"हो भाषा" का संशोधनहरू बिचको अन्तर
Content deleted Content added
सा बोट: स्वचालित पाठ परिवर्तन (- गरि + गरी ) |
सा बोट: स्वचालित पाठ परिवर्तन (-कथाहरु +कथाहरू) |
||
पङ्क्ति ३१:
भाषाको त्यो शब्द प्रकृति र पक्षिहरु र जनावरहरु सँगको निकटतालाई दर्शाउने गर्दछ जो आदिवासी भाषाहरुका लागि विशिष्ट हुन्। शिक्षण र सिकाइका क्षेत्रमा रोमन, देवनागरी र वराङ् सिटी लिपिहरुको उपयोग गरिएको छ। १९५३ मा, शिक्षा विभाग, बिहार सरकारले स्कूलहरुको सबै डिभिजनल इंस्पेक्टरहरुलाई निर्देश दिएका थिए। सरकारले भनेका शिष्य-शिक्षक जसको मातृभाषा हिन्दीबाट फरक छ, उनीहरुलाई आफ्नो मातृभाषामा रेकर्ड बनाएर राख्ने विकल्प दिनु पर्दछ। हिन्दीको बाहेक हरेक जूनियर ट्रेनिङ् स्कूलमा, १० अगस्ट १९५३ को सरकारी प्रस्ताव संख्या ६४५ को रूपमा स्वीकार गर्ने दोस्रो मातृभाषाको रूपले अनिवार्य पढाउनु पर्दछ। 'यो योजना प्राथमिक स्तरमा आफ्नो मातृभाषामा शिक्षा प्रदान गर्ने कार्यको लागि रहनेछ।
१९७६ बाट, राँची विश्वविद्यालयको अन्तर्गत विभिन्न कलेजहरुमा इन्टर र स्नातक पाठ्यक्रममा हो भाषा प्रदान गर्ने गरिएको छ। विश्वविद्यालयले १९८१ मा जनजातीय र क्षेत्रीय भाषाहरुको नामबाट एउटा फरक विभाग खोलेका थिए। तत्कालीन बिहारमा, सूचना र जनसञ्चार विभागले नियमित रूपले आदिवासी सप्तक नामक साप्ताहिकमा देवनागरी लिपिमा हो लेख, लोक
हो भाषाको विकासमा महत्वपूर्ण पहल गरिएको छ। आदि संस्कृत संस्थान ईवा विज्ञान संस्थानको सहयोगले स्वर्गीय लैको बोदराको नेतृत्वमा हो भाषाको अध्ययन र विकास गर्नका लागि, इत्ते तुर्तुंग अखाडा, झींकपानीमा एउटा अग्रणी काम शुरू गरेका थिए। संस्थानले १९६३ मा एक पुस्तक प्रकाशित गरे जसको नाम थियो होआम पाहम पुति जो बैरङ्ग चिट्टी लिपिमा रहेको थियो र वराङ् चिट्टी, कखाराको अक्षरहरुलाई समेत प्रस्तुत गरेका थिए। सिन्धु सुरीनले ओभर अंकावा- को बारंग चिट्टीको एउटा सुधारित पटकथाका रूपमा प्रचारित गरे र त्यसपछि प्रचारित समेत गरे। सिन्धु जुमुर नामक संस्थाद्वारा यसलाई लोकप्रिय र प्रचारित गरिएको छ।
|