"नारद पोखरी" का संशोधनहरू बिचको अन्तर

पोखरीमा तीर्तयात्रीहरु ५१ सालदेखि मात्रै जान थालेका हुन् । थोरै रुपमा मानिसहरु जाने आउने गरेपनि कसैले चासो देखाएका थिएनन् पछि सबैले जानुपर्छ भन्ने विश्वास गरे वारपाकका पुरबहादुर घलेले बताए । वारपाकीहरु सबै एक पटक नारद पोखरी पुग्ने गरेका छन् । घर कुर्ने र नावालक बाहेक सबै नुहाउन जान्छनू उनले भने ।

पोखरी क्षेत्रमा प्रायजसो तीर्थयात्रीहरु अघिल्लो दिन साँझनै पुगिसकेका हुन्छन् । अघिल्लो दिन पुगेकाहरु रातभर गीत गाएर रमाइलो गरी बस्छन् । वस्तीदेखि निकै टाढा रहेकाले सुत्ने ठाउँको अभाव पनि छ । त्यसैले जनैपुर्णिमाको अघिल्लो रात युवायुवतीहरु रातभर दोहोरी गाएर बस्छन् ।

नारद पोखरी जाने समयनै जनैपुर्णिमाको बेला हो । उक्त समयमा वारपाकीहरुको भेडा नारद पोखरीको लेक वरपरनै चराउन लैजाने गरिन्छ । भेडीगोठ र बिभिन्न चराचुरुङ्गीहरुको अवलोकन गर्दै नारद पोखरी पुग्न सकिने संयोजक घलेले बताइन् ।

 

गोरखा सदरमुकामबाट नारद पोखरी ४ दिनमा पुग्न सकिन्छ । सदरमुकामबाट श्रीनाथकोटको भालुस्वाँरासम्म वसमा गएपछि विस्तारै हिडेर जाँदा पहिलोरात सिम्जुङको वालुवामा वास वस्न सकिन्छ । भोलीपल्ट विहानै उठेर हिडेपछि बिभिन्न झरना र खोलाहरु हेर्दै खाना खान वारपाक गाविसकै वडा नम्बर २ मान्द्रेमा पुगिन्छ । त्यसपछिको एक घण्टाको पैदल यात्रामा वारपाक गाउँ पुगिन्छ । वारपाकीहरुको स्वागत सत्कार संगै गहुँको केक र मकैको सेलको स्वाद लिदै वारपाक वसेपछि तेश्रो दिन वास वस्न पैचे लेक पुगिन्छ । फुस्रद भएमा एकदिन बारपाक नै बस्नु राम्रो हुन्छ । त्यहाँको घले संस्कृति र गाउँका बिभिन्न विशेषताले २/४ दिन वारपाकमा नै अलमलिन अफ्ठेरो हुने छैन । वारपाकदेखि माथि जाँदा खानेकुराहरु साथमै लिएर जानु राम्रो हुन्छ । चामल र तरकारीहरु लिएर गएमा भेडी गोठमा भेटिने गोठालाहरुले पनि खाना बनाउन सहयोग गरिदिन्छन् । चिसो मौसम र मानव वस्ती नभएकाले सुत्नको लागि आफैले आवश्यकता अनुसारको न्यानो कपडा लिएर जानु राम्रो हुन्छ । चौथो दिन विहान हिडेपछि समयमै पोखरी पुग्न सकिन्छ ।

पोखरीको छेउमा वारपाकीहरुले काठमाडौ लगायत देशका बिभिन्न शहरमा मारुनी नाच देखाएर आर्जन गरेको पैसाले निर्माण गरेको एउटा भवन छ । त्यसमा आराम गर्न पनि पाइन्छ । तर धेरै तीर्थालुहरु भएको बेला समस्या पनि हुन्छ ।

 

[[श्रेणी:पोखरी]]