स्वामी रामानंदलेरामानन्दले भक्ति मार्गको प्रचार गर्नका लागि देश भरको यात्राहरु गरेौंगरे। पुरी र [[दक्षिण भारत]]का धेरै धर्मस्थानहरुमाए र रामभक्तिको प्रचार गरे। पहिला तिनलाई [[स्वामी रामनुज]]को अनुयायी मानिन्थ्यो तर [[श्रीसम्प्रदाय]] काको आचार्य हुनेकाभएको बावजूद उनले आफ्नो उपासना पद्धतिमा ऱाम र सीतालाई वरीयताप्राथमिकता दी।दिए। तिनलाईत्यसैलाई हींनै आफ्नो उपास्य बनाए। राम भक्तिको पावन धारालाई हिमालयको पावन ऊंचाईहरुबाट उतारकरझारेर [[स्वामी रामानंदरामानन्द]]ले गरीबहरु र वंचितहरुकोबन्चितहरुको झोपडीसम्म पहुंचाया।पुर्याएर। तीउनी भक्ति मार्गका यस्ता सोपान थिए जसले वैष्णव भक्ति साधनालाई नया आयाम दिए। तिनकोउनको पवित्र चरण पादुकाहरु आज पनि श्रीमठ ,काशीमा सुरक्षित छन्, जो करोडहरु रामानंदिहरुकोरामानन्दिहरुको आस्थाको केन्द्र छ। हो। स्वामीजीले भक्तिकाभक्तिको प्रचारमा संस्कृतको जगहसट्टा लोकभाषालाई प्राथमिकता गी।दिए। उनले धेरै पुस्तकहरुकोपुस्तकहरु रचना रचनाकोगरे जसमा आनंदआनन्द भाष्यमा टीका पनि शामिल छ। [[वैष्णवमताब्ज भाष्कर]] पनि तिनको प्रमुख रचना छ।हो।
==चिंतनधारा==
भारतीय धर्म, दर्शन, साहित्य र संस्कृतिका विकासमा भागवत धर्म तथा वैष्णव भक्तिबाट संबद्धसम्बद्ध वैचारिक क्रांतिकोक्रान्तीको महत्वपूर्ण भूमिका रही छ।रहेको। वैष्णव भक्तिका महान संतहरुकोसन्तहरुको त्यसै श्रेष्ठ परम्परामा आजभन्दा लगभग सात सौसय नौ वर्ष पूर्व स्वामी रामानंदकोरामानन्दको प्रादुर्भाव हुने/भयो। उनले श्री सीताजी द्वारा पृथ्वीमा प्रवर्तित विशिष्टाद्वैत (राममय जगतको भावधारा) सिद्धान्त तथा रामभक्तिको धारालाई मध्यकालमा अनुपम तीव्रता प्रदान गरे तिनलाई उत्तरभारतमाउत्तर भारतमा आधुनिक भक्ति मार्गको प्रचार गर्न वाला र वैष्णव साधनाकासाधनाको मूल प्रवर्त्तकका रूपमा स्वीकार गरिन्छ। एक प्रसिद्ध लोकोक्तिका अनुसार-
