"नकुल" का संशोधनहरू बिचको अन्तर

कुनै सम्पादन सारांश छैन
कुनै सम्पादन सारांश छैन
पङ्क्ति ३:
'''नकुल''' महान हिन्दू काव्य [[महाभारत]]मा पाँच पाण्डवहरू मध्येको एक थियो। नकुल र [[सहदेव]], दुइटै माता [[माद्री]]का असमान जुम्लिया पुत्र थिए, जसको जन्म दैवीय चिकित्सकुन् [[अश्विन]]का वरदान स्वरूप भएको थियो, जो स्वयं पनि समान जुम्लिया बंधु थिए।
 
नकुल,को अर्थ छ, परम विद्वता। महाभारतमा नकुलको चित्रण एक धेरै नैं रूपवान, प्रेम युक्त, र धेरै सुन्दर व्यक्तिका रूपमा गरिएको छ। आफ्नो सुन्दरताका कारण नकुलको तुलना काम र प्रेमका देवता, "[[कामदेव]]"देखि गरिएको छ। पाण्डवहरूका अन्तिम र तेह्रवहरू वर्षका अज्ञातवासमा नकुलले आफ्नो रूपलाई कौरवहरूबाट लुकाउनका लागि आफ्नो शरीरमा धूल लीपेर छिपाए।लुकाए। [[कृष्ण|श्रीकृष्ण]] द्वारा नरकासुरको वध गर्नका पश्चात नकुल द्वारा घुड प्रजनन र प्रशिक्षणमा निपुण हुने महाभारतमा अभिलेखाकरण छ। त्यो एक योग्य पशु शल्य चिकित्सक थियो, जसलाई घुड चिकित्सामा महारथ प्राप्त थियो। अज्ञातवासका समयमा नकुल भेष बदल गर्न र अरिष्ठनेमि नामका छद्मनामले महाराज विराटको राजधानी उपपलव्यको घुडशालामा शाही घो्नेको देखभाल गर्ने सेवकका रूपमा रह्यो थियो। त्योउनी आफ्नो तलवारबाजी र घुडसवारीको कलाका लागि पनि विख्यात थियो।थिए। अनुश्रुतिका अनुसार, त्योउनी वर्षातको बारिशमासमय बिना जललाई छुएछुएर घुडसवारी गर्न सकन्थ्यो।सक्दथे।
 
नकुलको विवाह द्रौपदीका अतिरिक्त [[जरासंध]]को पुत्रीसँग पनि भएको थियो।
"https://ne.wikipedia.org/wiki/नकुल" बाट अनुप्रेषित