"लुधियाना जिल्ला" का संशोधनहरू बिचको अन्तर

कुनै सम्पादन सारांश छैन
कुनै सम्पादन सारांश छैन
पङ्क्ति ७१:
 
लुधियाना जिल्ला को मानव विकास सूचकाङ्क (HDI) ०.७६१ (२००४ UNDP) साथ पञ्जाब मा उच्चतम छ।<ref>{{Cite web|url=https://www.in.undp.org/content/india/en/home/library/hdr/human-development-reports/State_Human_Development_Reports/Punjab.html|title=Punjab|website=UNDP in India|language=en|access-date=10 October 2019}}</ref>
 
==इतिहास==
लुधियानाको नाम लोधी राजवंशबाट आएको हो, जुन १४८० मा शहरको स्थापना भएको मानिन्छ। मुगल सम्राट अकबरको शासनकालमा यस क्षेत्रले सिरहिन्दको सरकारको हिस्सा बनेको थियो। चाकर, तलवन्डी राई १४७८, रायकोट १६४८ ईस्वी मा र जगराँ १६८८ ईस्वी मा राजकोटको राई परिवार द्वारा स्थापित गरिएको थियो।<ref>Ludhiana Dist. Gazetteer 1888-89 & 1904. Chiefs of Punjab 1890, 1909 & 1940</ref>
 
मुगल शासनको उत्तरार्धमा जिल्लाको पश्चिमी भाग राईकोटको रायसलाई भाडामा दिइयो। अठारहौं शताब्दीको शुरुमा उनीहरु मुगलहरु बाट अर्ध स्वतन्त्र भैसकेका थिए। लुधियाना जिल्लाका गाँउहरु स्वतन्त्र र स्थानीय शक्तिशाली गाँउ सिख सरदारहरुको शासन अन्तर्गत १७०७ देखि १८३५ सम्म बनी रह्यो । १७४७ मा अहमद शाह दुर्रानीले आक्रमण गरे र खन्ना नजिक शाही सेना संग लडे। यद्यपि मुगल अहमद शाह लाई रोक्न सक्षम थिए, आक्रमण पछी मुगलहरुलाई कमजोर गरिदियो, जसले १७६० मा लुधियाना शहर लाई नियन्त्रण लिनको लागी अनुमति दियो।<ref>{{cite web|url=https://dsal.uchicago.edu/reference/gazetteer/pager.html?objectid=DS405.1.I34_V16_206.gif|title=Imperial Gazetteer2 of India, Volume 16, page 200 -- Imperial Gazetteer of India -- Digital South Asia Library|website=dsal.uchicago.edu}}</ref>
 
महाराजा रणजीत सिंह को शासनकाल मा लुधियाना एक महत्वपूर्ण ब्रिटिश छावनी बन्यो। सुरुमा १८०५ मा रणजीत सिंहले लुधियाना कब्जा गरे। जे होस्, १८०९ मा, ब्रिटिशले उनको अग्रिम पूर्वतिर रोक्न निर्णय गरे र उनको सामना गर्न सेना पठाए। रणजीत सिंह अंग्रेजहरु संग 'सदा मैत्री' को सन्धि मा हस्ताक्षर गर्न बाध्य भए, जसले उनको गतिविधिहरु सतलज को दाहिने किनारमा सीमित गर्यो। ब्रिटिश सेनाहरु स्थायी रूप मा लुधियाना मा तैनात थिए र सिस-सतलज राज्यहरु ब्रिटिश संरक्षण मा आए।
 
१९०१ को जनगणना अनुसार हिन्दुहरु २६९,०७६ वा कुल को ४०%; मुस्लिम, २३५,९३७ वा ३५%; र सिखहरु, १६४,९१९ वा २४%।<ref>{{cite web|url=https://dsal.uchicago.edu/reference/gazetteer/pager.html?objectid=DS405.1.I34_V16_208.gif|title=Imperial Gazetteer2 of India, Volume 16, page 202 -- Imperial Gazetteer of India -- Digital South Asia Library|website=dsal.uchicago.edu}}</ref> १९४७ मा हिंसा र समुदाय के बीच संघर्ष को कारण, मुस्लिम आबादी को अधिकांश पाकिस्तान तिर लागे ।<ref>{{cite web|url=http://www.sdpi.org/help/research_and_news_bulletin/Nov_Dec_2004/violence_displacement_1947.htm|title=Violence, Displacement and the Issue of Identity - 1947|date=9 March 2005|archive-url=https://web.archive.org/web/20050309201057/http://www.sdpi.org/help/research_and_news_bulletin/Nov_Dec_2004/violence_displacement_1947.htm|archive-date=9 March 2005}}</ref>
 
==यो पनि हेर्नुहोस्==