|
१.बाल काण्ड
सुरुका केही श्लोकका केहि हरफहरु :
एक् दिन् नारद् सत्य लोक् पुगिगया लोक्को गरूँ हित् भनि
ब्रम्ह्ना ताहिँ थिया पर्या चरनमा खुसि गराया पनि
क्या सोद्छौ तिमी सोध् भन्छु म भनि मर्जि भयेथ्यो जसै
ब्रम्ह्नाको करुना बुझेर रिसिले बिन्ति गर्या यो तसै|
हे ब्रम्ह्ना जति हुन् सुभा सुभ सबै सुनि रया छु कछु
बाकि छइन तथापि सुन्न अहिले इच्छया म यो गर्द्छु
आउ लाज भयो कलि बखतमा प्राणि दुराच्रार भइ
गर्न्याछन सब पाप् अनेक तरहका निच्काम तिमा गइ|
साँचो बात गरि नकोइ अरुकोइ गर्नन् त निन्दा पनि
अर्काको धन खानलाई अभिलाश गर्नन् त असल हो भनि
कोहि जान् परस्त्रिमा रतहुनन कोही त हिम्सा महा
देहलाई त अत्मा जानि रहलान् नासतिक पसु झहि तहाँ |
| 