"भारतीय जनता पार्टी" का संशोधनहरू बिचको अन्तर

सा वि. म.: हिज्जे ठीक (-राजनैतिक; +राजनीतिक)
सा वि. म.: हिज्जे ठीक (-संगठन +सङ्गठन)
पङ्क्ति ३१:
भारतीय जनसंघ ( जनसंघ ) हिन्दू राष्ट्रवादी मुद्दालाई समर्थन गर्नको लागी १९५१ मा डा. श्यामा प्रसाद मुखर्जी द्वारा स्थापित गरिएको थियो । पार्टीले भारतीय राष्ट्रिय कांग्रेसको तुष्टीकरण नीतिको विरोध गरेका थिए र राष्ट्रीय र सांस्कृतिक अखण्डता, एकता र पहिचानको मुद्दामा कुनै पनि समझौताको बिरुद्ध थियो। यो व्यापक रूपबाट राष्ट्रीय स्वयंसेवक संघ को राजनीतिक तागत रूप मा मानिनथ्यो । [१८ ] ।
 
भारतमा जम्मू एवं कश्मीरको प्रभावी एकोकरणको माग राखेर गरिएको एक आन्दोलन को दौरान १९५३ मा कारागारमा मुखर्जी को असामयिक मृत्यु पछि, अनाथ संगठनसङ्गठन पोषण गर्ने र यसलाई एक देशव्यापी आंदोलनको रूपमा निर्माण गर्ने बोझ दीनदयाल उपाध्यायको युवा काधमा आयो। १५ सालको लागी, उनी संगठनकोसङ्गठनको महासचिव बने र यसलाई बनाए । उनले आदर्शवाद को साथ प्रभावित समर्पित कार्यकर्ताहरुको एक बैंड उठाए र पार्टीलाई पूरै वैचारिक ढाँचा प्रदान गरे । उनले वाजपेयी, आडवाणी र अरु जस्ता राजनीतिक नेता स्थापित गरे। जबकी, उपाध्याय खुद सहित पार्टी कार्यकर्ताहरुको विशाल बहुमत राष्ट्रीय स्वयंसेवक संघ (आरएसएस) बाट आएका थिए र ति मानिसको साथ अबिभाबक संगठनसङ्गठन को देशभक्ति को जोश र अनुशासन ल्याईएको थियो ।[१८ ]
 
जनसंघले १९५२ मा पहिलो आम निर्वाचनमा सिर्फ तीन लोकसभा सीटों मा जीत हासिल गर्यो। जबकी, यसले बिस्तारै -बिस्तारै आफ्नो शक्तिमा वृद्धि भयो र १९६२ देखी भारतमा सबभन्दा प्रभावी विपक्षी दलहरु मध्ये एक बन्न पुग्यो र विभिन्न उत्तर भारतीय राज्यहरुमा कांग्रेसको सत्तालाई गंभीर चुनौती दियो। सबै भारतीयहरुको लागी एक समान नागरिक संहिता लागू गर्ने गाईको हत्या ( र खाने ) रोक्ने, जम्मू एवं कश्मीरलाई दिएको विशेष स्थानलाई समाप्त गर्ने र हिन्दी भाषा को प्रयोगलाई बहुमतको रुपले बढावा दिने कुराहरु निर्णायक वैचारिक मुख्य बिंदुओं मध्ये केही थिए ।
 
१९६७ पछी, समान विचारधारा र राजनीतिक पदको राजनीतिक संगठनहरुकोसङ्गठनहरुको साथ पार्टी गठबन्धनमा प्रवेश गर्यो र यस प्रकार उत्तर प्रदेश , दिल्ली र अरु जस्ता विभिन्न राज्यमा सरकारको गठन गर्यो। यो पार्टी गान्धीले द्वारा लगाएको संकटकाल( १९७५-७७ ) को बिरुद्ध खिलाफ राजनीतिक आन्दोलनको एक प्रमुख हिस्सा थियो। उल्लेख भए अनुसार भारत भरी मा उसको हजारो नेता र कार्यकर्ताहरुलाई कैद गरियो । कांग्रेसको बिरुद्ध एक एकजुट विपक्ष प्रस्तुत को लागी १९७७ मा यो पार्टी धेरै अरु राजनीतिक दलहरुको साथ जनता पार्टीमा साथ विलय भयो।
 
जनता पार्टीले १९७७ मा एक विशाल बहुमत को साथ जीत हासिल गर्यो र प्रधानमंत्रीको रूपमा मोरारजी देसाईको साथ सरकारको गठन गरे । १९६७ मा उपाध्याय को मृत्यु भएपछि जनसंघ को नेता बनेका थिए अटल बिहारी वाजपेयी , उनी नयाँ सरकारमा विदेश मंत्री को रूप मा नियुक्त गरिएको थियो। जनता पार्टीको सरकार लामो थिएन, जबकी मोरारजी देसाईले प्रधानमन्त्रीको रूपबाट इस्तीफा दिए, र फलस्वरूप जनता पार्टीको भंग गरिएको थियो। गठबंधन कायम राख्नको लागी जनसंघले आफ्नो सबै राजनीतिक प्रयासमा समर्पित गरेका थियो र जनता पार्टीको भित्र आपसी बिध्वंसक युद्धबाट थाकेर छोडेका थिए ।
पङ्क्ति ७६:
== बाहिरी लिंक==
 
भारतीय जनता युवा मोर्चा दलको युवा संगठनसङ्गठन हो |
 
२००४ संसदीय निर्वाचनमा दलले ८५ ८६६ ५९३ मतहरू (२२% , १३८ क्षेत्रहरू) पायो |