"स्वामी रामानन्दाचार्य" का संशोधनहरू बिचको अन्तर

भक्ति द्रविड ऊपजी, लायो रामानंद।

 

तत्कालीन समाजमा विभिन्न मत-पंथ संप्रदाहरुमा घोर वैमनस्यता र कटुतालाई टाडा गर हिन्दू समाजलाई एक सूत्रबद्धताको महनीय कार्य गरे। स्वामीजीले मर्यादा पुरूषोत्तम [[श्रीराम अवतार|श्रीराम]]लाई आदर्श मानेर सरल रामभक्ति मार्गको निदर्शन गरे। तिनको शिष्य मण्डलीमा जहां एकतर्फ कबीरदास, रैदास, सेननाई र पीपानरेश जस्तै जाति-पाति, छुआछूत, वैदिक गर्मकांड, मूर्तिपूजाका विरोधी निर्गुणवादी सन्त थिए त अर्का पक्षमा अवतारवादका पूर्ण समर्थक अर्चावतार मानेर मूर्तिपूजा गर्ने वाला स्वामी अनंतानंद, भावानंद, सुरसुरानंद, नरहर्यानंद जस्तै सगुणोपासक आचार्य भक्त पनि थिए। त्यसै परम्परामा कृष्णदत्त पयोहारी जैसा तेजस्वी साधक र गोस्वामी तुलसीदास जैसा विश्व विश्रुत महाकवि पनि उत्पन्न हुने/भयो। आचार्य रामानंदका बारेमा प्रसिद्ध छ कि तारक राममंत्रको उपदेश उनले पेडमा चढकर दिए थियो ताकि सब जातिका मानिसहरुका कानमा पडे र अधिकबाट अधिक मानिसहरुको कल्याण हो सके। उनले नारा दिए था-