"आगो" का संशोधनहरू बिचको अन्तर

अग्निको मनुष्यको सांस्कृतिक तथा वैज्ञानिक उन्नतिमा धेरै ठुलो भाग रहेको छ। लैटिनमा अग्निलाई प्यूरस अर्थात्‌ पवित्र भनिन्छ। संस्कृतमा अग्निलाई पर्याय पावक भनिन्छ जसको शब्दार्थ हो 'पवित्र गर्ने वस्तु'। अग्निलाई पवित्र मानेर उसको उपासनाको प्रचलन कैयौंकैयौँ जातिहरूमा भयो र आज पनि छ।

प्रत्येक ठुला शहरमा सरकारबाट एक अग्निदल (फायर ब्रिगेड) हुन्छ। यसमा वैतनिक कर्मचारी नियुक्त रहन्छन् जसको कर्तव्य नै आगो निभाउने हुन्छ। आगलागीको सूचना मिल्ने बित्तिकै यिनीहरू गाडीमा अग्नि स्थानमा पुग्छन् र आफ्नो कार्य गर्छन्। साधारणतया आगो निभाउनको लागि आवस्यक सबै समान उनको गाडामा नै हुन्छ जस्तै पानीले भरीएको टंकी, पंप, कैनवसको पाइप (होज), यस पाइपको मुखमा लगाउने टुटी (नाजल), भरेङ (जो बिना पर्खालको सहारामा तेरछो राख्न सकिन्छ र इच्छानुसार तल, माथी अथवा सिधा घुमाउन सकिन्छ), बिजुलीको तेज प्रकाश र लाउडस्पीकर आदि। जहाँ पानीको पाइप त्यहाँ एक अन्य लारीमा मात्र पानीको ठुलो टंकी हुन्छ। कैयौंकैयौँ विदेशी शहरहरूमा सरकारी प्रबंधको अतिरिक्त बीमा कंपनिहरूले आगो निभाउनको लागि आफ्नो निजी प्रबंध पनि राख्छन्। जहाँ सरकारी अग्निदल हुदैनन् त्यहाँ बहुधा स्वयंसेवहरूको दल हुन्छ जो वचनबद्ध रहन्छ कि टोलमा आगो लागेमा तुरन्त उपस्थित हुनेछन् र उपचार गर्नेछन्। बहुधा सरकारको तर्फबाट उनीहरूलाई शिक्षा मिलेको हुन्छ र आवश्यक सामान पनि उनीहरूलाई सरकारबाट नै उपलब्ध हुन्छ।