"कुतुबुद्दीन ऐबक" का संशोधनहरू बिचको अन्तर

सा नेपालीमा प्रयोग नहुने नुक्त चिन्ह हटाउँदै
सा बंगाललाई_सच्याउदै_बङ्गालसँग
पङ्क्ति ११:
त्यसले गोरीका सहायकका रूपमा धेरै क्षेत्रहरुमा सैन्य अभियानमा भाग लिया थियो तथा यी अभियानहरुमा त्यसको मुख्य भूमिका रही थियो। यसैसे खुश भएर गोरी त्यसलाई यी क्षेत्रहरुको सूबेदार नियुक्त गर्न गया थियो। महमूद गोरी विजयका पछि [[राजपूताना]]मा राजपूत राजकुमारहरुका हात सत्ता सुँम्प् गया थामा राजपूत तुर्कहरुका प्रभावलाई नष्ट गर्नु चाहन्थे। सर्वप्रथम, ११९२मा त्यसले [[अजमेर]] तथा [[मेरठ]]मा विद्रोहहरुको दमन गरे तथा दिल्लीको सत्तामा आरूढ भयो। दिल्लीका नजिक [[इन्द्रप्रस्थ]]लाई आफ्नो केन्द्र बनाएर त्यसले भारतका विजयको नीति अपनायी। भारतमा यसबाट पहिला कुनै पनि मुस्लिम शासकको प्रभुत्व तथा शासन इतने समयसम्म छैन टिका थियो।
 
जाट सरदारहरुले हाँसीका किल्लालाई घेर गर्न तुर्क किलेदार मलिक नसीरुद्दीनका लागि संकट उत्पन्न गरिदिएको थियोमा ऐबकले जाटहरुलाई पराजित गर्न हाँसीका दुर्गमा पुनः अधिकार गर्न लिए सन् ११९४मा [[अजमेर]]का त्यसले अर्का विद्रोहलाई दबाया र [[कन्नौज]]का शासक [[जयचन्द]]का सातथचन्दवारका युद्धमा आफ्नो स्वामीको साथ दिए। ११९५ ईश्वीमा त्यसले कोइल ([[अलीगढ]])लाई जीत लिए सन् ११९६मा अजमेरका मेदहरुले तृतीय विद्रोहको आयोजन गरे जसमा [[गुजरात]]का शासक भीमदेवको हात थियो। मेदहरुले कुतुबुद्दीनका प्राण संकटमा डाल दियेमा त्यसै समय महमूद गौरीका आगमनको सूचना आउनाले मेदहरुले घेरा उठा लिया र ऐबक बच गए यसका पछि ११९७मा त्यसले भीमदेवको राजधानी [[अन्हिलवाडा]]लाई लूटा र अकूत धन लिएर वापस लौटा। ११९७-९८का बीच त्यसले कन्नौज, [[चन्दवार]] तथा [[बदायूँ]]मा आफ्नो कब्जा गर्न लिए यसका पछि त्यसले सिरोही तथा मालवाका केही भागहरुमा अधिकार गर्न लिए तर यी विजय चिरस्थायी छैन रह सगरे यसै साल त्यसले बनारसमा आक्रमण गरिदिए। १२०२-०३मा त्यसले चन्देल राजा परमर्दी देवलाई पराजित गर्न [[कालिंजर]], [[महोबा]] र [[खजुराहो]]मा अधिकार गर्न आफ्नो स्थिति मजबूत गर्न ली। यसै समय गोरीका सहायक सेनापति [[बख्यियार खिलजी]]ले [[बङ्गाल|बंगालबङ्गाल]] र [[बिहार]]मा अधिकार गर्न लिए
 
== शासक ==
आफ्नो मृत्युका पूर्व महमूद गोरीले आफ्नो वारिशका बारेमा केही ऐलान गरेनन्को थियो। त्यसलाई शाही खानदानको बद्ला तुर्क दासहरुमा अधिक विश्वास थियो। गोरीका दासहरुमा ऐबकका अतिरिक्त गयासुद्दीन महमूद, यल्दौज, कुबाचा र अलीमर्दान प्रमुख थिए। यी सबै अनुभवी र योग्य थिए र आफ्नो आपलाई उत्तराधिकारी बनाउने योजना बनाएको रहोस् थिए। गोरीले ऐबकलाई मलिकको उपाधि दिएको थियोमा त्यसलाई सबै सरदारहरुको प्रमुख बनाउने निर्णय छैन लिया थियो। ऐबकको गद्दीमा दावा कमजोर थामा त्यसले विषम परिस्थितिहरुमा कुशलता पूर्वक काम गरे र अन्ततः दिल्लीको सत्ताको स्वामी बन्यो। गोरीको मृत्युका पछि २४ जून १२०६लाई कुतुबुद्दीनको राज्यारोहन भयोमा त्यसले सुल्तानको उपाधि धारण गरेनन् यसको कारण थियो कि अन्य गुलाम सरदार यल्दौज र कुबाचा त्यो भन्दा ईर्ष्या राख्थे। उनले मसूदलाई आफ्नो पक्षमा गर्न ऐबकका लागि विषम परिस्थिति पैदा गर्न दिएको थियो। हँलांकि तुर्कहरुले बंगालबङ्गाल तकका क्षेत्रलाई रौंद डाला थियो र पनि तिनको सर्वोच्चता संदिग्ध थियो। राजपूत पनि विद्रोह गर्दै रहन्थेमा यसका बावजूद ऐबकले यी सबका डटकर सामना गरे। बख्तियार खिलजीको मृत्युका पछि अलीमर्दानले स्वतंत्रताको घोषणा गर्न दिएको थियो तथा ऐबकका स्वामित्वलाई मान्नुले इंकार गरिदिएको थियो। यी कारणहरुदेखि कुतुबुद्दीनको शासनकाल केवल युद्धहरुमा नैं बीता। त्यसको मृत्यु [[१२१०]]मा घोडेदेखि पोलो खेल्दै समय गिर गर्न एक दुर्घटनामा भएको थियो।
 
त्यसको मृत्युका पछि [[आरामशाह]] गद्दीमा बैठामा ज्यादे दिन टिक छैनपाओस्। तब [[इल्तुतमिश]]ले सत्ता सम्पाली।