"तापायनिक उत्सर्जन" का संशोधनहरू बिचको अन्तर

सा वि. म.: शब्द परिवर्तन (-कडीहरु +लिङ्कहरू)
पङ्क्ति ७:
 
== परिचय ==
प्राय: सबै मानिस यस कुरासित परिचित छन् कि [[धातु|धातुहरु]]मा [[विद्युत चालकता]] (इलेक्ट्रिकल कंडक्टिविटी) [[स्वतंत्रस्वतन्त्र इलेक्ट्रोनहरु]]को गतिका कारण हुन्छ। स्वतंत्रस्वतन्त्र इलेक्ट्रोनहरुसित हमारा अभिप्राय ती इलेक्ट्रोनहरुसित छ जसको अन्य कुनै अणु (ऐटम) अथवा परमाणु (मलिक्यूल)देखि सम्बन्ध हुँदैन। परन्तु यी इलेक्ट्रोन धातुका धरातलको व्यतिक्रमण छैन गर्न सकते, किनभनें धातुका धरातलमा गुरुत्वाकर्षणका समान बल हुन्छ। धरातललाई पार गर्नका लागि इलेक्ट्रोनलाई उति कार्य गर्नु पर्छ जति तिनलाई गुरुत्वाकर्षणका समान यस बललाई पार गर्नमा लाग्दछ। यसको तात्पर्य यो छ कि यी इलेक्ट्रोनहरुको गतिज ऊर्जा (काइनेटिक इनर्जी) यति अधिक हुनुपर्छ कि ती चालकका यस धरातल-बललाई पार गर्न सकुन्। साधारण तापमा इलेक्ट्रोनको गतिज ऊर्जा यति अधिक हुँदैन कि ती बिना कुनै बाह्य ऊर्जाको सहायताका धातुका धरातलका बाहिर आउन सकुन्। यो बाह्य ऊर्जा आपाती विकिरण (इनसिडहरुट रेडिएशन)का रूपमा मिल्न सक्छ वा अत्यन्त वेगगामी कणहरु द्वारा प्राप्त हुन सक्छ जो यी धातुहरुका धरातलमा प्रह्योर गर्नुहोस्। परन्तु यदि कुनै प्रकार चालकको ताप बढा दिए जाए, जसदेखि स्वतंत्र इलेक्ट्रोनहरुलाई उतनी ऊर्जा मिल सके जति उनको धातुका धरातलदेखि बाहिर लानका लागि आवश्यक छ भनेंत्यो क्रिया हुन जान्छ जसलाई तापायनिक उत्सर्जन (थर्माइओनिक एमिशन) भन्दछन्।
 
धरातलका क्षेत्रफलका प्रत्येक एककदेखि निस्केका इलेक्ट्रोनहरुको संख्या निम्नलिखित समीकरणदेखि प्रदर्शित गर्न सक्छ :