"नेपालको एकीकरण" का संशोधनहरू बिचको अन्तर

[[फ्रान्सीस बुचानन]] लगायतका इतिहासकार हरूले नेपाल भनेको बिभिन्न साना साना राज्य (प्रिन्सीपलीटीज)मा बाँडीए पनि कस्मीर देखि भुटान सम्मको हिमालय पाहाडको दक्षीण तथा गङ्गाको मैदानको उत्तरी कांठ सम्मको क्षेत्र हो भनेका छन। नभन्दै त्यो भनाइमा सत्यता पनि पाइन्छ कस्मीर राज्यबाट पूर्व लागेपछी [[भूटान|भुटान]] सम्म प्राय उस्तै प्रकारको रहन सहन बसोबास तथा भौगोलिक बनावट रहेको छ अरू त कुरै छोडौ इतिहासको बिभिन्न कालखण्डका यो क्षेत्रका राजा हरूले सके सम्म उत्तर तिब्बती क्षेत्र तथा दक्षीणदक्षिण भारतीय क्षेत्रमा राज्य बिश्तारकोबिस्तारको प्रयास कमै गरेका छन चाहे ती [[राजा मानदेव]] हुन, चाहे जुम्लाका [[राजा जितारी मल्ल]] हुन या उपत्यका का [[राजा यक्ष मल्ल]] व त पाल्पा का [[राजा मणीमकुन्दमणिमुकुन्द सेन]] अथवा गोरखा का राजा [[पृथ्वीनारायण शाह|पृथ्वी नारायण शाह]] नै किन नहुन। नभन्दै इलामको घरमा जे पाक्छ जस्तो खाइन्छ प्राय त्यस्तै नै [[दार्जलिङदार्जीलिङ]] देखि जलपाइ गुडी सम्म खाइन्छ त्यस्तै डोटीकै जस्तो चलन र बैतडीका जस्तै चन्द हरू सिमलामा पनि पाइन्छन्।

आधुनिक नेपालको एकिकरण सत्रौ सताब्दीमा शुरूभइ अठारौ सताब्दीको शुरूवात तिर पूर्ण विराम लागेको थियो। नेपालको एकिकरण अभियानकमा हजारौ टिष्टादेखि कांगडा सम्मका नेपाली सहभागी भएका थिय त्यसैगरी हिमाली जाती देखि तराइका [[थारु जाति|थारू]] तथा [[दनुवार जाति]] जातीकोको समेत सहभागीता थिय। नेपाल एकिकरण अभियान जांहा पुग्थ्यो त्यहीका नेपाली हरू त्यसभन्दा अगाडीको बिजय अभियानका लागि सहभागी हुने गर्थे। आधुनिक नेपाल एकिकरण अभियानको उत्सर्गमा पुग्दा नेपाली हरू पश्चिममा कांगडा तथा पूर्वमा टिस्टा नदी तरेर पारी पुगेका थिए।

उक्त युद्धमा नेपालले आफ्नो सार्बभौमिकता बचाएपनी धेरै ठूलो बिशाल नेपालको इलाका जस्मा पश्चिमक्षेत्रमा हालको भारतको उतरान्चल राज्य , हिमन्चल राज्य तथा पन्जाव का पर्ने केही साना पाहडी रजौटा समेत पर्दथे भने पूर्वमा दार्जिलिङ, देखि लिएर टिष्टा नदी सम्मको तराइ तथा पाहडी भूभाग [[ब्रिटिसब्रिटिश इस्ट इण्डिया कम्पनी]] सरकारलाई सुगौली सन्धी अन्तर्गत सुम्पनु पर्‍यो सिक्किममाथीको अधिकार पनि त्याग्नु पर्‍यो। तर बृटीसले नेपाललाई १८२२मा मेची देखि राप्ती सम्मको तराइ तथा प्रथम राणा प्रधानमन्त्री [[जंगबहादुर राणा|जङ्गबहादुर राणा]]को क्रिया कलापबाट खुसी भएर राप्ती देखिमाहाकाली बिचको तराइ भूभाग १८६०मा फर्काएका थिए।