केदारनाथ गुरुङ एक भारतीय शिक्षाविद् र नेपाली साहित्यका लेखक हुन्,[१] आफ्नो व्यंग्यात्मक अभिव्यक्तिका लागि परिचित थिए।[२][३] उनलाई भारत सरकारले २०१२ मा चौथो सर्वोच्च भारतीय नागरिक पुरस्कार पद्मश्रीले सम्मान गरेको थियो।[४]

केदार गुरुङ
जन्म९ जुलाई १९४८
सरदोङ, लिङ्चोम, सिक्किम अधिराज्य
पेशालेखक, शिक्षाविद्
पुरस्कारपद्मश्री
भानु पुरस्कार

जीवनी सम्पादन गर्नुहोस्

केदारनाथ गुरुङको जन्म ९ जुलाई १९४८ मा भारतको सिक्किम राज्यको लिङ्चोमको सरदोङ गाउँमा भएको थियो।[५] उनले आफ्नो प्रारम्भिक शिक्षा लिङ्चोमको स्थानीय विद्यालयमा गरे र टर्नबुल हाई स्कूल, दार्जिलिङमा भर्ना भए जहाँबाट उनले सन् १९६० मा म्याट्रिक परीक्षा पास गरे।[५] त्यसपछि उनले दार्जिलिङको सरकारी कलेजबाट स्नातक गरे।[५] गुरुङले शिक्षकका रूपमा करियर सुरु गरे पनि पछि जीवनयापनका लागि पुस्तक पसल खोलेका थिए ।[५] उहाँ पश्चिम सिक्किम[५] मा आधारित साहित्यिक संस्था, पश्चिम सिक्किम साहित्य संस्थानका संस्थापक हुनुहुन्छ जसको उहाँ उपाध्यक्ष हुनुहुन्छ।[१]उहाँ २२ वर्षदेखि श्रष्ट पत्रिकाका मुख्य सम्पादक हुनुहुन्छ[३][६]झिलकाप्रकाशनका पूर्व सम्पादक हुनुहुन्छ। उनले सन् १९८३ देखि १९८७ सम्मको अवधिमा नेपाली साहित्य अकादमीको सदस्यको रूपमा पनि सेवा गरिसकेका छन् ।[१]

गुरुङलाई कविता, निबन्ध र साहित्यिक समालोचना गरी १५ वटा प्रकाशनहरू[५] दिइन्छ।[६] उनका कृतिहरूमा चार कविता संग्रहहरू छन्, आज फेरी औता समझ र नयाँ दिनहरू (१९७०), तराङ्गमाथि लहर लागेरा एक अर्को प्रहार[७] (१९७३), महाशतिहारुको पूजा (१९७९) र उरलाञ्चन चलरु समय र ज्वारभाटाहरू जस्तै (१९९५) लघुकथा (१९९५) काव्यसंग्रह, सीमानाथी चडेरा सुनेका अगला होचा कोठाहरू (१९९४) र निबन्धहरूको संग्रह, आफ्नो पक्षाहरू (१९८४)।[१] उहाँ सिक्किम साहित्य परिषदबाट भानु पुरस्कार प्राप्तकर्ता हुनुहुन्छ।[१][३] भारत सरकारले उनलाई २०१२ को गणतन्त्र दिवस सम्मान सूचीमा पद्मश्री पुरस्कारको लागि समावेश गरेको थियो।[५][३]

केदार गुरुङ पश्चिम सिक्किमको गेजिङमा बस्छन्।[१]

पुरस्कार सम्पादन गर्नुहोस्

  • २०१२: चौथो सर्वोच्च भारतीय नागरिक पुरस्कार पद्मश्री।[८]

यो पनि हेर्नुहोस् सम्पादन गर्नुहोस्

सन्दर्भ सम्पादन गर्नुहोस्

  1. १.० १.१ १.२ १.३ १.४ १.५ Kartik Chandra Dutt (१९९९), Who's who of Indian Writers, 1999: A-M, Sahitya Akademi, पृ: 1490, आइएसबिएन 9788126008735 
  2. Mohan Lal (२००६), The Encyclopaedia Of Indian Literature (Volume Five (Sasay To Zorgot), Sahitya Akademi, पृ: 820, आइएसबिएन 9788126012213 
  3. ३.० ३.१ ३.२ ३.३ "I Sikkim", I Sikkim, २६ जनवरी २०१२, अन्तिम पहुँच १५ डिसेम्बर २०१४ 
  4. "Padma Shri", Padma Shri, २०१४, मूलबाट १५ अक्टोबर २०१५-मा सङ्ग्रहित, अन्तिम पहुँच ११ नोभेम्बर २०१४  वेब्याक मेसिन अभिलेखिकरण १५ अक्टोबर २०१५ मिति
  5. ५.० ५.१ ५.२ ५.३ ५.४ ५.५ ५.६ "ASGTBA", ASGTBA, १६ अप्रिल २०१२, अन्तिम पहुँच १५ डिसेम्बर २०१४ 
  6. ६.० ६.१ Indra Bahadur Rai (२०१४), "Nepali literary Criticism in Sikkim", Online Sahitya 
  7. Kedar Gurung (१९७३), Taraṅgamāthi Lahara Lāgera Āeko arko Prahara, Paschim Sikkim Sahitya Prakashan, पृ: 66। 
  8. "Shrasta Purashkar to three Nepali litterateursShrasta Purashkar to three Nepali litterateurs", Sikkimexpress (अङ्ग्रेजीमा)। 

थप पढाइ सम्पादन गर्नुहोस्

बाह्य लिङ्कहरू सम्पादन गर्नुहोस्

ढाँचा:Padma Shri Award Recipients in Literature & Education