"शङ्कराचार्य" का संशोधनहरू बिचको अन्तर

एकआचार्य संन्यासीशङ्करको बालक,जन्मको जसकोवास्तविक आयुतिथिमितिको मात्रबारेमा ७अनेक वर्षविवाद थियो,छन् गुरूगृहका। नियमानुसारहरेक एकअवतारी ब्राह्मणकोपुरुषको घर शिक्षा माँग्न पुग्यो। त्यस ब्राह्मणको घरमा • शिक्षा दिनको लागि अन्नको एउटै दाना थिएन। ब्राह्मण पत्नीले त्यस बालकको हातमा एउटा अमला राखिन्जन्म र रुँदैमृत्यु आफ्नोदुवै गरीबीकोदिव्य वर्णनमानिन्छ गरिन्।। उसकोत्यसैले त्यस्तोसुरुमा अवस्थाशङ्करको देखेरजन्म त्यसमितिको प्रेम-दयाबारेमा मूर्तिखासै बालककोखोजी हृदयभएन द्रवित। भयो।पछि उगरिएका अत्यन्तअनुसन्धानहरुबाट आर्तउनको स्वरमा माता लक्ष्मीको स्तोत्र रचेर परम करुणामयीसित निर्धन ब्राह्मणको गरीबी हरण गर्ने प्रार्थना गर्न्थाल्यो। उसको प्रार्थनामा प्रसन्न भएर माता महालक्ष्मीले त्यस परम निर्धन ब्राह्मणको घरमा सुनको अमलाहरूको वर्षा गरिदिइन्। जगत् जननी महालक्ष्मीलाई प्रसन्न गराएर त्यस ब्राह्मण परिवारको दरिद्रता समाप्त गर्ने, दक्षिणको कालाडी गाउँमा जन्मेको त्यो बालक थियो- ‘शंकर’ पछिजन्म गएरवि.सं. ‘जगद्गुरू७४३ शंकराचार्य’को(सन् नामले६८६) विख्यातबैशाख भए।शुक्ल यसतृतीयाको महाज्ञानीमध्यान्ह शक्तिपुंजकालमा बालककोविशिष्टादेवीको रूपमागर्भबाट स्वयंदक्षिण भगवानभारतमा शंकरलेभएको नैंजानकारी यसप्राप्त धरतीमाहुन्छ अवतार।<ref>{{cite लिएकोbook|last1=तिवारी|first1=गोपालनिधि|title=जगद्गुरु बताइन्छ।श्रीआद्यशंकराचार्य|date=वि.सं.२०४५}}</ref> उनका पिता शिवगुरू नामपुद्रिको घरमा विवाहका धेरै वर्षसम्म जब कोही संतान भएनन् तब उनले आफ्नी पत्नी विशिष्टादेवीको साथ पुत्र प्राप्तिको कामनाले धेरै समयसम्म चंद्रमौली भगवान शंकरको कठोर आराधना गरे। अन्तमा प्रसन्न भएर भगवान शंकरले उनलाई सपनामा दर्शन दिए र भनें- ‘वर माँग।’ शिवगुरूले आफ्ना इष्टसित एउटा दीर्घायु सर्वज्ञ पुत्र माँगे। भगवान शंकरले भने- ‘बाबु, दीर्घायू पुत्र सर्वज्ञ हुँदैन र सर्वज्ञ पुत्र दीर्घायू हुँदैन। भन तिमी कस्तो पुत्र चाहन्छौ?’ तब धर्मप्राण शास्त्रसेवी शिवगुरूले सर्वज्ञ पुत्रको याचना गए। भगवान शिवले फेरि भने- ‘बाबु तिमीले सर्वज्ञ पुत्र पाउनेछौ। म आफैं तिम्रो पुत्रको रूपमा तिम्रो घरमा अवतार लिनेछु।’