# होस गन्नड–आधुनिक कन्नड ([[१९औं शताब्दी]]का उत्तरार्धदेखि अब सम्मको अवस्था)।
चारहरु द्राविड भाषाहरुको आफ्नो पृथक-पृथक लिपीहरु छन्। डॉडा.एम.एच. कृष्णका अनुसार यी चारहरु लिपिहरुको विकास प्राचीन अंशकालीन ब्राह्मी लिपिको दक्षिणी शाखादेखि भयो हो। बनावटको दृष्टिदेखि कन्नड र [[तेलुगु]]मा तथा [[तमिल]] र [[मलयालम]]मा साम्य हो। 13ौं शताब्दीका पूर्व लेखिएका तेलुगु शिलालेखहरुका आधारमा यो बताइन्छ कि प्राचीन कालमा तेलुगु र कन्नडको लिपीहरु एउटा नैं थियो। वर्तमान कन्नडको लिपि बनावटको दृष्टिदेखि देवनागरी लिपि भन्दा भिन्न देखिाई दिन्छन्, परन्तु दुइटैका ध्वनिसमूहमा अधिक अंतर छैन। अंतर यति नैं छ कि कन्नडमा स्वरहरुका अतंर्गत "ए" र "ओ"का ह्रस्व रूप तथा व्यंजनहरुका अंतर्गत वत्स्य "ल"का साथ-साथ मूर्धन्य "ल" वर्ण पनि पाइन्छन्। प्राचीन कन्नडमा "र" र "ळ" प्रत्येकका एक-एक मूर्धन्य रूपको प्रचलन थियो, परन्तु आधुनिक कन्नडमा यी दुइटै वर्णोको प्रयोग लुप्त भयो हो। बाकी ध्वनिसमूह संस्कृतका समान हो। कन्नडको वर्णमालामा कुल 47 वर्ण छन्। अचेल इनकी संख्या बावनसम्म बढ़ा दिएको हो।