हिन्दू विधवाको पुनर्विवाह ऐन, १८५६

हिन्दु विधवा पुनर्विवाह ऐन, १८५६ , २ Act जुलाई १6५6 मा अधिनियमित XV, १6५6 , ईस्ट इंडिया कम्पनी शासन अन्तर्गत भारतका सबै क्षेत्राधिकारमा हिन्दु विधवाहरुको पुनर्विवाहलाई वैध बनायो। यो भगवान डलहौजी द्वारा मस्यौदा गरीएको थियो र १८५७ को भारतीय विद्रोह भन्दा पहिले भगवान क्यानिंग द्वारा पारित। यो भगवान विलियम बेन्टिंक द्वारा सती को उन्मूलन पछि पहिलो प्रमुख सामाजिक सुधार कानून थियो।

हिन्दू विधवाको पुनर्विवाह ऐन, १८५६
A Hindu widow in India (seen in this engraving from 1774–1781) was not allowed to wear a blouse or choli under her sari. The sari was required to be of coarse cloth, preferably white.
Repealed by
THE HINDU WIDOWS' RE-MARRIAGE (REPEAL) ACT, 1983
स्थिति: Repealed

पारिवारिक सम्मान र पारिवारिक सम्पत्ति मान्ने कुराको रक्षा गर्न उच्च जातिय हिन्दू समाजले विधवाहरु, बालबालिका र किशोरकिशोरीहरुको पुनर्विवाहलाई लामो समयसम्म अस्वीकार गरेको थियो, जसमा सबैले तपस्या र त्यागको जीवन बिताउने अपेक्षा गरेका थिए। १८५७ को हिन्दू विधवा पुनर्विवाह ऐन, ले एक हिन्दू विधवाको पुनर्विवाह गर्नको लागी विरासत को केहि रूपहरु को हानि को बिरुद्ध कानूनी सुरक्षा प्रदान गर्यो, यद्यपि, ऐन अन्तर्गत, विधवाले आफ्नो मृतक पति बाट कुनै पनी विरासत त्यागे। विशेष गरी कार्य लक्षित जसको पति अघि मृत्यु भएको थियो हिन्दु बच्चा विधवा थिए Consummation विवाहको।

ईश्वरचन्द्र विद्यासागर सबैभन्दा प्रमुख प्रचारक थिए। उनले विधान परिषदमा निवेदन दिए, तर त्यहाँ राधाकान्त देब र धर्म सभाको झण्डै चार गुणा बढी हस्ताक्षर भएको प्रस्तावको बिरूद्ध काउन्टर याचिका थियो। तर लर्ड डलहौजीले व्यक्तिगत रुपमा विधेयकलाई अन्तिम रूप दिनुभयो र यसलाई हिन्दू परम्पराको उल्लach्घन भनी मानिन्छ।

"Second marriages, after the death of the husband first espoused, are wholly unknown to the Hindu Law; though in practice, among the inferior castes, nothing is so common."

— William Hay Macnaghten (1862)

"The problem of widows—and especially of child widows—was largely a prerogative of the higher Hindu castes among whom child marriage was practised and remarriage prohibited. Irrevocably, eternally married as a mere child, the death of the husband she had perhaps never known left the wife a widow, an inauspicious being whose sins in a previous life had deprived her of her husband, and her parents-in-law of their son, in this one. Doomed to a life of prayer, fasting, and drudgery, unwelcome at the celebrations and auspicious occasions that are so much a part of Hindu family and community life, her lot was scarcely to be envied.

On the other hand, the lower, particularly Sudra, castes and the (so-called) 'Un-touchables'—who represented approximately 80 percent of the Hindu population—neither practised child marriage nor prohibited the remarriage of widows."

— Lucy Carroll (1983)

कानुन

प्रस्तावना र खण्ड १, २, र ५:

जबकि यो ज्ञात छ कि, कानून द्वारा ईस्ट इंडिया कम्पनी को कब्जामा र ईस्ट इन्डिया कम्पनी को सरकार अन्तर्गत स्थापित सिविल अदालतहरु मा प्रशासित, केहि अपवादहरु संग हिन्दू विधवाहरु को लागी एक पटक विवाह भएको कारणले राखिएको छ।, दोस्रो वैध विवाह अनुबन्ध गर्न असमर्थ, र कुनै पनी दोस्रो विवाह द्वारा त्यस्ता विधवाहरु को सन्तान अवैध र सम्पत्ति विरासतमा असमर्थ छन्; र

जबकि धेरै हिन्दुहरु मान्दछन् कि यो लगाइएको कानूनी अक्षमता, यद्यपि यो स्थापित परम्परा अनुसार हो, उनीहरुको धर्म को उपदेशहरु को एक साँचो व्याख्या अनुसार छैन, र इच्छा छ कि न्याय को अदालत द्वारा प्रशासित नागरिक कानून अब रोकिने छैन। ती हिन्दुहरु जो उनीहरु आफ्नो विवेक को हुक्म अनुसार, एक फरक रीतिरिवाज अपनाउन बाट दिमाग हुन सक्छ, र

जहाँ यो त्यस्ता सबै हिन्दुहरुलाई यस कानुनी असक्षमता बाट उजुरी दिने छ, र हिन्दु विधवाहरु को विवाह को लागी सबै कानूनी बाधाहरु लाई हटाउन को लागी राम्रो नैतिकता को प्रचार र सार्वजनिक कल्याण को लागी हुनेछ;

यो निम्नानुसार अधिनियमित छ:

1. हिन्दुहरुको बिचमा भएको कुनै पनि विवाह अवैध हुने छैन, र त्यस्तो कुनै विवाहको मुद्दा अवैध हुने छैन, महिला पहिले विवाहित भएको कारण वा त्यस्तो विवाहको बखत मरेको अर्को व्यक्ति संग बिहे गरेको कारण, कुनै रीतिरिवाज र कुनै व्याख्या यसको विपरीत हिन्दू कानून।
2. कुनै पनी विधवाले आफ्नो मृतक पतिको सम्पत्ति मा रखरखाव को माध्यम बाट, वा आफ्नो पति वा उसको वंशानुगत को वारिस द्वारा, वा उसलाई प्रदान गर्ने कुनै इच्छा वा वसीयतनामा स्वभाव को कारण बिना, पुनर्विवाह गर्न को लागी स्पष्ट अनुमति बिना, सबै अधिकार र चासो, यस्तो सम्पत्ती मा मात्र एक सीमित ब्याज, उही पलायन गर्न को कुनै शक्ति संग, उनको पुन: विवाह मा समाप्त हुनेछ र यदि उनी मरेकी थिईन् भने; र उनको मृतक पतिको अर्को वारिस वा उनको मृत्यु मा सम्पत्ती को हकदार अन्य व्यक्तिहरु, त्यसपछि उही सफल हुनेछ। । । ।
3. बाहेक तीन अघिल्ला खण्डहरु मा प्रदान गरीएको छ, एक विधवा आफ्नो पूनर्विवाहको कारणले कुनै सम्पत्ति वा कुनै हक जसको लागी उनी अन्यथा हकदार बन्नेछन्, र प्रत्येक विधवा जसले पनी बिहे गरे उनिहरुको उत्तराधिकार को समान अधिकार हुनेछ। उनी जस्तै भएको थियो, यस्तो विवाह उनको पहिलो विवाह भएको थियो।

 

•  
•  
•  
•