"निजीकरण" का संशोधनहरू बिचको अन्तर

निजीकरणको समर्थकहरू यो मान्छन् कि कि निजी बजार कारक स्वतन्त्र बजार प्रतिस्पर्धा को कारण सरकारको तुलनामा अधिक कुशलता पूर्वक काम गर्न वा सेवा प्रदान गर्न सक्छन्। सामान्यतः यो तर्क दिइन्छ कि समयको साथ यसमा मूल्य कम हुन्छ, गुणस्तरमा सुधार हुन्छ, धेरै विकल्पहरू उपलब्ध हुन्छ, भ्रष्टाचार कम हुन्छ र सन्तुलित बितरण हुन्छ। केही समर्थक यो तर्क दिदैनन् कि हरेक चीजको निजीकरण गर्नु आवश्यक छ। उनीहरूको अनुसार, बजारको असफलता र प्राकृतिक एकाधिकार समस्याजनक हुन सक्छ। यद्यपि केहि अष्ट्रियाली विचारधाराका अर्थशास्त्रीहरू {{Who|date=September 2010}} र अराजक-पूंजीपतिहरू {{Who|date=September 2010}} यो चाहन्छन् कि रक्षा र विवाद समाधान सहित राज्य को हरेक कार्यको निजीकरण हुन पर्छ।

 

राज्य-संचालित उद्योगहरूको झुकाव प्रशासन तर्फ हुने गर्छ। जब एक राजनैतिक सरकार क्क कमजोर कार्य प्रदर्शन राजनैतिक रूपबाट संवेदनशील हुन जान्छ त्यो कार्यमा सुधार गर्न प्रेरित हुन्छ र यस्तो कुनै सुधार अर्को शासनद्वारा सजिलै उल्टिन सक्छ।

 

निजी कम्पनी र फर्म हरू सँग एक ग्राहक आधारसम्म पुग्ने र मुनाफा बढाउने उद्देश्यले अधिक सामान र सेवाको उत्पादन गर्नको गाली अधिक प्रोत्साहन हुन्छ। सरकारको पूर्ण बजेटमा अर्थव्यवस्थाक अनेक क्षेत्रहरूलाई ध्यानमा राखिन्छ, अतः पर्याप्त वित्त पोषणक्क अभावमा यसको सार्वजानिक उद्यम अधिक उत्पादक हुन सक्दैन। (ध्यान दिनु पर्ने कुरा यो छ कि: यद्यपि स्यामुयलको नियम अनुसार, सार्वजनिक संगठनको प्रवृति अधिक सार्वजनिक उत्पादन र सेवाको उत्पादन हुन्छ। यसको अतिरिक्त, क्योंकि निजी संगठनहरू सिमान्त निजी लाभ वक्र अनुसार सामान र सेवाको उत्पादन गर्छ, त्यसकारण निजी कम्पनीहरू संग कम उत्पादन गर्ने एक प्रोत्साहन हुन्छ।)

 

एक निजी [[व्यापार]]ले सबै सम्बन्धित मानवीय र वित्तीय संसाधनहरूको विशिष्ट कार्यमा केन्द्रित हुने अवसर पाउँछ। एक राज्यको स्वामित्व भएको फर्मलाई शासकको हस्तक्षेप, प्रशासनिक जटिलता र अन्य कारणले आफ्नो उत्पादन र सेवाहरूमा विशिष्टीकरण गर्नको लागि आवश्यक संसाधन उपलब्ध हुँदैन।

राजनीतिक संवेदनशीलता र विशेष हितको कारणले सरकार राज्य नियन्त्रित संस्थानहरूमा सुधार गर्न पन्छिन सक्छ।