादन गर्दैनन् र बैजनी वा हरियो बाहिरी पातहरू सेतो, रातो वा गुलाबी रंगका साना पातहरूको भित्री समूहको वरिपरि देखाउँछन्। बन्दागोभीका प्रारम्भिक प्रजातिहरूले रोपणबाट परिपक्व हुन करिब ७० दिन लिन्छन्, जबकि ढिलो प्रजातिहरूले करिब १२० दिन लिन्छन्।

बन्दकोबी परिपक्व हुन्छ जब तिनीहरू दृढ र स्पर्श गर्न ठोस हुन्छन्। तिनीहरू ब्लेडले तलको पातहरू तलको डाँठ काटिन्छन्। बाहिरी पातहरू काटिएका हुन्छन् र कुनै पनि रोगग्रस्त, क्षतिग्रस्त, वा नेक्रोटिक पातहरू हटाइन्छ। बाली उठाउनमा ढिलाइ हुँदा भित्री पातहरू विस्तार हुने र काण्डको निरन्तर वृद्धिको परिणाम स्वरूप टाउको फुट्न सक्छ।

बीउको लागि उब्जाउ गर्दा, बन्दाकोबीलाई अन्य बी ओलेरेसिया उप-प्रजातिहरूबाट पृथक गरिनुपर्छ , जसमा जंगली प्रजातिहरू पनि ०.८ देखि १.६ किलोमिटर ( १ ⁄ २ देखि १ माइल) परागणबाट बचाउन सकिन्छ। अन्य ब्रासिका प्रजातिहरू , जस्तै B. रापा , B. juncea , B. Nigra , B. Napus र Raphanus sativus सजिलै पार-परागण गर्दैनन्।

बन्दाकोबीका धेरै प्रकारका समूहहरू छन्, प्रत्येकमा धेरै प्रजातिहरू समावेश छन्:

सेभोय  - कुकुर वा घुमाउरो पातहरू, हल्का स्वाद र कोमल बनावट द्वारा विशेषता

वसन्त साग (ब्रासिका ओलेरेसिया)  - खुकुलो टाउको, सामान्यतया काटिएको र भापमा

हरियो - हल्का देखि गाढा हरियो, थोरै पोइन्ट टाउको।

रातो  - चिल्लो रातो पातहरू, प्रायः अचार वा स्टोइङको लागि प्रयोग गरिन्छ

सेतो, जसलाई डच पनि भनिन्छ - चिल्लो, फिक्का हरियो पातहरु

केही स्रोतहरूले केवल तीन प्रजातिहरू चित्रण गर्छन्: सेभोय, रातो र सेतो, वसन्त सागहरू र हरियो बन्दाकोबी अन्तिममा समावेश गरिएको छ।

समस्या

यसको उच्च स्तरको पोषक तत्वको आवश्यकताको कारण, बन्दागोभीमा बोरोन , क्याल्सियम , फस्फोरस र पोटासियमलगायत पोषक तत्वको कमी हुने सम्भावना हुन्छ । यसमा धेरै शारीरिक विकारहरू छन् जसले बन्दकोबी काटेपछिको उपस्थितिलाई असर गर्न सक्छ। भित्री टुप्पो पोल्दा भित्री पातहरूको मार्जिन खैरो हुन्छ, तर बाहिरी पातहरू सामान्य देखिन्छन्। नेक्रोटिक भाग हो जहाँ अण्डाकार डुबेका दागहरू केही मिलिमिटर पार हुन्छन् जुन प्राय: मिड्रिब वरिपरि समूहबद्ध हुन्छन्। मरिचको भागमा नसाहरू बीचको भागहरूमा स-साना कालो धब्बाहरू हुन्छन्, जुन भण्डारणको समयमा बढ्न सक्छ।

फफुन्द रोगहरूमा वायरस्टेम समावेश छ , जसले प्रत्यारोपण कमजोर वा मर्ने कारण बनाउँछ। फ्यूजेरियम पहेँलो , जसको परिणाम पहेँलो पातहरु संग ठुलो र मुड़िएको बिरुवाहरु र ब्ल्याकलेग जसले डाँठ र खैरो-खैरो दाग भएका पातहरूमा डुबेका ठाउँहरूमा पुर्‍याउँछ। अल्टरनेरिया ब्रासिका र ए ब्रासिसिकोला फफुन्दले प्रभावित बिरुवामा कालो पातको दाग निम्त्याउँछ। तिनीहरू बीउजनित र हावाजन्य दुवै हुन्, र सामान्यतया बाली काटेको बाह्र हप्तासम्म माटोको सतहमा छोडिएको संक्रमित बिरुवाको मलबेमा बीजाणुबाट फैलिन्छ। राइजोक्टोनिया सोलानीले रोग पछिको वायरस्टेम निम्त्याउँछ, जसको परिणामस्वरूप बिरुवाहरू मर्छन् ("ड्याम्पिङ-अफ"), जरा सड्ने वा बढ्दै गएको र सानो टाउको हुन्छ ।

बन्दकोबीलाई असर गर्ने सबैभन्दा सामान्य ब्याक्टेरियाजन्य रोगहरू मध्ये एक हो कालो सड , ज़ैंथोमोनस कैम्पेस्ट्रिसको कारणले गर्दा  जसले पातको मार्जिनमा सुरु हुने क्लोरोटिक र नेक्रोटिक घाउहरू निम्त्याउँछ, र बोटहरू ओइलाउँछ । क्लबरूट , माटोबाट हुने स्लाइम मोल्ड -जस्तै जीव प्लाज्मोडियोफोरा ब्रासिकाले गर्दा , फलस्वरूप, क्लब-जस्तो जराहरू सुन्निन्छ। डाउनी फफून्दी , ओमिसेट पेरोनोस्पोरा परजीवीका कारण हुने परजीवी रोगले पातको तल्लो सतहमा सेतो, खैरो वा ओलिभ फफून्दीसहितको फिक्का पातहरू उत्पादन गर्छ यो अक्सर फफुन्दी रोग पाउडर फफून्दी संग भ्रमित छन् ।

कीटहरूमा जरा गाँठो नेमाटोडहरू र बन्दागोभी म्याग्गोटहरू समावेश छन् , जसले पहेँलो पातहरू भएका ठूला र ओइलिएका बोटहरू उत्पादन गर्छन्। aphids , जसले घुमाउरो र पहेँलो पातहरु संग स्टन्ट बिरुवाहरु लाई प्रेरित गर्दछ; हार्लेक्विन गोभी बगहरू जसले सेतो र पहेंलो पातहरू निम्त्याउँछ। थ्रिप्स , जसले सेतो-कांस्य दागहरू भएका पातहरू निम्त्याउँछ। धारीदार फ्ली बीटलहरू , जसले साना प्वालहरूसँग पहेलियाँ पातहरू पार्छ। र क्याटरपिलरहरू , जसले पातहरूमा ठूला, चिसो प्वालहरू छोड्छ। "सानो बन्दागोभी सेतो पुतली" ( Pieris rapae ) को क्याटरपिलर स्टेज , सामान्यतया संयुक्त राज्य अमेरिकामा "आयातित बन्दागोभी कीरा" भनेर चिनिन्छ, अधिकांश देशहरूमा बन्दकोबीको प्रमुख कीरा हो।

ठूलो सेतो पुतली ( Pieris brassicae ) पूर्वी युरोपेली देशहरूमा प्रचलित छ। डायमन्डब्याक कीरा ( प्लुटेला xylostella ) र बन्दकोबी कीरा ( Mamestra brassicae ) महाद्वीपीय युरोपको उच्च गर्मीको तापक्रममा फस्टाउँछन्, जहाँ तिनीहरूले बन्दाकोबी बालीमा ठूलो क्षति पुर्‍याउँछन्। तोरीको पातको बीटल ( Phaedon cochleariae ), बन्दकोबीको बिरुवाको सामान्य कीरा हो। तोरीको पातको बीटलले प्रायः आफ्नो प्राकृतिक मेजबान बिरुवाहरूमा बन्दाकोबीलाई खुवाउने छनौट गर्दछ किनकि बन्दाकोबीमा ग्लुकोसिनोलेट्स जस्ता स्वादिष्ट यौगिकहरू प्रचुर मात्रामा पाइन्छ जसले उच्च खपतलाई प्रोत्साहित गर्दछ। बन्दागोभी लुपर ( ट्रिकोप्लुसिया नी ) उत्तरी अमेरिकामा यसको तीव्र भोक र बिरुवाहरूलाई दूषित पार्ने फ्याँस उत्पादनको लागि कुख्यात छ। भारतमा, डायमन्डब्याक कीराले कीटनाशकको उपचार नगरिएका बालीहरूमा ९० प्रतिशतसम्म हानि पुर्याएको छ। काबीज रूट फ्लाई ( डेलिया रेडिकम ) जस्ता विनाशकारी माटोको कीराहरूले मानिसले उपभोग गर्ने बिरुवाको भागमा लार्भा फाल्न सक्छन्।

बन्दकोबी परिवारका अन्य सदस्यहरू नजिकै रोपण गर्दा, वा जहाँ यी बिरुवाहरू विगतका वर्षहरूमा राखिएको थियो, कीट र रोग फैलाउन प्रेरित गर्न सक्छ। अत्यधिक पानी र अत्यधिक गर्मीले पनि खेतीमा समस्या ल्याउन सक्छ।

टाउकोको तौल घटाउनमा योगदान गर्ने कारकहरू समावेश छन्: कम्प्याक्टेड माटोमा वृद्धि जुन बिना खेती गर्ने अभ्यासहरू, खडेरी, झरी , कीरा र रोगहरूको प्रकोप, र झारपातको कारणले हुने छायाँ र पोषक तत्वहरूको तनाव।

उत्पादन

सन् २०२० मा, बन्दाकोबीको विश्व उत्पादन (अन्य ब्रासिका संग संयुक्त) 71 मिलियन टन थियो , जसको नेतृत्वमा चीन विश्वको कुल (तालिका) को 48% थियो। अन्य महत्वपूर्ण उत्पादकहरू भारत, रूस र दक्षिण कोरिया थिए।

विषाक्तता

धेरै पकाउँदा, विषाक्त हाइड्रोजन सल्फाइड ग्यास उत्पादन हुन्छ।

बन्दकोबीको अत्यधिक उपभोगले आन्द्राको ग्यास बढ्न सक्छ जसले ट्राइसेकराइड रैफिनोजको कारणले पेट फुल्ने समस्या निम्त्याउँछ , जुन मानिसको सानो आन्द्राले पचाउन सक्दैन , तर ठूलो आन्द्रामा ब्याक्टेरियाले पचाउँछ ।

बन्दकोबीलाई लिस्टेरिया मोनोसाइटोजेन्स र क्लोस्ट्रिडियम बोटुलिनम सहित केही खाद्यजन्य रोगहरूको प्रकोपसँग जोडिएको छ । पछिल्लो विष पूर्व-निर्मित, प्याकेज गरिएको कोलेस्ला मिक्सहरूमा पत्ता लगाइएको छ, जबकि बीजाणुहरू सम्पूर्ण बन्दाबीहरूमा फेला परेका थिए जुन अन्यथा रूपमा स्वीकार्य थिए। शिगेला प्रजातिहरू टुक्रा बन्दागोभीमा बाँच्न सक्षम छन्।संयुक्त राज्य अमेरिकामा E. coli को दुई प्रकोप बन्दाबीको खपतसँग जोडिएको छ। जैविक जोखिम मूल्याङ्कनले बढ्दो, बाली काट्ने र भारी तयार गर्ने प्रक्रियाका धेरै चरणहरूमा प्रदूषणका कारण नपाकिएको बन्दागोभीसँग जोडिएको थप प्रकोपको सम्भावना रहेको निष्कर्ष निकालेको छ। पानी, मानिस, जनावर र माटोबाट हुने प्रदूषणहरू बन्दाकोबीमा र त्यहाँबाट अन्तिम उपभोक्तामा सर्ने सम्भावना हुन्छ।

प्राकृतिक अवस्थामा विषाक्त तरकारी नभए तापनि आन्द्राको ग्यासको वृद्धिले ग्यास्ट्रोइंटेस्टाइनल स्ट्यासिसका कारण खरायो जस्ता धेरै साना जनावरहरूको मृत्यु हुन सक्छ।

पाककला

बन्दकोबीको विशेषता स्वाद ग्लुकोसिनोलेट्स , सल्फर युक्त ग्लुकोसाइड्स को एक वर्ग को कारण हो । यद्यपि बिरुवा भर पाइन्छ, यी यौगिकहरू बीउमा उच्चतम मात्रामा केन्द्रित हुन्छन्; युवा वनस्पति तन्तुहरूमा कम मात्रा पाइन्छ, र ती तन्तुको उमेरसँगै घट्दै जान्छ। पकाएको बन्दागोभी प्रायः यसको तिखो, अप्रिय गन्ध र स्वादको लागि आलोचना गरिन्छ। बन्दागोभी धेरै पकाउँदा र हाइड्रोजन सल्फाइड ग्यास उत्पादन हुँदा यी विकसित हुन्छन्।

बन्दाको खपत विश्वभरि व्यापक रूपमा हुन्छन्। रुसमा सबैभन्दा बढी वार्षिक प्रतिव्यक्ति खपत २० किलोग्राम (४४ lb), त्यसपछि बेल्जियममा ४.७ किलोग्राम (१० lb ६ oz) र नेदरल्याण्डमा ४.० किलोग्राम (८ lb १३ oz) छ। अमेरिकीहरूले प्रतिव्यक्ति ३.९ किलोग्राम (८.६ lb) वार्षिक खपत गर्छन्।

पोषण

काँचो बन्दागोबीमा ९२% पानी, ६% कार्बोहाइड्रेट , १% प्रोटिन र नगण्य बोसो हुन्छ । 100-ग्राम सन्दर्भ मात्रामा, काँचो बन्दागोबी भिटामिन सी र भिटामिन K को एक समृद्ध स्रोत हो, जसमा दैनिक मूल्य (DV) को क्रमशः ४४% र ७२% हुन्छ । बन्दागोभी भिटामिन बि६ र फोलेटको मध्यम स्रोत (१०-१९% DV) पनि हो , प्रति १०० ग्राम सेवामा महत्त्वपूर्ण सामग्री नभएको अन्य कुनै पनि पोषक तत्वहरू छैनन्।

स्थानीय बजार र भण्डारण

बजारमा बेच्ने बन्दागोभीहरू सामान्यतया साना हुन्छन्, र बाली काट्ने बित्तिकै बेच्ने र बिक्री अघि भण्डारण गरिएकाहरूका लागि विभिन्न प्रजातिहरू प्रयोग गरिन्छ। ती प्रशोधनका लागि प्रयोग गरिन्छ, विशेष गरी सौअरक्राट, ठूला हुन्छन् र पानीको कम प्रतिशत हुन्छ। हाते र यान्त्रिक बाली उठाउने दुबै प्रयोग गरिन्छ र हातले काट्ने काम सामान्यतया बजार बिक्रीको लागि लक्षित बन्दाकोबीको लागि प्रयोग गरिन्छ। व्यापारिक स्तरको सञ्चालनमा, हातले काटिएका बन्दागोभीहरू काँटछाँट गरिन्छ, क्रमबद्ध गरिन्छ र दक्षता बढाउन सिधै खेतमा प्याक गरिन्छ।

भ्याकुम कूलिङले तरकारीलाई छिटो फ्रिजमा राख्छ, पहिलेको ढुवानी र ताजा उत्पादनको लागि सहज हुन्छ। बन्दाकोबीलाई ९०-१००% को आर्द्रताको साथ -१ देखि २ °C (३० देखि ३६ °F) मा सबैभन्दा लामो भण्डारण गर्न सकिन्छ, यी अवस्थाहरूले छ महिना लामो आयुको परिणाम दिन्छ। जब कम आदर्श अवस्थाहरूमा भण्डारण गरिन्छ, गोभी अझै चार महिनासम्म टिक्न सक्छ।

खाना तयारी

गोभी धेरै तरिकामा तयार र खपत गरिन्छ। सरल विकल्पहरूमा तरकारीलाई काँचो खाने वा यसलाई बाफमा राखेर खाने चलन छ , यद्यपि धेरै व्यञ्जनहरूले अचार, स्ट्यु , साउटी वा ब्रेस गोभी आदि। बन्दाकोबीलाई सुरक्षित राख्ने एउटा सामान्य तरिका साउरक्राउट र किम्ची जस्ता परिकारहरू सिर्जना गर्ने ,यद्यपि किम्ची प्रायः नापा बन्दागोभीबाट बनाइन्छ । सेभोय गोभीहरू सामान्यतया सलादहरूमा प्रयोग गरिन्छ, जबकि चिल्लो पातका प्रकारहरू बजार बिक्री र प्रशोधन दुवैको लागि प्रयोग गरिन्छ। टोफु र बन्दाकोबी चिनियाँ खाना पकाउने एक प्रमुख तत्व हो, जबकि ब्रिटिश डिश बबल र स्क्वीक मुख्यतया बाँकी रहेको आलु र उमालेको बन्दागोभीबाट बनाइन्छ र चिसो मासुसँग खाइन्छ।

पोल्याण्डमा बन्दाकोबी मुख्य खाद्य बालीहरू मध्ये एक हो र यो पोलिश खानामा प्रमुख रूपमा समावेश हुन्छ । यो प्रायः खाइन्छ, या त पकाएको वा साउरक्राउटको रूपमा, साइड डिशको रूपमा वा बिगोस (गोभी, मासु, र जंगली च्याउ, अन्य सामग्रीहरू मध्ये) गोल्बकी (भरिएको बन्दागोभी) र पिएरोगी (भरिएको पकौला) जस्ता व्यंजनहरूमा एक घटकको रूपमा प्रयोग गरिन्छ। अन्य पूर्वी युरोपेली देशहरू, जस्तै हंगेरी र रोमानियामा पनि परम्परागत व्यञ्जनहरू छन् जुन मुख्य अवयवको रूपमा बन्दकोबीलाई समावेश गर्दछन्। नेपाल,भारत र इथियोपियामा, गोभी प्रायः मसालेदार सलाद र ब्रेसहरूमा समावेश गरिन्छ। संयुक्त राज्यमा, बन्दकोबीको प्रयोग मुख्यतया कोलेस्लाको उत्पादनको लागि गरिन्छ त्यसपछि बजारमा प्रयोग गरिन्छ र साउरक्राउट उत्पादन गरिन्छ।