"कन्नड भाषा" का संशोधनहरू बिचको अन्तर

प्राचीन ग्रन्थहरूमा कन्नड, कर्नाट, कर्नाटक शब्द समानार्थमा प्रयुक्त भए छन्। [[महाभारत]]मा कर्नाट शब्दको प्रयोग अनेक बार भयो छ (कर्नाटकश्च कुटाश्च पद्मजाला: सतीनरा:, सभापर्व, 78७८, 94९४; कर्नाटका महिषिका विकल्पा मूषकास्तथा, भीष्मपर्व 58५८-59५९)। अर्को शताब्दीमा लिखे भए तमिल "शिलप्पदिकारम्" नामक काव्यमा कन्नड भाषा बोलनेवालहरूको नाम "करुनाडर" बताइएको हो। [[वराहमिहिर]]का [[बृहत्संहिता]], सोमदेवका '''[[कथासरित्सागर]]''' गुणाढयको पैशाची "बृहत्कथा" आदि ग्रन्थहरूमा पनि कर्नाट शब्दको बराबर उल्लेख मिल्दछ।

[[रामायण]]-[[महाभारत]]-कालमा पनि कन्नड बोली जाती थियो, त पनि ईसाका पूर्व कन्नडको कुनै लिखित रूप छैन मिलता। प्रारम्भिक कन्नडको लिखित रूप शिलालेखहरूमा मिल्दछ। यी शिलालेखहरूमा हल्मिडि नामक स्थानदेखि प्राप्त शिलालेख सबैभन्दा प्राचीन छ, जसको रचनाकाल 450४५० ई. हो। सातौं शताब्दीमा लेखिएका शिलालेखहरूमा बादामि र श्रवण बेलगोलका शिलालेख महत्वपूर्ण छन्। प्राय: आठौं शताब्दीका पूर्वका शिलालेखहरूमा गद्यको नैं प्रयोग भयो छ र त्यसको पछिका शिलालेखहरूमा काव्यलक्षणहरूदेखि युक्त पद्यका उत्तम नमूने प्राप्त हुन्छन्। यी शिलालेखहरूको भाषा जहाँ सुगठित तथा प्रौढ़ छ वहाँ त्यसमा संस्कृतको गहिरो प्रभाव देखिाई दिन्छ। यस प्रकार यद्यपि आठवी शताब्दी तकका शिलालेखहरूका आधारमा कन्नडमा गद्य-पद्य-रचनाको प्रमाण मिल्दछ त पनि कन्नडका उपलब्ध सर्वप्रथम ग्रन्थको नाम "कविराजमार्ग"का उपरान्त कन्नडमा ग्रन्थनिर्माणको कार्य उत्तरोत्तर बढ़ा र भाषा निरंतर विकसित होती गई। कन्नड भाषाका विकासक्रमको चार अवस्थाहरू मानी गई छन् जो यस प्रकार छ :

चारहरू द्राविड भाषाहरूको आफ्नो पृथक-पृथक लिपीहरू छन्। डा.एम.एच. कृष्णका अनुसार यी चारहरू लिपिहरूको विकास प्राचीन अंशकालीन ब्राह्मी लिपिको दक्षिणी शाखादेखि भयो हो। बनावटको दृष्टिदेखि कन्नड र [[तेलुगु]]मा तथा [[तमिल]] र [[मलयालम]]मा साम्य हो। 13ौं१३ौं शताब्दीका पूर्व लेखिएका तेलुगु शिलालेखहरूका आधारमा यो बताइन्छ कि प्राचीन कालमा तेलुगु र कन्नडको लिपीहरू एउटा नैं थियो। वर्तमान कन्नडको लिपि बनावटको दृष्टिदेखि देवनागरी लिपि भन्दा भिन्न देखिाई दिन्छन्, परन्तु दुइटैका ध्वनिसमूहमा अधिक अंतर छैन। अंतर यति नैं छ कि कन्नडमा स्वरहरूका अतंर्गत "ए" र "ओ"का ह्रस्व रूप तथा व्यंजनहरूका अंतर्गत वत्स्य "ल"का साथ-साथ मूर्धन्य "ल" वर्ण पनि पाइन्छन्। प्राचीन कन्नडमा "र" र "ळ" प्रत्येकका एक-एक मूर्धन्य रूपको प्रचलन थियो, परन्तु आधुनिक कन्नडमा यी दुइटै वर्णोको प्रयोग लुप्त भयो हो। बाकी ध्वनिसमूह संस्कृतका समान हो। कन्नडको वर्णमालामा कुल 47४७ वर्ण छन्। अचेल इनकी संख्या बावनसम्म बढ़ा दिएको हो।