"डोगरी भाषा" का संशोधनहरू बिचको अन्तर

सा नेपाली सङ्ख्या कायम गर्दै
सा नेपालीमा प्रयोग नहुने नुक्त चिन्ह हटाउँदै
पङ्क्ति १:
'''डोगरी''' [[भारत]]का [[जम्मू र कश्मीर]] [[प्रान्त]]मा बोलिने एउटा भाषा हो। वर्ष २००४मा यसलाई भारतीय संविधानको [[आठौं अनुसूचि]]मा सामेल गरिएको हो।पश्चिमी पहाड़ीपहाडी बोलीहरुका परिवारमा, मध्यवर्ती पहाड़ीपहाडी पट्टीको जनभाषाहरुमा, डोगरी, चंबयाली, मडवाली, मंडयाली, बिलासपुरी, बागडी आदि उल्लेखनीय छन्।
 
डेगरी यस विशाल परिवारमा धेरै कारणहरुदेखि विशिष्ट जनभाषा हो। यसको पहिलो विशेषता यो छ कि अर्को बोलीहरुको अपेक्षा यसका बोलनेवालहरुको संख्या विशेष रुपले अधिक हो। अर्को यो कि यस परिवारमा केवल डोगरी नैं साहित्यिक रुपले गतिशील र सम्पन्न हो। डोगरीको तेस्रो विशिष्टता यो पनि छ कि एउटा समय यो भाषा रियासत कश्मीर तथा चंबा राज्यमा राजकीय प्रशासनका भित्री व्यवहारको माध्यम रहिसकेको छ। यसै भाषा क सम्बन्धदेखि यसका बोलने डोगरे कहलाउँछन् तथा डोगरीका भाषाई क्षेत्रलाई सामान्यतया "डुग्गर" भनिन्छ।
पङ्क्ति १३:
 
== डोगरीको लिपि ==
डोगरीको आफ्नो एउटा लिपि छ जसलाई '''टाएरी वा टक्करी लिपि''' भन्दछन्। यो लिपि पर्याप्त पुरानो हो। गुरमुखी लिपिको प्रादुर्भाव यसैदेखि मानिन्छ। [[कुल्लू]] तथा [[चंबा]]का केही प्राचीन ताम्रपट्टहरुदेखि ज्ञात हुन्छ कि यस लिपिको प्रारम्भिक रूपमा विकास १० औं- १११औं शताब्दीमा भएको थियो। त्यस्तो टाएरी वर्गका अन्तर्गत आउने धेरै लिपिहरु यस विस्तृत प्रदेशमा प्रचलित छन् जस्तै, लण्डे, किश्तवाड़ीकिश्तवाडी, चंबयाली, मंडयाली, सिरमौरी र कुल्लूई आदि। डा० ग्रियर्सन शारदालाई र टाएरीलाई सहोदरा मान्दछन्। श्री व्हूलरको मत छ कि टाएरी शारदाको आत्मजा हो।
 
टाएरी लिपि आज पनि डुग्गरका देहाती समाजमा बहीखातहरुमा प्रयुक्त हुन्छ। यसको एउटा विकसित रूप पनि छ जसमा धेरै ग्रंथहरुको प्रकाशन भएको हो। कश्मीर नरेश महाराज रणवीर सिंह ने, आजभन्दा लगभग एउटा सौ वर्ष पूर्व, आफ्नो राज्यकालमा, डोगरी लिपिमा, नागरीका अनुरूप, सुधार गर्ने प्रयत्न गरेको थियो। मात्रा, चिह्नहरुका प्रयोगलाई अपनाइएको तथा पहिलो पल्ट नयाँ टाएरी लिपिमा डोगरी भाषाका गंथहरुका मुद्रणको समुचित व्यवस्थाका लागि जम्मूमा शासनको तर्फदेखि रणवीर प्रेसको स्थापना गरिएको हो।
पङ्क्ति २६:
१ डोगरीमा शब्दहरुका आदिमा य तथा ध्वनिहरु आउँदैनन्, यिनको स्थानमा ज तथा अनि ध्वनिहरु उच्चरित हुन्छ।
 
(पंजाबी) वेहड़ावेहडा (आगण) - वेडा (डोगरी)
 
यजमान (हिंदी) - जजमान (डोगरी)
पङ्क्ति ३४:
२ डोगरीमा शब्दहरुका आदिमा '''ह'''को उच्चारण हिंदी पंजाबीदेखि सर्वथा भिन्न हुन्छ।
 
३. डोगरीमा वर्गहरुका चतुर्थ वर्णोका उच्चारणमा तद्वर्गीय प्रथम अक्षरका साथ हल्की चढ़तीचढती सुर जोड़ीजोडी जान्छ।
 
४. ह जब शदहरुका मध्यमा आउँछ। यसका डोगरी उच्चरणमा चढ़्दैचढ्दै सुरका स्थानमा झर्दै सुरको प्रयोग हुन्छ, जस्तै:
 
हिंदी डोगरी
 
पहाड़पहाड प्हाड़प्हाड - पा/ड़
 
मोहर म्होर - मो/र
पङ्क्ति ७६:
तीक्ष्ण - तीखा - त्रिक्खना
 
- दौड - द्रौड
- दौड़ - द्रौड़
 
पसीना - परसीना, परसा
पङ्क्ति १२२:
उधार - दुआर
 
उजाड - जुआड
उजाड़ - जुआड़
 
ताम्र - तरामां
 
कीचड़कीचड - चिक्कड़चिक्कड आदि
 
१०. डोगरीमा शब्दहरुका प्रारम्भका लघु स्वरको प्राय: लोप हुन जान्छ-
"https://ne.wikipedia.org/wiki/डोगरी_भाषा" बाट अनुप्रेषित