"प्रकाशको विद्युतीय प्रभाव" का संशोधनहरू बिचको अन्तर

शास्त्रीय [[विद्युतचुम्बकीय विकिरण|विद्युत- चुम्बकीय सिद्धान्त]]को अनुसार , यो प्रभावलाई प्रकाशको शक्तिको इलेक्ट्रोनमा रुपान्तरणको रूपमा हेर्न सकिन्छ ।सकिन्छ। यो नजरबाट हेर्दा , प्रकाशको इन्टेन्सिटी मा केही फरक आयो भने धातुको सतहबाट निस्कने इलेक्ट्रोनको गति शक्तिमा समेत फरक आउँछ ।आउँछ। यो सिद्धान्तको अनुसार पर्याप्त चकिलो भएको प्रकाशले धातुको सतहबाट इलेक्ट्रोन निकाल्न सक्छ र प्रकाश पर्ने र इलेक्ट्रोन निस्कने बीच केही समय ग्याप (टाइम ल्याग ) हुन सक्छ ।सक्छ। तथापी विभिन्न प्रयोगबाट सएको नतिजाले शास्त्रीय सिद्धान्तले गरेको दावीसँग मेल खादैन ।खादैन।

यस विपरित, इलेक्ट्रोनहरु त्यस्तो फोटोनले मात्र निस्कन्छ जसको फ्रिक्येन्सी, थ्रेसहोल्ड फ्रिक्वेन्सी (शक्ति) सँग बराबर वा धेरै हुन्छ । हुन्छ। थ्रेसहोल्ड फ्रिक्येन्सीभन्दा तल भएमा , जति सुकै तिब्रता (इन्टेन्सिटी ) भए पनि वा जति सुकै समय त्यो प्रकाशमा राखेपनी त्यो सतहबाट इलेक्ट्रोन निस्कदैन ।निस्कदैन। (कहिले काहीँ , इलेक्ट्रोनले दुई वा क्वान्टमको शक्ति लिएर पनि भाग्न सक्छ । तर यो एक दम दुर्लभ अवस्थामा मात्र हुन्छ ।हुन्छ।) प्रकाशले तीव्रता इन्टेन्सिटी एकदम कम भए पनि सतहबाट इलेक्ट्रोन निकाल्न सक्छ । यो तथ्यलाई अर्थपूर्ण बनाउन [[अल्वर्ट आइन्स्टाइन|अल्बर्ट आइन्टाइन]]ले प्रकाशको बिम मानेका छन् जसमा [[फोटोन]]को समूह रहेको हुन्छ र प्रत्येक फोटोनको शक्ति "'''hf'''" हुन्छ।<ref name="serway_1">{{cite book|last1=Serway|first1=R. A.|year=1990|title=Physics for Scientists & Engineers|edition=3rd|page=1150|publisher=[[Saunders]]|isbn=0-03-030258-7}}</ref><ref name="SZY843-4">{{cite book|last1=Sears|first1=F. W.|last2=Zemansky|first2=M. W.|last3=Young|first3=H. D.|year=1983|title=[[University Physics]]|edition=6th|publisher=[[Addison-Wesley]]|pages=843–844|isbn=0-201-07195-9}}</ref>

[[श्रेणी:सन्दर्भ त्रुटीयुक्त पृष्ठहरू]]</ref> यो पत्ता लगाएकी अल्ट्रा भायोलेट ( [[परवैजनी किरण|परावैजनी]] ) विकिरणले चम्केका इलेक्ट्रोडले सजिलै विद्युतीय झट्का पैदा गर्छ ।  सन् १९०० मा , कालो वस्तु विकिरणको अध्ययनको क्रममा जर्मन भौतिकशास्त्री म्याक्स प्ल्यान्कले विद्युत-चुम्बकीय तरङ्गले बोकेका शक्तिहरु मात्र ´´प्याकेट´´को रूपमा निस्कन सक्छन् ।सक्छन्। १९०५ मा , अल्बर्ट आइन्स्टानले एउटा लेखपत्र प्रस्तुत गरे जसमा प्रकाश शक्ति फोटोन ( प्याकेट ) ले बोकेका हुन्छन् भन्ने उल्लेख थियो ।थियो। उनको यो मोडेलले [[प्रमात्रा यान्त्रिकी|क्वान्टम मेकानिक्स (प्रमात्रा यान्त्रिकी)]]को विकासमा सहयोग पुर्यायो ।पुर्यायो। १९१४ मा, मिलिकनले एक प्रयोग गरे जसले आइन्स्टाइनको प्रकाश विद्युत सिद्धान्त नमुनालाई समर्थन गर्यो ।गर्यो। "उनको प्रकाश विद्युत प्रभावको नियमको प्रतिपादन "को लागि १९२१ मा आइनस्टाइनलाई [[भौतिक शास्त्रमा नोबेल पुरस्कार|नोबेल पुरस्कार]] प्रदान गरियो ,<ref>{{Cite web|url=http://nobelprize.org/nobel_prizes/physics/laureates/1921/index.html|title=The Nobel Prize in Physics 1921|publisher=[[Nobel Foundation]]|accessdate=2013-03-16}}</ref> र १९२३ मा [[रोबर्ट एन्ड्रयु मिलिकन|रोबर्ट मिलिकन]]लाई "इलेक्ट्रोनको चार्ज पत्ता लगाउन तथा प्रकाश विद्युत प्रभावमा उनको कार्य "को लागि नोबेल पुरस्कार प्रदान गरियो ।गरियो।<ref>{{Cite web|url=https://www.nobelprize.org/nobel_prizes/physics/laureates/1923/press.html|title=The Nobel Prize in Physics 1923|publisher=Nobel Foundation|accessdate=2015-03-29}}</ref>

१९०५ मा, आइन्स्टाइनले प्रकाश विद्युतको व्याख्या गर्न परिकल्पना प्रस्तुत गरे जुन म्याक्स प्ल्यांकले अघि सरेका थिए । यस अनुसार प्रकाशमा मुलभूत कण वा शक्तिको प्याकेट हुन्छ जसलाई  [[फोटोन]] वा क्वान्टा भनिन्छ ।