"असमिया भाषा" का संशोधनहरू बिचको अन्तर

असमियाको पारंपरिक कविता उच्चवर्गसम्म नैं सीमित थियो। [[भर्तृदेव]] (१५५८-१६३८)ले असमिया गद्य साहित्यलाई सुगठित रूप प्रदान गरे। [[दामोदर देव]]ले प्रमुख जीवनियाउँजीवनीयाउँ लेखीं। [[पुरुषोत्तम ठाकुर]]ले [[व्याकरण]]मा काम गरे। अठारहवी शतीका तीन दशकसम्म साहित्यमा विशेष परिवर्तन देखाई नदिए। उसपछि चालीस वर्षहरूसम्म असमिया साहित्यमा [[बांग्ला]]को वर्चस्व बनिरह्यो। असमियालाई जीवन प्रदान गर्नमा [[चंद्र कुमार अग्रवाला]] (१८५८-१९३८), [[लक्ष्मीनाथ बेजबरुआ]] (१८६७-१८३८), तथा [[हेमचंद्र गोस्वामी]] (१८७२-१९२८)को योगदान रहयो। असमियामा छायावादी आन्दोलन छेडने मासिक पत्रिका [[जोनाकी]]को प्रारम्भ इनै मानिसहरूले गरेका थिए। उन्नाइसौं शताब्दीका उपन्यासकार [[पद्मनाभ गोहेन बरुआ]] र [[रजनीकंत बार्दोलोई]]ले ऐतिहासिक उपन्यास लेखहरू। सामाजिक उपन्यासका क्षेत्रमा [[देवाचंद्र तालुकदार]] तथा [[बीना बरुआ]]को नाम प्रमुखताबाट आउँछ। स्वतन्त्रता प्राप्ति पछि [[बिरेन्द्र कुमार भट्टाचार्य]]लाई [[मृत्युंजय (उपन्यास)|मृत्यंजय]] उपन्यासको लागि [[ज्ञानपीठ पुरस्कार]]बाट सम्मानित गरियो। यस भाषामा क्षेत्रीय तथा जीवनी रूपमा पनि धेरै उपन्यास लेखहरू गए छन्। ४०ाउं तथा ५०औं दशकका कविताहरू तथा गद्य मार्क्सवादी विचारधाराबाट पनि प्रभावित देखिन्छ।

{{ढाँचा:विश्वका प्रमुख भाषाहरू}}