"देवीभागवत पुराण" का संशोधनहरू बिचको अन्तर

सा →‎आविर्भाव: clean up, replaced: आषाढ़ → आषाढ
सा clean up, replaced: वालाहरु → वाला (4)
पङ्क्ति २७:
यो पुराण परम पवित्र वेदको प्रसिद्ध श्रुतीहरुका अर्थ बाट अनुमोदित, अखिल शास्त्रहरुका रहस्यका श्रोत तथा आगमहरुमा आफ्नो प्रसिद्ध स्थान राख्दछ। यो सर्ग, प्रतिसर्ग, वंश, वंशानुकीर्ति, मन्वन्तर आदि पाउँचहरुलक्षणहरुबाट पूर्ण छन्। पराम्बा भगवतीका पवित्र आख्यानहरुबाट युक्त छ। यस पुराणमा लगभग १८,००० श्लोक छ।
 
एक पल्ट भगवत्-अनुरागी तथा पुण्यात्मा महर्षीहरुले श्री वेदव्यासका परम शिष्य सूतजी बाट प्रार्थना गरे -हे ज्ञानसागर ! तपाईंका श्रीमुख बाट विष्णु भगवान र शंकरका दैवी चरित्र तथा अद्भुत लीलाहरु सुनेर हामी धेरै सुखी भए। ईश्वरमा आस्था बढ़ी र ज्ञान प्राप्त गरे। अब कृपा गरेर मानव जातिलाई समस्त सुखहरुको उपलब्ध गराले वालाहरु, आत्मिक शक्ति दिन वालाहरुवाला तथा भोग र मोक्ष प्रदान गराले वालाहरुवाला पवित्रतम पुराण आख्यान सुनाएर अनुगृहीत गर्नुहुँस्। ज्ञानेच्छु र विनम्र महात्माहरुको निष्कपट अभिलाषा जानेर महामुनि सूतजीले अनुग्रह स्वीकार गरे। ती्हुँंले भने-जन कल्याणको लालसा बाट तपाईंले ठूलो सुंदर इच्छा प्रकट गरयो। म तपाईं मान्छेको उबाट सुनाउँछु।यो साउँचो छ कि श्री मद् देवी भागवत् पुराण सबै शास्त्रहरुतथा धार्मिक ग्रंथहरुमा महान् छ। यसका अगाडी बड़े-बड़े तीर्थ र व्रत नगण्य छन्। यस पुराणका सुनले बाट पाप सुकेका वनको भांति जलकर नष्ट छ जान्छन्, जसबाट मनुष्यलाई शोक, क्लेश, दु:ख आदि नभोगले पड़ते। जस प्रकार सूर्यका प्रकाशका अगाडी अंधकार छंट जान्छ, त्यसै प्रकार भागवत् पुराणका श्रवण बाट मनुष्यका सबै कष्ट, व्याधियां र संकोच समाप्त छ जान्छन्।
महात्माहरुले सूतजी बाट भागवत् पुराणका सम्बन्धमा यो जिज्ञासाहरु रखीं:
*पवित्र श्रीमद् देवी भागवत् पुराणको आविर्भाव कहिले भयो ?
पङ्क्ति ४९:
==पौराणिक महत्त्व==
[[File:Mahavidyas.jpg|thumb|right|300px|काली,तारा,षोडशी,भुवनेश्वरी,छिन्नमस्ता,धूमावती,बगलामुखी,मातँगी,कमला आदि देविहरु]]
श्री कृष्ण प्रसेनजितलाई ढूंढ़नेका प्रयासमा हराए थिए जुन श्री देवी भगवतीका आशीर्वाद बाट सकुशल फर्किए। यो वृत्तांत महर्षीहरुको इच्छा बाट विस्तार बाट सुनादै श्री सूतजी भन्न लगे-सज्जनहरु! धेरै पहिले द्वारका पुरीमा भोजवंशी राजा सत्राजित रहन्थ्यो। सूर्यको भक्ति-आराधनाका बलमा उनले स्वमंतक नामको अत्यन्त चमकदार मणि प्राप्त गरयो। मणिको क्रांति बाट राजा स्वयं सूर्य जस्तो प्रभा-मंडित छ जाँदथ्यो। यस भ्रममा जब यादवहरुले श्रीकृष्ण बाट भगवान सूर्यका आगमनको कुरा कही, तब अंतर्यामी कृष्णले यादवहरुको शंकाको निवारण गरदै भन्यो कि आन वालाहरुवाला महानुभाव स्वमंतक मणिधारी राजा सत्राजित छन्, सूर्य नं। स्वमंतक मणिको गुण थियो कि उसको धारण गर्ले वाला प्रतिदिन आठ किलो स्वर्ण प्राप्त गरेगा। उनी प्रदेशमा कुनै पनि प्रकारको मानवीय वा दैवीय विपत्तिको कुनै चिह्नसम्म नथियो। स्वमंतक मणि प्राप्त गर्ले इच्छा स्वयं कृष्णले भीको लिकिन सत्राजितले अस्वीकार गरेर दियो।
 
एक पल्ट सत्राजितको भाइ प्रसेनजित उनी मणिलाई धारण गरका घोड़ेमा चढ़कर शिकारलाई गए त एक सिंहले उबाट मार हालयो। संयोग बाट जामवंत नामक रीछले सिंहलाई नैं मार हालयो र त्यो मणिलाई लिएर आफ्नो गुफामा आ्यो। जामवंतको छोरी मणिलाई खिलौना समझकर खेलन लगी।
पङ्क्ति ६०:
 
वसुदेवका भन्नमा नारदले अनुग्रह गरदै नवाह्र परायण गरे। वसुदेवले नवहरु दिन कथा समाप्तिमा नारदजीको पूजा-अर्चनाको भगवती मांको माए बाट श्रीकृष्ण जब गुफामा प्रविष्ट भएका त ती्हुँंले एक बालिकालाई मणि बाट खेलते देखा। जैबाट नैं कृष्णले बालिका बाट मणि ली, त बालिका रुँ उठी। बालिकाका रुँनेको आवाजलाई सुनेर जामवंत वहाँ आ पुगा तथा कृष्ण बाट युद्ध गर्ले लागयो। दोनहरुमा सत्ताईस दिनसम्म युद्ध चल्दै दै। देवीको कृपा बाट जामवंत लगातार कमोजर पड़ता गए तथा श्रीकृष्ण शक्ति-संपन्न हुँते गए। अंतमा ती्हुँंले जामवंतलाई पराजित गरेर दियो।
भगवतीको कृपा बाट जामवंतलाई पूर्व स्मृति छ आए। त्रेतामा रावणको वध गर्ले वालाहरुवाला रामलाई नैं द्वापरमा कृष्णका रूपमा अवतरित जानेर तीको वंदना गरयो। अज्ञानमा गरे अपराध को लागि क्षमा मांगी। मणि सहित आफ्नो पुत्री जांबवतीलाई पनि प्रसन्नतापूर्वक कृष्णलाई समर्पित गरेर दियो।
 
मथुरामा कथाका समाप्त हुँले पछि वसुदेव ब्राह्मण भोज पछि आशीर्वाद लिइरहेका थिए, त्यसै समय कृष्ण मणि र जांबवती सहित वहाँ पहुच गए। कृष्णलाई वहाँ देखेर सबैको प्रसन्नताको कुनै सीमा न रही। भगवतीको आभार प्रकट गरदै वसुदेव-देवकीले श्रीकृष्णको अश्रुपूरित नेत्रहरुबाट स्वागत गरे। वसुदेवको सफल काम बनाएर नारद देवलोक फिर्ता लौट गए।