अर्धचालक पदार्थ
अर्धचालक वा अर्धचालक पदर्थ सामग्रीको विद्युतीय चालकता मान अन्तर्गत सुचालक र कुचालकको बीचमा पर्दछ। तामा, र अवरोधक, जस्तै ग्लास यसका उदाहरणहरू हुन्। यसको तापमान बढ्दै जाँदा यसको प्रतिरोधकता घट्छ र धातुहरूले विपरीत तरिकाले व्यवहार गर्छन्। मणिभ संरचनामा अशुद्धता पेश गरेर यसको सञ्चालन गुणहरू उपयोगी तरिकामा परिवर्तन गर्न सकिन्छ।
एउटै मणिभमा दुई फरक अशुद्ध क्षेत्रहरू अवस्थित हुन्छन् जहाँ एक अर्धचालक संयोजकको सिर्जना हुन्छ। यी संयोजकहरूमा इलेक्ट्रोन, आयन र इलेक्ट्रोन छिद्रहरू समावेश हुन्छ। चार्ज वाहकहरू डायोड, ट्रान्जिस्टर र अधिकांश आधुनिक इलेक्ट्रोनिक्सको आधार हो।[१] अर्धचालकका केही उदाहरणहरू सिलिकन, जर्मेनियम, ग्यालियम आर्सेनाइड र पेरियोडिक तालिकामा तथाकथित "उपधातु" नजिकका तत्वहरू हुन्। सिलिकन पछि, ग्यालियम आर्सेनाइड दोस्रो सबैभन्दा सामान्य अर्धचालक हो जुुन लेजर डायोड, सौर सेल, सुक्ष्मतरङ्ग-आवृत्ति एकीकृत सर्किट अन्यमा प्रयोग गरिन्छ। सिलिकन अधिकांश इलेक्ट्रोनिक सर्किटहरू निर्माण गर्नको लागि एक महत्वपूर्ण तत्व हो।
सन्दर्भ सामग्रीहरू
सम्पादन गर्नुहोस्- ↑ Shockley, William (१९५०), Electrons and holes in semiconductors: with applications to transistor electronics, R. E. Krieger Pub. Co, आइएसबिएन 978-0-88275-382-9।
बाह्य कडीहरू
सम्पादन गर्नुहोस्- अर्धचालकको बारेमा फानम्यानको कथन
- अर्धचालकले कसरी काम गर्छ, हाउ स्टफ वर्क्स
- हाइपर फिजिक्समा अर्धचालक सम्बन्धि अवधारणा