अन्तिम नेपाल तिब्बत युद्ध (सम्पादन गर्नुहोस्)
१८:४१, ३१ अगस्ट २०२० जस्तै गरी पुनरावलोकन
, ३ वर्ष अघिबोट: स्वचालित पाठ परिवर्तन (- बाट +बाट )
सा बोट: स्वचालित पाठ परिवर्तन (- आफु + आफू ) |
सा बोट: स्वचालित पाठ परिवर्तन (- बाट +बाट ) |
||
पङ्क्ति ७१:
कुनै लडाईं बिना नेपाली सेनाले केरूङ कब्जा गर्यो तर तिब्बती तामाङ/ शेर्पाहरू आफू अनुकुलको ठाँउमा लड्नका लागि ठूलो शक्तिका साथ बसी रहेका थिए जब नेपाली सेनाले त्यो कुरा थाह पाए जंग बहादुर राणाले थप ठूलो सेना तोप सहित [[जगत शमशेर राणा|जगत सम्शेर]] तथा कर्णेल भक्त जंग कुँवरको नेतृत्वमा त्यस तर्फ पठाए। [[बमबहादुर राणा|बम बहादुर]]ले कुकुरघाट सजिलै पार गरे दसदिन देखि झांग क्षेत्रमा लडाईं चलिरहेकै थियो थुप्रै तिब्बती शेर्प्पा/तामााङ सेना मारिए र अन्तमा आत्मसर्मपण गरे।
उच्च पाहडकोको टुप्पामा रहेको र तुरून्तै शत्रुको चाल पाउन सकिने गुना गढीमा ६५०० को मजबुत तिब्बती सैनिक टोली थियो जब नेपाली गढीको नजीक पुगे । तिब्बती हरूले फाएर खोले । अत्यान्त चिसो जलवायु साथै ठूलो हिमपात पनि रहेको थियो तिब्बती भन्दा थुप्रै नेपाली सैनिक मारिए । अन्तमा दुई छुट्टै
=== झुंग गढीको लडाई ===
पङ्क्ति ७७:
=== चुसानको लडाई ===
कुती क्षेत्रमा अगाडि बढेका जनरल [[धीर शमशेर राणा|धिर सम्शेर]] अप्रील १८५५ मा चुसानमा लडाईंको सामना गरे र कुती कब्जा गरीयो उनले तिब्बत पस्नु अगाडि दुगुनामा किल्ला बनाए त्यसै गरी लिस्ती गाँउ
== सन्धीको कुरा ==
|