"द्रौपदी" का संशोधनहरू बिचको अन्तर

 

==द्रौपदी र पाण्डवको वनवास==

 

==द्रौपदीको गुप्तवास==

वनवासको समय विताएपछी पाण्डवहरू [[विराटनगर]] का राजा विराटको राज्यमा गएर गुप्तरुपले रहेका थिए । राजा विराटको राज्यमा गुप्तवास बिताउँदा द्रौपदी विराट राजाकी रानीकी सुसारे भएकी थिइन् । त्यहाँ उनले आफ्नो नाम सैरन्ध्री भनेकी थिइन् । एक वर्षसम्म सैरन्ध्रीको रुपमा विराट राजाकी रानीको टहल गरेर बस्दा कसैले पनि यी द्रौपदी हुन् भन्ने थाह पाएनन् ।<ref name= "महाभारत"/>

===किचक द्वारा द्रौपदीको अपमान===

==द्रौपदी कुरुक्षेत्रको लडाईंमा==

पाण्डवहरूले आफ्नो प्रतिज्ञा अनुसार वनवास र गुप्तवास पुरा गरेर कौरवहरूसँग आफ्नो राज्य मागे तर कौरवले पाण्डवलाई राज्य दिएनन् । कौरवहरू पाण्डवलाई राज्य फिर्ता नगरेका कारण [[कुरुक्षेत्र]]मा कौरव पाण्डवको युद्ध भयो । यो युद्ध १८ दिनसम्म चलेको थियो । यो युद्धमा पाँच [[पाण्डव]], [[सात्यकी]], [[कृष्ण]], [[अश्वत्थामा|द्रोणी]], [[कृतवर्म]], [[कृपाचार्य]] र युयुत्सु बाहेक त्यो बेलाका सबै योद्धा वीरहरू मारिएका थिए । द्रौपदीका पाँच पुत्रहरू पनि यो युद्धमा द्रोणीले मारिदिएका थिए । महाभारतको युद्ध पश्चात भिम र अर्जुन हामीले युद्धमा धेरै योद्धाहरू मारेर लडाईं जित्यौं भनेर घमण्ड गर्न थाले । यो देखेर भगवान कृष्णले युद्धको सबै विवरण देखेको एक टाउकोसँग लगेर गए त्यो टाउको राजा बरबरेकको थियो । महाभारतको युद्धको कुरा सुनेर राजा बरबरेक आफुसँग भएको थोरै सेना र तीनवटा बाण ल्याएर लडाईंमा जसको सेना कम छ त्यतै तर्फ सहयोग गर्ने भनेर आएका थिए । भगवान श्रीकृष्णले बाटोमा उनलाई भेटेर परिचय लिए । राजा बरबरेकले आफ्नो परिचय दिएर महाभारत युद्धमा जस्को तिर सेनाहरू कम छ त्यसको सहयो गर्ने कुरा बताए । यो सुनेर [[ब्राह्मण]] भेषमा आएका कृष्णले बरबरेकलाई तपाईंसँग सेना पनि कम छ र बाणहरू पनि तीनवटा मात्र छन् कसरी लड्नुहुन्छ भनेर सोधे । यो सुनेर बरबरेकले भने- "म एक्लैले करोडौं योद्धाहरू मार्न सक्छु, कसरी भने मेरो एक बाण छोडेपछी त्यो बाणले मान्छेको मरण जहाँ छ त्यहाँ चिन्ह लगाएर फर्कन्छ । मेरो निसाना अचुक छ अर्को बाण छोडे पछि त्यो मान्छेलाई मारेर फर्कन्छ ।" भनेकाले कृष्णले बरबरेकको परिक्षा लिए । बरबरेकले साँचो कुरा भनेको थाह पाएर ब्राह्मण रुपी कृष्णले बरबरेकको टाउको मागे । किन भने यदी बरबरेक त्यो युद्धमा लड्न थाले भने उनलाई कसैले पनि जित्न सक्दैनथ्यो र सबैलाई उनले मार्ने थिए । यो सुनेर बरबरेकले महाभारतको युद्ध हेर्ने इछ्छा बताए । तब कृष्णले महाभारतको युद्धकालसम्म बरबरेकको टाउको जिवित रहने बरदान सहित उनको टाउको काटेर एक रुखमा राखेका थिए । महाभारत युद्धको विवरण सुनाउन कृष्णले पाण्डवहरूलाई त्यही टाउको भएको ठाउँमा लिएर गए । त्यो टाउकोसँग पाण्डवहरूले युद्धमा कसले धेरै मान्छेलाई मारेर जित्यो भनेर सोधे । यो सुनेर बरबरेकको टाउकोले भन्यो- "अरुले त केटाकेटीको खेल झैं गर्थे । यो युद्धका जती पनि ठुला वीरहरू थिए ती सबैलाई कृष्णले मार्थे भने द्रौपदीले तीनको रगत पिउने काम गर्थिन् ।" यो सुनेर भीमसेन र अर्जुनको घमण्ड शान्त भयो । द्रौपदीलाई [[दुर्गा]]को अंश मानिएको छ । भगवान [[विष्णु]]ले पृथ्वीको भार हर्नको लागि कृष्ण [[अवतार]] लगेर पृथ्वीमा जन्मे पछि उनलाई सघाउन स्वर्गका सबै [[देवता]]हरूले आफ्ना एक एक अंश पठाएका थिए । <ref name= "महाभारत"/>