"मोहन जोदडो" का संशोधनहरू बिचको अन्तर

| Name = मोहन जोदडोका पुरातात्विक अवशेष

| Image = [[File:Mohenjo-daro Priesterkönig.jpeg|thumb|center|180px|एक सिन्धी अज्रुक ल्याएको पुरोहित-नरेशको 2500 इ पूको प्रतिमा। राष्ट्रीय संग्रहालय, [[कराची]], पाकिस्तान]]

| Type = सांस्कृतिक

| Criteria = ii, iii

| ID = 138

| Region = [[एशिया-प्रशांत]]

| Year = 1980

| Session = 4था

| Link = http://whc.unesco.org/en/list/138

}}सिन्धु घाटी सभ्यताको एक प्रमुख नगर अवशेष, जसको खोज १९२२ ईस्वीमा राखाल दास बनर्जीले गरयो। यो नगर अवशेष सिन्धु नदीका किनारा सक्खर जिल्लाहरुमा स्थित हो। मोहन जोदडो शब्दको सही उच्चारण हो 'मोअन जुन दडो'। सिन्धी भाषामा यसका अर्थ हो - मृतकोको टीला।

'''मोहन जोदडो-''' ([[सिंधी]]:موئن جو دڙو अनि [[उर्दू]]मा अमोमअ मोहनजोदउडो भी) वादी [[सिंध]]को कदीम तहजीबको एक मरकज थियो। यो [[लाड काना]]बाट बीस [[किलोमीटर]] टाढा अनि सिखरबाट 80 किलोमीटर जनूब मग़रिबमामगरिबमा वाकिअ हो। यो वादी [[सिंध]]का एक अनि अहम मरकज [[हडपह]]बाट 400 मेल टाढा छ यो शहर 2600 कबल मसीह मौजूद थियो अनि 1700 कबल मसीहमा नामालूम वजूहातको बिना मा ख़त्मखत्म होगया।ताहमभयो। ताहम माहिरीनका ख़्यालमाख्यालमा दरयाऐ सिंधका रखको तबदीली, सैलाब, बैरूनी हमला आवर या जलजला अहम वजूहात हो सक्दछन्।

मोिन जुन दडओ-लाई 1922एमा बर्तानवी माहिर आसार कदीमा [[सर जान मार्शल]]ले दरयाफ़तदरयाफत केको अनि इनको गाडी आज पनि मोिनमोनी जुन दडओ-का अजायब ख़ानेको खानेको जीनत हो।

तर एक मकतबा फ़िक्रचिन्ता यस्तो पनि हो जुन यस तास्सुरलाई ग़लतगलत समझ्दछ अनि यसको भन्न हो कि उसलाई ग़ैरगैर मुनकिसम हिंदूस्तानका माहिर आसार कदीमा आरका भिंडरले 1911एमा दरयाफ़तदरयाफत केको थियो। मोिनमोनी जुन दडओ- कनजरवेशनकनजरभेशन सेलका साबिक डायरेक्टर हाकिम शाह बुख़ारीको बुखारीको भन्न हो कि"आर काको भिंडरले बुध मतका मुकामि मुकद्दसको हैसीयतबाट यस जगहको तारीख़ीतारीखी हैसीयतको जानिब तवज्जा मबजूल करवाई, जसका लग भग एक अशरऐ पछि सर जान मार्शल यहाँ आए अनि उन्हहरुले यस ठाँउ खुदाई शुरू करवाई।" <ref>[http://jareeda.iucnp.org/janmar2006/aksi.htm/ जर यदा]</ref>

मोिन जुन दडओ- [[सिंधी]] जबानको लफ्ज हो जसको मतलब '''मुरदहरुको टीला''' हो।

येयो शहर ठूलो तरतीबबाट बसेको भएको थियो। यस शहरको गलियों खुली अनि सीधी थिए अनि पानीको निकासीको मुनासिब इंतिजाम थियो। अंदाजअ यसमा 35000का करीब मान्छे रिहाइश पजीर थिए।

माहिरीनको बमोजिम यो शहर 7 मरत्तबा उजडा अनि दुबाराफेरी बसाया गयो जसको अहम तरीन कारण दरयाऐ सिंधको सैलाब थियो।

येयो शहर [[अकवाम मुतहदा]] काको इदारा बराए तालीम, साईंस ओ- सकाफ़तसकाफत [[योनीसलाई]]को जानिबबाट आलमी विरसा करार दिए गए मुकामातमा शामिल हऐ