जबबाट मानव वैज्ञानिक अध्ययनमा भाषाविज्ञान र भाषा वैज्ञानिक विश्लेषणमा मानवविज्ञानको सहायता लीलीइन जानेथाल्यो लगी छ,तव मानवविज्ञानश्रित भाषाविज्ञानलाई एक विशिष्ट कोटिको अध्ययन मान्यो जाने लगामानिन हो।लाग्यो। यसमा यस्तो भाषाहरुको अध्ययन गरिन्छ जिनकाजसको आफ्नो कुनै लिखित रूप न होहोस् र न उनपरत्यसमा पहिला विद्वानहरुले कार्य नैं गरेकोछ।गरेका छन् । अर्थात् ज्ञात संस्कृतिबाट अछूत आदिम जातिहरुको भाषाहरुको वर्णनात्मक, ऐतिहासिक र तुलनात्मक अध्ययन यस कोटिकाकोटि अंतर्गत आउँछ। यसको एक रूप मानवजाति भाषा विज्ञान (Ethno-linguistics) कहल्याउँछ। अलबर्ट गलेशन (Albert Gallation १७६१-१८४०)ले भाषा आधारमा अमरीकी वर्गहरुको विभाजन गरे। जे० डब्ल्यू पावेल (१८४३-१९०२) र डी० जी० ब्रिंटन (१८३७-१८९०)ले अमरीकी इंडियनहरुको भाषाको अध्ययन गरे। हबोल्ट (१७६७-१८३५)का अध्ययनका पछि १९ौं१९ औं शताब्दीका मध्यमा मानव जाति-विज्ञान र भाषाविज्ञानमा घनिष्ठ सम्बन्ध स्थापित हुने/भयो र तदनंतर यस क्षेत्रमा अधिकाधिक कार्य हुनेहुन लगा।थाल्यो। सर्वाधिक महत्वपूर्ण कार्य सपीरको छ जो (Time perspective in Aborigina American Culture) (१९१६)का नामले सामने आया। वूर्फ (Whorf) होपीले बोलीमा कार्य गरेकोछ। ब्लूमफील्डले केन्द्रीय एल्गोंकियन, सी० मीनफले बांटू र ओ० डैम्पोल्फ (O Dempwlaff)ले मलाया पोलेनीशियन क्षेत्रहरुमा महत्वपूर्ण कार्य गरे। ली (Lee)को विंटोमा र छरी (Harry Hoijer)को नाहोवो (Nahovo)मा गरिएको कार्य भाषा र संस्कृतिका पारस्परिक सम्बन्धमा पर्याप्त प्रकाश डाल्दछ। यस प्रकार अमेरिकी स्कूलका भाषावैज्ञानिकहरुले यस क्षेत्रमा ठूलो कार्य गरेकोछ। अमेरिकाबाट नैं (Anthropological Linguistics) नामक पत्रिका निकल्दछ जसमा यस क्षेत्रमा हुनेवाला अनुसंधानकार्य प्रकाशित होता रह्दछ।
